نظرات کاربران درباره کتاب یادداشت‌های زیرزمین و شب‌های روشن

کتاب یادداشت های زیر زمینی رو با ترجمه ی آقای آتش بر آب خواندم و در مورد این ترجمه اطلاعی ندارم. شخصیت اصلی کتاب یادداشت‌های زیرزمینی آدم تودار و گوشه‌گیر و اهل فکریه که زندگی پیچیده و پر از تناقضی داره. البته افکارش و حرفاش به اندازه‌ی زندگیش پیچیده نیست. از کلمه‌ی زیرزمین در اسم کتاب معلومه که این آدم از جامعه بریده و از این جدایی و انفصال رنج می‌کشه. از خیلی چیزهای دیگر هم رنج می‌کشه: مهم‌تر از همه، از زندگی و از خودش. اون به هیچ چیز باور نداره. هیچ هدفی در زندگی نداره و خودش هم می‌دونه این وضع بدیه ولی قصد عوض شدن نداره. بخش اول کتاب «زیرزمین» نام داره،و راوی در این بخش، خودش، دنیایش و افکار درونی‌اش را به ما معرفی می‌کنه. از تمام چیزهایی که به آنها اعتقاد نداره، از چیزهایی که فکر و ذکر مردم شده ولی اون اصلاً به آنها باور نداره. بخش دوم کتاب با عنوان «به‌مناسبت برف نمناک» با یک شعر شروع می‌شه. این بخش رو راوی با تعریف کردن دنیای جوانیش شروع می‌کنه. زمانی که 24ساله بوده و در اداره‌ای کار می‌کرده. بعد از درگیری‌های درونی‌اش می‌گه. راوی از اون آدم‌هاییه که هر اتفاق کوچکی در بیرون برایش می‌افتد، در درونش هزار و یک جور کلنجار و وسوسه‌ی و فکرهای پیچیده می‌بافه تا دلیلی سر هم کند؛ ولی بی‌فایده. اگه دوست دارید بدونین آدم‌های گوشه‌گیر و منزوی چطور دنیا را نگاه می‌کنن، کتاب یادداشت‌های زیرزمینی فیودور داستایوفسکی گزینه‌ی خوبیه. هم یادداشت‌ها و هم نویسنده‌اش خیالیه؛ اما آدم‌هایی مثل نویسنده‌ی این یادداشت‌ها، نه‌تنها در جامعه‌ی ما امکان حضور دارن، بلکه باید باشن تا تجسم شرایطی بشن که همین جامعه محصول اونه. آقای زیر زمینی بدون شک یکی از بهترین نمونه های عذاب خودآگاهی در ادبیات مدرنه. تجربه ی من از خوندن این کتاب،تجربه ای مثل دست و پا زدن در آب برای یادگیری شنا بود، زجرآور ولی در عین حال مفید! بنابراین خوندن این کتاب اصلا کار راحتی نیست. به قول یک منتقد ادبی: این کتاب شرح حالی است بی رحمانه و پر تناقض از جنبه ی غم انگیز شخصیت انسان. _ بابت طولانی شدن نوشته،عذرخواهی می کنم🌺🌿

بخش ابتدایی یادداشت های زیرزمین تا حدی عجیب و سردرگم کنندست اما باید وقت بدید بهش تا ببینید با چه شاهکاری سر و کار دارید.به همه ی داستایفسکی دوستان پیشنهاد می کنم.

یادداشت‌های زیرزمین اولین کتاب ضد قهرمان جهانه. داستان واقع گرایانه است. شخص اول داستان اهل معاشرت نیست. گوشه گیره و نمیتونه درست تصمیم بگیره و تصمیمات اشتباه زیادی داره اما در عین حال اشباهات خودش رو توجیه میکنه. مازوخیسم داره. داستایوفسکی مثل همیشه قلم بسیار جذاب و روانی داره و برای نقش اول داستان بسیار قوی شخصیت سازی کرده. همیشه شوهر این کتاب درحد توقعی که از نویسنده‌ی بسیار بزرگش داشتم نبود، اما کتاب معمولی داستایوفسکی از کتاب‌های خوب بقیه بهتره. موضوع کتاب، شروع و نحوه بیان خوبه. روال داستان و سرعتش هم خوبه. خواننده هیچ جایی از داستان خسته نمیشه. اما ترجمه به نظرم خوب نیست و نمره‌ی قابل قبولی نمیگیره. و من خوندن این کتاب رو البته با ترجمه‌ی بهتر پیشنهاد میکنم. شرایط داستایوفسکی موقع نوشتن این کتاب بسیار دشوار بوده، مرگ فرزند، بدهی زیاد، قمار، بیماری و ... کتاب درباره خیانت به شوهر، شوهرِ مطیعی که بعد سالها متوجه خیانت شده، پشیمانی و ناراحتی مردی ک ضلع سوم در این رابطه بوده نسبت به گُذَشته اس که داستایوفسکی به خوبی به این موضوعات پرداخته و داستان رو جذاب کرده.

داستایفسکی در یاداشتهای زیرزمین دست به روانکاوی انسان و اینکه چیست وچه میخواهد میزند ،که از آن به عنوان اولین اثر روانکاوی شخصیت آدمی نام میبرند. در شبهای روشن به داستان ۴ شب عاشقانه زندگی کردن میپردازد. آیا یک لحظه شاد بودن برای یک عمر کافی نیست؟

اقا این زندگی خودشه یا تخیله؟ هنوز بخش چهار هستم کلیاتش یکم برام مبهمه ، اولین کتابم هست از این نویسنده بزرگ ممنون میشم یکی کمکم کنه تا بیخیال کتاب نشم

هردو داستان اول شخص بیان شده بود و من خودم داستانای سوم شخصو ترجیح میدم؛ بنظرم یادداشت های زیرزمینی به مراتب بهتر از شب های روشن بود.

این دو کتاب،مطمئنم بارها خواهم خواند

خیلی ترجمه بدیه داغون تمام ترجمه های سروش حبیبی خیلی بهتره

ترجمه داغونه به هیچ وجه پیشنهاد نمیکنم واقعا متاسفم همچین شاهکاری انقدر ضعیف و اشتباه و سرسری ترجمه شده نمیدونم چه وضعیت مسخره ای شده که مترجم های ضعیف میان دست میذارن روی کتاب های فاخر! این کار ضد فرهنگی هست نکنید لطفاً آثار برجسته دفتر سیاه مشق نیستن!

داستایفسکی کلا تلخ نویسه. به قول مقدمه ی آقای شهدی، نباید انتظار امید داشت در نوشته هاش. جالب اینجاست که هر وقت امیدی در دل خواننده ایجاد می کنه، اون رو به نوعی تخریب می کنه بعدا و این شاید، منفک از سختی های زنزگیش نباشه

کتاب شب‌های روشن را استاد سروش حبیبی هم ترجمه کرده‌اند. بنده الان این کتاب را خریداری کردم و ترجمه‌ها را با یکدیگر مقایسه نمودم. واقعا متعجبم این آقای پرویز شهدی با چه جراتی و چه جسارتی بعد از ترجمه‌ی درخشان استاد سروش حبیبی این کتاب رو ترجمه کردند. کاش یه جایی بود که می‌شد این مترجم‌های آبدوخیاری رو به محاکمه کشید. واقعا پشیمونم از این خرید آشغالی که داشتم. این کتابو با تخفیف هشتاد درصد خریدم و دوهزار تومن پرداخت کردم. ولی این ترجمه صدتا تک‌تومنی هم ارزش نداره!