نظرات کاربران درباره کتاب جنایت و مکافات

چهار ماه پیش کتاب جنایات و مکافات رو مطالعه کردم ولی همان زمان که کتاب به پایان رسید متوجه شاهکار بودنش نشدم و وقتی که زمان میگذره و میبینم که چقدر شخصیت پردازی قوی بوده که بنده هنوز کاملا شخصیت راسکولنیکف رو میتونم تصویر کنم و کتاب برام زندست متوجه میشم چه اثر عجیب و خوبی بود حتما پیشنهاد میشه

‍ 📚جنایت و مکافات 👤فئودور داستایفسکی «جنایت و مکافات» نوشته فئودور داستایفسکی را باید نقطه اوج ادبیات روان‌شناسانه در نظر گرفت که جدال خیر و شر و چالش‌های روحی و روانی آدمی را به شکلی قدرتمند در خود منعکس کرده است. این رمان «جنایت و مکافات» را نه فقط یکی از بهترین رمانهای داستایفسکی دانسته‌اند بلکه یکی از شاهکارهای بزرگ ادبیات روسیه و ایضا جهان نیز به حساب آورده‌اند. این رمان که از بار روان شناسانه عمیقی برخوردار است و آنقدر از این جنبه برجسته بوده که برخی روانشناسان کنش‌ها و واکنش های درونی و بیرونی شخصیت اصلی رمان( یعنی راسکولنیکف ) را به مانند یک نمونه‌ علمی و واقعی دستمایه پژوهش قرار داده و از منظر روانشناختی تجزیه تحلیل کرده‌اند. بی‌شک یکی از دلایل طولانی شدن این رمان، دقیق شدن داستایفسکی روی جزئیات زندگی و اعمال و افکار شخصیت‌هاست. بخصوص درگیری‌های درونی راسکولنیکف یک از یک جدال میان خیر و شر حکایت دارد. شاید برای برخی از مخاطبان کم حوصله این روزگار که به حرکت بیرونی داستان علاقه دارند، این میزان تامل روی درونیات تا حدودی خسته کننده باشد! «جنایت و مکافات» در یکی از بدترین شرایط مالی و روحی داستایفسکی نوشته شد. زمانی که امتیاز همه آثارش را به ناشری کلاش واگذار کرده و پول ناچیزی دستش را گرفته بود و همین پول را به خیال زیاد کردن هنگام قمار باخت، نتیجه کمک خواستن از دوستان و آشنایان دیگر هم گرفتن مبالغی مختصر بود که آنها را نیز درجا سر میز قمار از دست داد. بخت یار بود که یکی از دوستانش توانست رمانی ننوشته را به ناشری بقبولاند و پولی بابت آن برای داستایفسکی بگیرد. برد داستا یفسکی نه سر میز قمار که سرمیز هنگام نوشتن رقم می خورد. در این وضعیت افتضاح مالی که همه چیزش را از دست داده بود، مستاصل و درمانده تنها دارایی اش نبوغش در نوشتن بود، نبوغی جنون‌آمیزکه مقدر بود با خلق شاهکاری چون «جنایت و مکافات شهرت» او را از مرزهای روسیه تا سراسر اروپا بگستراند.

هیچ کتابی به اندازه ی این کتاب منو تحت فشار قرار نداده قشنگ حس میکنم قلبم فشرده میشه و چقدر هنر نویسنده در روانکاوی قاتل و صحنه آرایی خوبه که همزادپنداری من رو انقدر برانگیخته

من این ترجمه را نخوانده‌ام اما درباره‌ی کتاب باید بگویم شاهکار است. شما با کتابی سر و کار خواهید داشت که پس از اتمام آن هرگز تا پایان عمر فراموشش نخواهید کرد. نویسنده با توصیف شخصیت‌های داستان شما را نیز به چالش میکشد. دائما از خودتان میپرسید: نظر من راجع‌به ایدئولوژی شخصیت اول داستان و یا دیگر شخصیت‌ها چیست، آن را رد میکنم یا خیر؟ برای شخص من پاسخ دادن به این سوال ها ساده نبود و همین لذت خواندن این کتاب را برایم بیشتر کرد. همچنین آگاه شدن از حال و هوای روسیه در آن زمان نیز برایم جذاب بود. همه‌ی کتاب ها با تصویر سازی هایشان ما را به دنیای خود میبرند و گاهی اوقات ما احساس میکنیم که علاوه بر خواندن آن کتاب درحال دیدن آن نیز هستیم و باید بگویم داستایوفسکی این کتاب را به نحوی نوشته است که از ابتدا تا به انتها صحنه های کتاب مانند سکانس های فیلم از جلوی چشمانم می‌گذشت و حقیقتا هیچ کارگردانی نیست که بتواند آن را بهتر از داستایوفسکی به نمایش بگذارد. گرچه پایان بندی داستان کمی من را شگفت زده کرد و‌ انتظارش را نداشتم و درضمن لحظات اندکی بود که داستان از هیجان خود می‌ایستاد و جزئیات داستان اشتیاقم را برای ادامه دادن تا حدی سرکوب میکرد اما پس از اتمام داستان هیچ اضافه‌گویی در نظرم نیامد. سپاس

سلام. خواندن آثار مرحوم مغفور فئودور داستایوفسکی برای هر کتابخوانی از اوجب واجبات است و نخواندن آثار وی گناه کبیره است.

