نظرات کاربران درباره کتاب قول

یک رمان پلیسی بی نظیر از یک نمایشنامه نویس فوق العاده که آدم رو به یاد در انتظار گودوی بکت می اندازه

داستانی جنایی و کارآگاهی از تلاش نامتعارف بازرسی در جستجوی قاتل یک دختر بچه به دلیل قولی که به مادر کودک داده است. روایتی از یک جنایت ، در میان پرونده های حل نشده جنایی بیشمار. در این داستان با یک شرلوک هلمز تیزبین که سرنخها را زنجیره وار بررسی و معما را حل می کند، سر و کار نداریم . پس کتاب از بسیاری جهات متفاوت با داستانهای موجود در این زمینه است ، و البته عالی و سرگرم کننده هم هست.

فوق العاده بود‌. دو روزه خوندمش. ترجمه خوبی بود‌. ممنون از طاقچه🍀🍀🍀

یک کتاب جنایی خوب ، ترجمه روان و عالی ،،ممنونم

بی‌نقص

داستان پلیسی هست کمی اوایل سخت پیش میره اما کم حجمه و جالب. من کلا نوشته ها این نویسنده رو دوست دارم راحت مینویسه و توضیحاتش خیلی دقیقه و پایان بندی های شوکه کننده

ماجرای جالبی داره اما شخصیت پردازیش کم موضوعشم خیلی پیچیده نیست

اخرشش گفتمم اهه چی بود ولی بیست صفحه اخر اوکی شد:)))

کتاب معمولی بود

رئیس پلیس سابق خطاب به نویسنده: ((شماها دنیایی را می‌سازید بشود بر آن پیروز شد. شاید این دنیا کامل باشد، امکان دارد، اما یک دروغ است. اگر می‌خواهید پیش بروید، بروید سراغ اصل چیزها، سراغ واقعیت، یعنی کاری کنید که در خور مَردهاست، پس دست از سر کمال‌گرایی بردارید، و اِلا درجا می‌زنید...)) ✳از اون داستانایی بود که به قول معروف بعد از تموم شدنش، تازه در ذهن مخاطب شروع میشه. داستانی منطقی ولی نزدیک به واقعیت و حتی ناکامل. من که از همین واقعی و ناکامل بودنش خوشم اومد. به نظرم داستانی که در حد کمال باشه نمیتونه بعد از پایان، در ذهن مخاطب آغازی چنین عمیق داشته باشه. پازلی که چند قطعه‌ی آخرش رو گم کرده باشید و یا جای درستش رو بلد نباشید بیشتر توی ذهنتون تاثیر میزاره تا پازلی که خیلی راحت و بدون دردسر کاملش کرده باشید. حتی ممکنه بارها و بارها برگردید برای کشف جای قطعه‌ها، و همینه که تاثیر پازل و معمایی که کامل نشده رو بیشتر میکنه. ✳ تا آخر کتاب داشتم دنبال قهرمان و حتی دنبال اهریمن می‌گشتم، دنبال خوب و بد داستان. ولی انگار نه قهرمانی بود و نه اهریمنی. فقط آدم‌های معمولی بودن با رفتارهای خوب و بد که درون هیچکس ثبات نداشت، در رفتار هرکس گاهی خوبی ظهور می‌کرد و گاهی بدی. داستان این کتاب عینِ زندگیِ واقعی، خاکستری رنگه، نه مطلقا سیاه و نه مطلقا سفید. بدی و خوبی، اندوه و اشتیاق، عدالت و بی‌انصافی و... باهم وجود دارن نه جدا از هم. بدبختی ما از جایی شروع میشه که سعی می‌کنیم بین سیاه و سفید یکی رو انتخاب کنیم و بخش خاکستری رو نپذیریم. مثل "ماتئی" که بخاطر قولش مطلقاً عدالت رو انتخاب کرد. ➖ نکته منفی‌ای که مثل بقیه‌‌ی دوستان به چشمم اومد این بود که بعضی جاهای کتاب، راوی داستان(رئیس سابق پلیس) اضافه گویی‌ میکرد، مخصوصا آخر داستان موقع گفتگوی رئیس پلیس و پیرزن اضافه گویی به اوج خودش رسید. ولی خب اگه این اضافه‌گویی‌ها رو بزاریم پای واقع نگری داستان به نظرم زیادم ویژگی منفی‌ای به حساب نیاد. پ.ن: ۱. من نسخه چاپی کتاب رو خوندم ولی الان نسخه صوتی‌ای که توی طاقچه موجود بود رو بررسی کردم و پشیمون شدم که چرا نسخه‌ی صوتی رو گوش ندادم از بس که خوب بود. شما اگه میتونید صوتی رو گوش بدید. ۲. به نظرم بعد از اتمام کتاب، فصل۲ رو که رئیس پلیس، نویسنده رو پند و اندرز میده دوباره بخونید. چون با پایان داستان از تجربه‌ی رئیس پلیس آگاهید و اینجوری تاثیر جملاتش که خیلی واسه زندگی مفیده، بیشتر میشه. ۳. سال ۲۰۰۱ فیلم The Pledge بر اساس همین داستان ساخته شد که دیدنش خالی از لطف نیست.

