نظرات کاربران درباره کتاب در جست‌وجوی ‌آبی‌ها

فضای کتاب مثل کتاب بخشنده، همون‌قدر که لطیف و زیباست، قدرتمندانه و شجاعانه هم هست. متن بسیار جذابی داره، طوری که من در دو نشست تمومش کردم. جزئیاتی که در مورد رنگ‌ها و حس کایرا موقع خلق کردن وصف شده بود خیلی به ذهن و دل می‌نشست و قطعاً تصاویری از کتاب هستند که تا مدت‌ها یادم خواهند موند. مثل همیشه خانم آشتیانی کتاب بی‌نظیری رو برای ترجمه انتخاب کردن. هرچند چند جا متوجه اشتباه‌های جزئی تایپی یا نگارشی شدم؛ ولی در کل ترجمه‌ی روانی بود. صفحه‌بندی در مورد گفت‌وگوها یا فاصله‌ی بین بخش‌های کتاب می‌تونه بهبود پیدا کنه. در کل، کتابی بود که برای آدم‌های کنجکاو، می‌تونه دری باشه به ماجراجویی‌های ذهنی جذاب! به عنوان یک بزرگسال می‌تونم بگم از اون دست کتاب‌های نوجوانه که قطعاً خوندنش برای هر بزرگسالی هم می‌تونه خوشایند باشه.

یکی از از بیخود ترین ادامه هایی بود که تو زندگیم خوندم به قدری هیچ احساس نیازی به این ادامه نمیشه که خود نویسنده هم فهمیده، واسه همین به جای این که ادامه داستان شخصیت اصلی رو بنویسه داستان رو به گوشه دیگری از دنیاش برده جایی که دیگه از اون جامعه پادآرمان شهری آینده نگرانه خبری نیست، جایی که در واقع بخاطر اون مردم عاشق کتاب اول شدن و به جاش ما رو به داستان دختری میبره که تازه یتیم شده و یهو میفهمه موهبت هایی داره، موهبت های جادویی که می تونه باش به طرز هنرمندانه‌اب بافتنی ببافه! (بله واقعا هیجان انگیزه بافتنی :/) و داستان توی جامعه‌ای اتفاق میافته که همه با هم بدن و خیلی بد اخلاقن بچه هارو میزنن و زن ها اجازه خواندن و نوشتن ندارن و به قدری این گوشه دنیا بی ربط به کتاب قبلی به نظر می رسه که یه چیزی مثل اختلاف قرن ۱۴ با قرن ۲۲ میمونه. و این تازه شروع تک تک مشکلات افتضاح این کتابه از شخصیت هایی که ذره ای عمق ندارن و بشدت روی مخن تا دنیاسازی پرت و پلای کتاب و خدا منو ببخشه که از پایان بندی کتاب اول تعریف کردم چون نویسنده فکر کرده باز گذاشتن پایان کتاب هنره و اونقدر داستانو رو هوا ول میکنه که آدم میمونه نکنه فصل آخر کتاب گمشده. و جالبیش اینه، این کتاب داستانش هسته مشخصی نداره و تمام چیزی که نویسنده می‌خواسته بنویسه برپایه پیچش پایان داستان بود که اونقدر سطحیه این پیچش که از فصل ها قبل مشخصه و فقط دلت میخواد سرتو به دیوار بکوبی وقتی میخونیش.

بنظرم اندازه ی بخشنده لطیف و زیبا و جذاب نبود اما نمیشه گفت بد بستگی به خودتون داره اول حتما نمونه رو بخونین

متاسفانه برخلاف کتاب اول که سعی داشت مفاهیم زیبا و پر معنایی رو به مخاطب ارائه بده این جلد حرف جدیدی برای گفتن نداشت و عملا با یک داستان ساده و بدون مفهوم کلی مواجه بودیم؛ ولی قلم نویسنده زیباست و"بخشنده" کتاب بسیار جالی بود.مشتاقم تا جلدهای بعد رو بخونم. ترجمه هم روان بود و مناسب.

حتی شاید بیشتر از بخشنده که جلد اول این مجموعه‌ست دوست داشتم این رمان رو. لطیف و روان. پر از احساسات متضاد. انسانیتی که بیدار می‌کنه در آدمیزاد. قلم لوییس لوری رو دوست دارم، در «در جست‌وجوی آبی‌ها» بیشتر. و چه اسم شگفت‌انگیزی هم داره :)

این کتاب بخش دوم از یک چهارپاره هست. داستانش درباره دختری هست که پدر و به تازگی مادرش رو از دست داده و افراد دهکده می خوان از دهکده اخراج بشه، چون این دختر دیگه به دردشون نمی خوره. جامعه ای که باز هم تحت کنترل عده ای خاص هست و چیزهایی رو باور دارن که رهبرانشون بهشون گفتن. ولی بعد اتفاقات طور دیگه ای رقم می خوره. البته داستان پردازی این کتاب به خوبی کتاب های دیگه این چهارپاره نبود ولی نکته ی جالب برای من تفاوت زندگی ها در دو کتاب بود. دنیایی که هر مجموعه برای ساکنینش خلق کرده و کسی خبر نداره بیرون این دنیا چه خبره و هیچ کنجکاوی ای برای باخبر شدن هم در اونها وجود نداره. قدرت کنترل قدرتمندهای جامعه و بعد غرق شدن آدم ها در زندگی ای که یک عده دیگه براشون ساختن، بدون حس کنجکاوی، بدون فکر! نتیجه ی حذف دانش و آگاهی از زندگی آدم ها!!! این کتاب چون بخشی از داستان کلی هست. به نظرم خوندنش خوبه. یعنی اگر قصد دارید هر چهار کتاب رو بخونید، این کتاب رو جا نندازید.

کتاب تو یک جامعه آخرالزمانی میگذره اما اینبار برخلاف جلد اول، یک جامعه بدوی و ساده. زنها کارشون کشاورزی و بافت پارچه است و مردها شکار. جامعه ای که در اون انسانها براساس تواناییها و سودشون برای نفع جامعه دسته بندی میشن و افراد دارای معلولیت و بیمار درش جایی ندارن. اما این وسط، یه دختر معلول، توانایی داره که برای گردانندگان این جامعه مهمه. جلد اول کتاب رو بیشتر دوست داشتم و اینکه ادامه اون داستان نبود، سرخورده ام کرد اما به عنوان یک جامعه کاملا متفاوت از جلد قبل،یک بخش دیگه از دنیای خلق شده توسط نویسنده جالب بود. داستان هم جای بدی تموم شد به نظرم که فر میکنم تو جلدهای بعدی ادامه داشته باشه. کاش جلد آخر هم موجود بشه.

کناب در ابتدا بیشتر ترسیم فضا است... داستان‌پردازی بسیار ضعیف است و خواننده تنها از غرق شدن در توصیفات لذت می‌برد. از اواسط داستان چالش‌ها آغاز می‌شود. در مجموع کتاب خوبی است و خواندنی.

من جلد اول رو بیشتر دوست داشتم. البته که به نظرم داستانش بیشتر برای کودک ها نوشته شده تا نوجوان ها و قلم خیلی ساده و تقریبا ضعیفی داره.

کتاب پنجم