سلام دوستان. کتاب جنایت و مکافات ، اثری عظیم هم از دید محتوا و قلم و هم از دید درک قلم و محتواست. داستایوفسکی نویسنده اهل روسیه متولد ۱۸۲۱ ، بهترین و ارزشمند ترین نویسندا ای هست که روسیه تا به حال به خودش دیده جدای از تولستوی و ناباکوف،گورکی و یا چخوف و ..... اثاری که این نویسنده خلق میکنه فوق العاده به ذات و علایق فطری انسان رسوخ میکنه و در یک کلمه از درون تجربیات قبلی رو به یاد میاره ،گویا شما میدونستید ولی در کلمات نمیشد بیان کرد و کتاب با کلمات و مفهوم عمیقی که داره شمارو غرق میکنه.... هیچ اثر این نویسنده رو از دست ندید،،،در باره کتاب میتونم بگم جوانی و سودای ثروت و رهایی از وضعیت کنونی و دسترسی به وضعیت مطلوب از طرق اشتباه ، جوانی رو به پیری سوق میده ، ینی اشتباهات و در تنیجه،پیامد اشتباهات خامگی جوان رو از بین میبره... راسکلینکف(شخصیت اصلی)جوان تقریبا بیست و خورده ای ساله ای هست که فکر میکنه. جایی که بدنیا امده جایی که الان هست جایی که خواهد بود لیاقت اون رو نداره،به نوعی تکبر بیش از حدش اونو از اجتماع دور کرده،هم خود اجتماع و هم صمیمیت و تاثیرات مثبتی که اجتماع در هر جوانی میذاره... این جوان مرتکب قتل میشه ولی به طرز تعجب اوری از فرط غرور حتی کسیو لایق این نمیدونه که اشتباهش رو دربرابرش اقرار بکنه، مثه اینکه مقتول ارزش چندانی نداشته و اون فقط یه ادم اضافه رو حڋف کرده... ولی این افکار به عذاب وجدان ها التیام نمی بخشن و درون این جوان شروع به خودخوری میکنه... دوست خواهید داشت بدونید سرانجام این غرور ظاهر و مکافاتی که باطن متحمله به کجا خواهد رسید.... جنایت درون به مراتب مکافات بیشتری نسبت که کشتار انسانی ازدنیای بیرون داره..این جوان، قاتل درونش شده... لڋتشو ببرید قمار باز. جن زدگان یادداشت های زیرزمینی جوان خام برادران کارامازوف. حتما مطالعه شود وقت بخیر

بار دیگر جنایت و مکافات که در آن غرق می شوم... در حالی که کتاب بار دیگر شهری که دوست می داشتم از نادر ابراهیمی فقید رو در دست داشتم و خواندش را تمام کردم غرق در دنیای رازآلود و عاشقانه آن شده بودم تصمیم به کتاب گردی در طاقچه گرفتم و بعد از مدتی به این اثر رسیدم. چند سال پیش بود که در خانه یکی از دوستان چشمم به این کتاب افتاد با ترجمه اقای آتش بر آب آن را قرض گرفتم و طی یک هفته هر دو جلد آن را مطالعه کردم بعد هنگامی که کتاب را برگردوندم دوستم در مورد این کتاب گفتن که :جنایت و مکافات فقط یک رمان نیست یک فلسفه نیز هست در این کتاب با آدم های مختلف با ویژگی ها و ارزش های مختلف روبرو میشیم کسانی که صداقت و شرافت نشون میدن اما بخاطر منافع شخصی، عشق و..آنها را زیر پا می گذارند کسانی که در ظاهر انسان خردمند و با اعتبار بنظر میرسند اما در پشت پرده این افراد رذالت و پستی قرار دارد از چشم هم چشمی ها میان انسان ها نیز می گوید بعد از این مکالمه مجدداً کتاب را قرض گرفتم و آن بار با دقت بیشتری مطالعه کردم حالا برای بار سوم این کتاب را با ترجمه متفاوت مطالعه کردم باید بگویم ترجمه آتش بر آب برای من بهتر بنظر میرسد اما ترجمه اصغر رستگار نیز خوب و قابل قبول است وقتی این کتاب را مطالعه می کنید لطفا برای اتمام هر چه سریعتر آن عجله نکنید

کتاب معروفیه نیاز به معرفی نداره حس عجیبی به آدم دست میده وقتی به درون یه قاتل یا روسپی پی میبری.