پرکشش، روان، ضد کلیشه. فقط اینکه فصل پایانی کتاب (جایی که رییس پلیس به ملاقات پیرزن رفت) حقیقتِ ماجرا زود لو میره. که البته با توجه به روند کلی داستان، خیلی به چشم نمیاد.

داستانش جالب بود

داستان کتاب درباره پلیسی وظیفه شناس به نام ماتئی که درگیر پرونده قتل یک دختر بچه میشه و به والدینش قول میده تا قاتل رو پیدا کنه،اسم کتاب هم به همین علت 'قول' گذاشته شده. من این کتاب رو از دو کتاب دیگر آقای دورنمات یعنی 'قاضی و جلادش' و 'سوءظن' بیشتر دوست داشتم، گرچه به نظرم سوءظن هم فوق العاده بود.داستان پلیسی و کوتاهه ولی برای من خوندش جذاب بود ، با داستان همراه میشید و زود تمومش میکنید، کشش داره ، من توی دوتا نصف روز خوندمش ، شاید حتی براتون قابل حدس باشه ولی خوندنش خالی از لطف نیست. من نسخه چاپی رو خوندم.

در مورد جنایاتی که هیچ مدرکی نیست ومجریان قانون مجبور میشن احتمالاتو درنظر بگیرن خیلی زیبا تحلیل شده بود،اینکه واقعیت یه چیزه و داستانهای پلیسی که آخرش جنایتکار دستگیر میشه وبه عقوبت میرسه یه چیز دیگه،به مشکلات ماموران قانون پرداخته که چطور درگیر مسائل حل نشده میشن وگاهی زندگیشون تحت تاثیر قرار میگیره، زیبا ترجمه شده،نویسنده مثل کتابهای قبلی که ازش خوندم نثر روان وساده ای داره که خسته نمیشین

من نسخه کاغذی کتاب رو خوندم با ترجمه ی آقای فولادوند. خیلی خوشم اومد و وقتی شروع کردم دیگه نتونستم بذارم زمین و یه روزه خوندمش. ترجمه ی آقای حسینی زاد هم میگن ترجمه ی خوبیه، خصوصا که ایشون از زبان آلمانی ترجمه کرده اثر رو که زبان اصلی کتاب بوده.

خوب بود اما آنچنان که باید شخصیت‌پردازی قوی نداشت و به همین دلیل برای برخی مسائل، دلیلی منطقی ارائه نشده بود.

یکی از سه گانه دورنمات، سو'ظن ازاین بهتربود، بعلت پایان نامفهوم ونتیجه گیری نامناسب خیلی جالب نبود، من دوست نداشتم.

حرف نداره واقعا نخونین زندگیتونو باختین.

لطفا در طاقچه بی نهایت قرارش بدین

کتاب رو فقط به خاطر کم حجم بودنش دوسا داشتم وگرنه نه هیجان داشت نه ماجرای پیچیده ای

مثل هر داستان پلیسی و هیجان انگیزی، یک نفس تا آخر خواندم ولی به خاطر ترجمه نامناسب، از متن و هنر نویسنده نتونستم لذت ببرم چون تا می خواستم جملات مهم و توصیف ها را دوباره بخوانم، غلط های ویرایشی و ترجمه ازاردهنده می شد و تو ذوق می زد.