مدتها بود که قصد خوندن این کتاب رو داشتم ولی همیشه از تعداد صفحاتش می ترسیدم. تا زمانی که به هدف داستایفسکی برای نوشتن این کتاب پی بردم. نویسنده در این کتاب همچون نیچه و هگل(قبل از نیچه و همزمان با هگل) به تحلیل ابر انسان میپردازه و نقطه نظرش رو از این پدیده در کتاب گنجانده. به نظرم اگر کتاب با تامل خوانده بشه تفکراتش بیشتر به جان میشینه بنابراین توصیه میکنم اگر میتونید ،کتاب را آرام آرام مزه کنید و شاهکاری که نوشتنش ۱۱ سال به طول انجامیده رو با تمام وجود درک کنید.

دنیای راسکُلنیکف در این کتاب دنیای پیچیده و پرابهامیه و جزو عجیبترین شخصیتهای یک جنایتکاره که تا کنون با اون آشنا شدین. فردی که مطابق نظریه ای که از خود او ست میخواهد تبدیل به یک ابرانسان است. به گفته خود او به جای اینکه "ارباب حال" باشد "ارباب آینده" گردد. در راه تحلیل راهی که او می رود شخصیتهای داستان یکی یکی با او به نحوی چالش می کنند. یک رمان کلاسیک کمی پیچیده که ممکن است برای عده ای گنگ و مغشوش به نظر بیاید ولی عمیق شدن در شخصیتها و به خصوص دیالوگ‌های مابین شخصیتهای اصلی مطمئنا میتواند یک تجربه کتابخوانی فوق العاده برای هر علاقه مندی ایجاد کند.

ترجمه نشر نگاه در مقایسه با ترجمه نشر روزگار به نظر روان‌تر و خودمانی‌تر میاد ولی بعضی جملات رو طوری معنی کرده که هیچ معنی نمیده! البته ترجمه نگاه قسمتی برای معرفی شخصیتها داره که خیلی مفیده. در آخر با توجه به روان بودن متن،بقیه‌ی اشکالاتش رو بخشیدم😁 و این ترجمه رو انتخاب کردم. جنایت و مکافات مثل همه‌ی رمانای کلاسیک روسی توصیف محوره و خوندنش صبر وحوصله می‌خواد. اما داستان بسیار درگیر کننده‌ای‌ داره که خواننده رو راحت رها نمی‌کنه. اسامی نسبتا زیادند و کمی طول می‌کشه همه‌ی شخصیت‌ها رو بشناسید. من هر وقت شخصیت جدیدی معرفی می‌‌شد به قسمت معرفی شخصیتها بر می‌گشتم تا ببینم چه رابطه‌ای با بقیه داره. ----------- رودیون رومانوویچ راسکولنیکف پسر دانشجویی هست که از شهرستان برای درس خوندن به سن پترزبوگ اومده. پدرش فوت شده و هزینه‌ی زندگی خود و خانواده‌اش و هزینه‌ی تحصیل رودیا با سالانه ۱۲۰ روبل حقوق بازنشستگی پدرش تامین میشه. رودیا در حال حاضر زندگی سختی داره و مجبور به ترک تحصیل شده. 🔪🔪🔥شاید اسپویل: رودیا نظریه‌ای در ذهن می‌پرورونه که آدم‌ها دو دسته اند: عادی و غیرعادی. آدمهای عادی همان توده مردمند. اما آدم‌های غیر عادی چند درصد نوابغ دنیا هستند و این نوابغ چون باعث پیشرفت بشریتند؛ اجازه‌ی هر نوع قانون شکنی و حتی قتل رو دارند و گوشه‌ی ذهنش ناپلئون رو مدنظر داره به همین خاطر معتقده می‌‌تونه پیرزن رباخواری که خون مردم بی‌نوا رو می‌مکه، بکشه.🔥 آیا این عقیده درسته؟ آیا هدف وسیله رو توجیه می‌کنه؟ اسلام که با این قاعده مخالفه، نفس انسان ارزشمنده حتی اگر بی‌سروپا و گناهکار باشه. 🔪🔥کمی اسپویل: جالبه رودیا تا آخر خودش رو گناهکار نمی‌دونه و به خاطر کاری که کرده خودش رو سرزنش نمی‌کنه.🔪🔪 به اخلاقیات پایبند نیست و اونها رو مشتی چرت و پرت می‌دونه. و جالبه بدونیم انسان کاملی که نیچه ترسیم می‌کنه از این نظر بسیار شبیه راسکولنکیفه و نیچه تاثیرپذیریش از داستایوسکی رو اعلام کرده. رودیا، ازدواج ناگهانی خواهرش با یک مرد میانسال رو، فروش روحش و فداکاری خواهر برای خودش میدونه و از این بابت عصبانیه. حتی برای دخترکی که فکر می‌کنه بهش تجاوز شده دل می سوزنه، اما در همون لحظه تغییر چهره می‌ده حتی در مواجهه با خانواده کارمند هم به این شکله و از کمکش پشیمان میشه. معلومه برخلاف چیزی که نی‌گه در نهادِ لطیف اما زنگار گرفته‌اش گوشه‌ی چشمی به اخلاقیات داره. 🔪🔪🔥کمی اسپویل: رودیا بعد از جنایت،خیلی زود به مکافات دچار میشه و تا آخر رهایی نداره. اما آرامش زمانی حاصل می‌شه که به عشق و ایمان رو میاره.🙂 ای کاش داستایوفسکی ادامه راسکولنیکف رو هم برامون می‌نوشت.

واقعا از خوندنش لذت بردم. داستان برام کاملا کشش داشت و تا آخرش خسته کننده نشد. این اولین کتاب از داستایوفسکی بود که خوندم. و واقعا هم برام لذت بخش بود.

هر قدر بیشتر کتابای داستایفسکی رو بخونید، بیشتر به چرایی ضرورت وجود دین در زندگی انسانی پی می برید. مقدمه ی مترجم در ابتدای کتاب، معرفی خوبی از این اثره. به طور واضحی احساس می کردم نویسنده بیشتر از باقی کتاب هاش روی داستان این اثر از آغاز تا پایان بندیش فکر کرده [مخصوصا جمله های پایان بندیش به نظرم جدا عالی بود و در عین نوشتن چند جمله ی کوتاه، پایان رو ول انگارانه باز نذاشت و صد البته گزافه گویی هم نکرد] و اون آشفتگی رو که به دلیل پر کاری، بیماری و مشکلات زندگی داستایفسکی توی بعضی کتاباش می بینیم، اینجا با یه تقریب خوب نداشت. ترجمه هم خوب و به دلیل استفاده از یک سری اصطلاحات مثل "والله" و ضرب المثل ها دیگه بعضی جاها زیادی روان بود. البته همین که ترجمه رو یک جلدی از آب درآورده نکته ی مثبتیه [چون بیش از حد طوللنی شدن بعض آثار روسی، گاهی جدا حوصله سر بر می شه] هرچند عده ای قطعا مخالفن. این اثر یه ترجمه ی دیگه هم داره از آقای آتش بر آب که البته اون ترجمه دو جلدی هست. در کل خوندنش می ارزید

داستان یک جوان فقیر هست که بر اساس افکار به خصوصی که داره به خودش اجازه میده مرتکب یک جنایت بشه و بعد از این جنایت مکافات های این جوان شروع می شه داستان جالبه و هوش و نبوغ نویسنده (داستایفسکی)کاملا در خط به خط داستان احساس می شه

داستانی به شدت پرکشش، عمیق درون نگرانه، تحلیل گر و به شدت انسانی و شخصیت هایی که انقدر دقیق پرداخته شده که با تمام وجود میتوان با آنها همزادپنداری کرد . فکر میکنم که اگر برای داستان خوب بخواهیم معیاری ذکر کنیم این کتاب تمامی آن را داراست و اگر از فرم در هنر حرف میزنیم که به چگونگی میپردازد و روند حرکتی انسان را نشان میدهد از یک بودنی به یک شدن . این کتاب تماما فرم است که از درون آن محتوا میدهد و جهان ادراکی داستایوفسکی به جهان ادراکی ما تبدیل میشود. جنایت و مکافات داستان سرگردانی انسان مدرن هست و راسکولنیکف مظهر آن انسان گویی که راسکولنیکف همان ابرمرد نیچه است که میخواهد دست به اطلاح جامعه خودش بزند. اما از اول داستان در مقاله ای که توسط شخصیت اصلی نوشته میشود ما با این سوال مواجهیم که چگونه باید اخلاقیات در جامعه پیاده شود که در ابتدا راسکولنیکف به یک دوگانه انسان نخبه و مردم عامی یا همان ابرمرد در مقابل انسان واپسین مواجه میشویم و تمام حرکات و اتفاقات داستان بر همین پایه جلو میرود تا در آخر داستان در رویایی میبیند که در جهانی که همه خود را نخبه میدانند چه اشفتگی رخ میدهد و هر کس سعی میکند اصول اخلاقی را بر مبنای چیزی که خودش صحیح میداند پیاده میکند. این همان تصویری است که نیچه از جهان پست مدرن میدهد که در آن همه سرگردانند و هیچ اصول اخلاقی ثبات ندارد. و بدون چهارچوب و بدون امر ثبات دار در نهایت مرگ اخلاقیات است که رقم میخورد با فاصله زیاد بهترین کتابی هست که خوندم.

بی نظیره!! داستایوفسکی در توانش نیست کتاب بد بنویسه...

بی نظیر بود. همین الان کتابو تموم کردم و حس میکنم مغزم درد میکنه. اگر مثه من همزاد پنداریتون قویه، نخونید این کتاب رو. چون واقعا حس میکنم درونم یه اتفاقایی افتاده که امیدوارم گذرا باشه.

این کتاب نثر روانی داره و ترجمه اون هم ملموس و قابل درکه. ازینکه نویسنده ای سالها پیش داستانی رو روایت کرده و امروز همه با این شوق اثرش رو میخونن جای تحسین داره. داستان به معنای واقعی شرح مکافاته! از همون لحظات اول شما رو درگیر با اضطرابات و آشوب ذهنی یک جوانک فقیر و مغرور میکنه. داستان جذابیه ولی خواندن اون رو خیلی پیشنهاد نمی کنم ازین جهت که در جامعه امروز ما آشوب ذهنی و دغدغه ها کم نیستند و برای افرادی که روحیه همدردی و همزاد پنداری در اونها قویه باعث اضطراب و ناراحتی میشه.

جنایات و مکافات را می توان در زمره برترین رمان هایی شمارد که تا کنون به نگارش درآمده است. همچنین از این نسک می توان به عنوان یکی از سه اثر برتر داستایفسکی نام برد. این رمان به غایت جذاب وگیرا با برترین و ظریف ترین تکنیک های داستان نویسی نگاشته شده و داستایفسکی بسیار با دقت به شخصیت های گوناگون و محیط پیرامون و شرایط سیاسی و اجتماعی رمان پرداخته است. خواندن این رمان از جنبه فلسفی، باورها و معیارها و ارزش های اخلاقی ما را به چالش می کشد. به شخصه جنایات و مکافات را در کنار جن زدگان، شاهکار داستایفسکی می دانم و خواندنش را به تمامی شیفتگان ادبیات پیشنهاد می کنم.

رمان جالبی است، شخصیت های داستان یک مبنای فکری واحد و صحیحی ندارند، بنابراین حتی اگر پاکدل هم باشند مرتکب اشتباهاتی میشوند که گاها بسیار به ضررشان تمام میشود... داستایفسکی در این رمان از دل سیاهی، در نهایت سپیدی بیرون کشیده است! اگر در مطالعه مبتدی هستید، لازم نیست این کتاب را بخوانید؛ اگر اهل مطالعه هستید، این کتاب را هم به لیست مطالعاتتون اضافه کنید.

کلا کتاب های داستایوفسکی بینظیرند و خوندنشون ضروریه بنظرم داستایوفسکی مرد مقدسیه .

یه جادویی در قلم داستایوفسکی هست که در عین سادگی و روایت نرم و آهسته‌ی داستان، تو رو همراه و مشتاق تا آخرین لحظه نگه میداره و این شاهکاره....

هم ترجمه خیلی خوبه و هم کتاب و نویسنده فوق العاده س و نیازی به هیچ توضیحی نداره

این کتاب رو از انتشارات خوارزمی خریدم با ترجمه خانم مهری آهی. بسیار کتاب جالبی است. نویسنده از زاویه تازه و چندبعدی به کنش انسان نگاه کرده . خواندن این کتاب رو به دانشجویان رشته های علوم انسانی به ویژه ادبیات و روانشناسی به شدت پیشنهاد می کنم.

اگه کتاب رو نخوندید این‌نظر رو هم‌نخونید چون آخر داستان‌آمده درباره ابر انسانی که (رودیون راسکولنیکف) در نظریه اش به آن‌پرداخته و بر اساس همان به خود اجازه داده کسی را به قتل برساند کسی هست که از همه بیشتر میفهمد و اجازه دارد با استفاده از زور و اجبار و قدرت و حتی حذف دیگران به اهداف خود برسد . در انتهای داستان در یک نقدی که به نظریه خود میکند در خواب میبیندکه اگر گروه عظیمی از افراد دسته دو خودشون رو ابر انسان تلقی کنن چه میشود و میبیند که افراد تنها به فکر این هستند که عقاید خودشون رو بر دیگران غالب کنند و کسب و کار و زمین ها رو رها کرده و به بحث های طولانی و بیهوده میپردازن و بی اعتمادی در جامعه بسیار زیاد شده و بدون اینکه اندیشه جدیدی تولید شود انسان ها تنها به دنبال تلقین و اثبات نظر خود بر دیگران هستند بدون اینکه کوچکترین نقدی رو از دیگری قبول کنن و خلاصه همه فقط حرف خودشون رو حق میدونن و قحطی و فقر و بی اعتمادی در جامعه فراوان‌میشود. در نقد دوم میبینیم که بر خلاف نظریه اش که گفته بود اگر یک فرد معمولی خود رو ابر انسان بدونه و خط قرمزی رو رد کنه ،خود افراد دسته دوم‌ یعنی معمولی ها آن فرد را دستگیر و اعدام میکنن و تو ی سرش میزنن اما دید که وقتی به اشتباه خودش رو ابر انسان دانست وقتل کرد تمام افراد اطرافش از جمله دوستان دانشگاه و صاحبخانه و حتی پلیس هم سعی کردن کمکش کنن و در حکم‌قاضی تخفیف بگیرن و حمایتش کردن اما نکته آخر اینکه او در پایان کتاب به هیچ وجه وجود ابر انسان رو تکذیب نکرد بلکه ویژگی آن در ذهنش تغییر کرد او متوجه شد که ابر انسان کسی نیست که با خشم و قدرت و زور و قتل و کشتار دیگران را هدایت کند یا کسی را از دنیا حذف کند بلکه کسی هست مانند (سونیا) اوست که توانسته بود بدون خلاف یا گناهی بین‌همه زندانیان محبوب شود وحتا نفوذ زیادی در نگهبانان زندان داشته باشد و حتی به هدایت و کمک خانواده های زندانی ها هم پرداخته بود یعنی هم هدایت گری و هم نفوذ وهم پذیرش جامعه (زندان و زندان بان و خانواده ها) رو به دست بیاره و یه جور هایی همه رو مطیع خودش کنه و همه این هارو با چیزی غیر از خشونت و زور و حذف افراد یعنی با عشق و محبت و دوری از گناه به دست اورده بود. (خود فروشی: تازمانی که در شهر خود فروشی میکرد خیلی شخصیت ضعیف و آسیب پذیری بود که به راحتی بهش تهمت میزدن و تاثیر و کمک عمیق و طولانی مدتی هم نمیتوانست برای خوانوادش داشته باشد که این موضوع در داستان گفته شد) ‌و (رودیون راسکولنیکف) هم در آخر اورا به عنوان ابر انسان قبول کرد و به پای او افتاد. و همین‌موضوع میتونست درمورد (سویدریگالوف)خواستگار خواهر (رودیون) اتفاق بیفته ولی او نتوانست و خود کشی کرد یعنی( دونیا) هم میتونست ابر انسانی باشه برای هدایت و نفوذ موثر در (سویدریگالوف) برای یک زندگی بهتر . چون خیلی طولانی شد دیگه در مورد سویدریگالوف کوتاه گفتم. .

دوستان ببینید این ترجمه ،ترجمه واقعا روان و خوش خوانی محسوب میشه اما در کنار این روان بودن باید توجه داشت که آقای رستگار در برخی موارد از ضرب المثل های ایرانی استفاده کردند،خوب یا بد بودن استفاده از ضرب المثل های ایرانی با خود خوانندس ،اما در خوش خوان بودن ترجمه لحظه ای شک نکنید به جرات میشه گفت روان ترین ترجمه این کتاب محسوب میشه.

عالی و بی‌نظیر همین یه کتاب کافیه تا ثابت کنیم داستایوفسکی یه نابغه بی تکراره

این توضیحات که کل داستان رو لو داده.

لطفا یکی بگه طرح طاقچه کجاست تا لایک کنیم برای رایگان شدن جنایت و مکافات مرررررسی

سه بار خوندمش و هنوز هم دوست دارم دوباره بخونم.

شاهکاری است عمیق و خواندنی. در شرح احوال درونی برخی از شخصیت های داستان : «من گاهی گدای خویشتنم. جلوی خودم می نشینم و دستم را دراز می کنم، اما سخاوتمندی نشان نمی دهم و دستم خالی می ماند.» 📚برگرفته از کتاب اسیر گهواره، اثر کریستیان بوبن

کتابی که هیچ حرفی نمیشه واسش زد فقط باید خوندش مثل فیلم پدر خوانده تو دنیای ادبیات.

دو، یا سه هفته ای از خوندن این کتاب میگذره. باید بگم بهترین تجربه‌ای بود که از خوندن کتابی به این قدمت داشتم و باور دارم هر کس قطعا و حتما باید حداقل یک بار این کتاب رو مطالعه کنه. به ظاهر این کتاب در باب مقایسه‌ی دو نظریه‌ای نوشته شده که درمقدمه کتاب بهش اشاره شده. اما در واقع از ابتدا تا انتهای داستان با گفت‌وگوهای ذهنی نقش اول، در مورد مسائل عمیق و بنیادی جامعه روبرو هستیم. که ناخودآگاه خواننده رو وادار به تفکر میکنه. نوع داستان پردازی چنان خواننده رو غرق میکنه که فضا، احساسات و حالات افراد رو کاملا میشه تصور کرد. نوشتن این داستان از زبان دانای کل، قطعا بهترین انتخاب نویسنده بوده. این مساله بعد از اتمام داستان و تصورش از زبان اول شخص کاملا قابل تشخیصه. اما دو مورد از شگفتی هایی که شخصا در مطالعه این کتاب حس کردم، این بود که اولا، برخلاف هر کتاب جنایی دیگه ای، قاتل از ابتدای جنایت مشخصه و به نوعی داستان، خواننده رو وادار به همزاد پنداری و همراهی با قاتل میکنه؛ ثانیا، هیچگونه تحمیل ایدئولوژی رو در داستان حس نکردم. با اینکه راسکولنیکف اعتقادات و باورهای کاملا مشخصی داشت و داستان در راستای تلاشهای مداومش برای اثبات باورهاش نوشته شده، اما وجود شخصیت هایی مثل رازومیخین یا پورفیری که زوایای مختلف پدیده ها و نظریات و جریانات رو در نظر میگیرن و هر کدوم تحلیلهای مبسوطی از قضایا ارائه میدن، نه تنها مانع از این میشه که خواننده کورکورانه اعتقادی پیدا کنه، بلکه وادار میکنه که به هر تفکر بی اساسی که از قبل هم داشته شک کنه. دیالوگ های طولانی و پر محتوا از زبان شخصیت های داستان که هر کدوم به نوعی نماینده‌ی گروهی از مردم جامعه در "هر دوره تاریخی" هستن، از ویژگی های خاص و ارزشمند این کتابه. و نهایتا اضافه کنم که این ترجمه، احتمالا بهترین ترجمه موجود از این کتابه. انقدر با عشق و دقیق و روان ترجمه شده که اگر بدون آگاهی از هویت نویسنده خونده بشه، خارجی بودن کتاب اصلا به چشم نمیاد. تجربه مطالعه تو این اپلیکیشن هم، با توجه به امکانات فوق‌العاده‌ش، خیلی خوشایند بود. ممنونم.

من این کتابو هم با ترجمه مهری آهی و هم از توی طاقچه با ترجمه اصغر رستگار خوندم هردو ترجمه عالی بودن بنظرم این کتاب واقعا ارزش خوندن داره..

داستایفسکی چنان وضعیت یک شخص و یک موقعیت را توصیف می‌کند که من را تا یک قدمی تجربه‌ی آن پیش برده و دقیقا در مرز میان واقعیت و خیال نگه میدارد. او احساس دیوانگی راسکلنیکلف، ناامیدی مارمالادف، هوسبازی سویدریگایلف، معصومیت سونیا، غرور کاترینا ایوانونا و ... را طوری به نمایش می‌گذارد که حتی اگر خود این شخصیت ها زنده بودند و میخواستند شرح حالشان را بنویسند قطعا نمی توانستند مثل داستایفسکی آن را بیان کنند او در نمایش احساسات انسان استاد است. علاوه بر اینها داستایفسکی در توصیف مکان ها عالی عمل میکند تمام شهر پترزبورگ در قرن نوزدهم بعد از خواندن کتاب در ذهنتان مثل یک نقاشی کلاسیک نقش میبندد. قدرت ادبیات را تا به حال به این صورت ندیده بودم.

داستان بسیار جذاب و کشنده است، 👌🏻 فقط یک ایراد داره که نویسنده تقریبا بیشتر شخصیت ها و محیط داستان رو سیاه نشون داده. ولی در کل از جذابیت داستان کم نمیشه و همچنان عالی هست

راسکلنیکف، رنجِ مجسم است. انسانی که عمیقاً رنج می‌کشد و در رنج و تنهایی و بی‌پناهی‌اش، عمیقاً تنهاست. شاید تا به حال رنج و اضطراب هیچ شخصیتی را به اندازه‌ی راسکلنیکف، این همه در رگ و گوشت و استخوانم حس نکرده بودم. در دو هفته‌ای که خواندن این کتاب طول کشید، با راسکلنیکف زندگی کردم. شب‌ها خواب چشم‌های رنج‌کشیده‌اش را دیدم و روزها به رنجِ یگانه‌اش فکر کردم. و بعد خواب چشم‌های بی‌قرار خودم را دیدم و به رنجِ یگانه‌ی خودم اندیشیدم. بعد فکر کردم که انسان چقدر در رنج‌ها و بی‌قراری‌هایش تنهاست؛ چراکه هرکس رنجش یگانه است و هیچ کس دقیقاً عین دیگری رنج نمی‌کشد. و بعد فکر کردم که این رنج چقدر جهان‌شمول است از این حیث که رنجی انسانی‌ست؛ رنجی همه‌گیر، مثل طاعون، مثل کرونا. رنجِ انسان‌بودن. ______ . . . «و عشق، تنها عشق، تو را به گرمی یک سیب می‌کند مأنوس و عشق، تنها عشق، مرا به وسعت اندوه زندگی‌ها برد مرا رساند به امکان یک پرنده‌شدن.» ___ . . . همیشه به دلایلی نامعلوم، از ادبیات روسیه می‌ترسیدم و ازش فرار می‌کردم. این بار در بستر بیماری بودم که طی یک تصمیم تکانه‌ای، آمدم سراغ جنایت و مکافات. فکر می‌کردم با یک متن سخت‌خوان و خشک روبه‌رو خواهم شد و فکر نمی‌کردم که بتوانم تمامش کنم. اما همین که شروع کردم به خواندن، ورق برگشت و من اسیر شدم. ترجمه‌ی اصغر رستگار را خواندم؛ روان و خودمانی و گرم بود.

احوالات درونی انسان‌ها و انگیزه‌هاشون فوق‌العاده به تصویر کشیده شده. همچنین شرایط روسیه در آن زمان. کتابی نیست که نیاز به تعریف داشته باشه 8)

کدوم ترجمه بهتره؟

قطعا کتاب بی نظیریه تازه شرو کردم به خوندنش کلی ذوق دارم

وای عالی بود راسکولینکوف دوست داشتنی ❤

من واقعا لذت بردم

سه اثر از این نویسنده بزرگ خواندم؛ جنایت و مکافات، برداران کارامازوف و ابله هرسه رمان خواندنی است.

این کتاب محشررر بود. هرچی بگم کم گفتم. واقعا دوستش داشتم دقیقا همون چیزی بود که میخواستم چون این ژانر(رئال و روان شناسانه) رو خیلی دوست دارم و خب داستایفسکی هم سلطان این ژانره :') شخصیت پردازی ها به شدت عالی و پخته بود و قشنگ میتونستی داستان رو درک کنی و باهاش همراه شی. اگر از شخصیت پردازی های طولانی و گسترده خوشتون نمیاد، شاید کتاب مدنظرتون نباشه. خلاصه که خیلی باهاش حال کردم. چند وقت پیش تمومش کردم و دوست دارم دوباره بخونمش. اینم بگم که نسخه چاپیش رو خوندم و ترجمه ی نشر یوشیتا رو خیلی دوست داشتم. حق مطلب به خوبی ادا شده بود. ی سوال، اگر کسی کتابای داستایوفسکی رو خونده میتونه بگه بنظرش کدوم کتابش بهترین بوده؟

چقدر راسکولنیکفِ #جنایت_و_مکافات شبیه من است! فکر می‌کنم اگر من هم پیر زن نزول خواری را با تبر سر به نیست کرده بودم، همانند او عذاب وجدان مرا در اقیانوس طوفانی اضطراب، هذیان و جنون غرق کرده می‌کرد. وقتی بازپرس او را بازجویی می‌کند پیچ و تاب سؤال‌هایش مرا گیج می‌کند و انگار #داستایفسکی به جای او، وضعیت روانی مرا در آن لحظات دلهره‌آور تشریح می‌کند! آگاهی باریک‌بینانهٔ نویسندۀ بصیر از لایه‌های پنهان و تو-در-توی روان انسان وی را به بلوغی رسانده است که هم به خوبی از پس برملا کردن حالات روانی شخصیت داستانش برآید و هم روح او را در کالبد مخاطب خود بدمد تا با او برنجد، خسته‌شود، به ستوه آید و به جنون برسد! اینکه روان‌شناس بصیر و کاربلدی است، منافی این است که بتواند روح جامعه را مانند روان خود انسان واکاوی کند؟! اصلا! ابدا! اگر می‌خواهید با تمام وجود احساس کنید که چگونه بازوان پرقدرت #فقر انسان را به مخمصۀ #جنایت می‌کشاند یا اینکه چگونه خرخرۀ هویت او را به دندان می‌گیرد و در نهایت و به وحشیانه‌ترین حالت می‌درد، مدتی با خیال داستایفسکی همراه و با سخنانش مأنوس شوید. ولی به نظر می‌رسد دغدغۀ اصلی او توصیف #نیهیلیسم است. نیهیلیسمی که از دل خود مفهوم #ابرمرد را تولید می‌کند، ابر مردی که شخصا خود‌آیین است و به عبارتی برای خود و دیگران، قوانین شخصی خود را اعمال می‌کند. البته که اگر تحمل ابرمرد بودن را نداشته باشی، ولی به بی‌اتکایی دنیا پی ببری، چاره‌ای نداری جز اینکه خودت را از دستش خلاص کنی! #روان‌شناسی

به نظرم توصیفات بعضی صحنه هاخیلی زیاد بود ، ولی متن و درون مایه و نتیجه داستان خوب بود

من این کتابو با ترجمه پرویز شهدی خریدم...کسی میدونه که این ترجمه چطوره؟

میشه یه نفر با استدلال و منطق بهم بگه بهترین ترجمه جنایت و مکافات از کیه؟

جنایت و مکافات با ترجمه ی "مهری آهی" عالیه

واقعا عالی بود ولی بهتر بود ترجمه ی مهری آهی رو میذاشتین