نظرات کاربران درباره کتاب وقتی از دویدن صحبت می‌کنم در چه موردی صحبت می‌کنم

کتاب بسیار آموزنده و جالبی بود مثل باقی کتابهای آقای موراکامی و البته من از ترجمه هم راضی بودم منم به ورزش دو و شنا علاقه دارم و این کتاب وسوسه ام کرد که باز بدوم

در مورد محتوای کتاب باید بگم باید موضوع دویدن و نویسندگی برای کسی جذابیت داشته باشه تا کتاب جالب بشه براش. متن نسبتا روان هست. ولی ترجمه ایراداتی داره. انگار مترجم جاهایی اطلاع کافی نداره و حال جستجو هم نداشته. مثلا تنگه جبل الطارق رو جبرالتار که معادل انگلیسی هست نوشته و چیزهایی از این دست هستند تو کتاب. یه جاهایی هم متن ها تکرار میشن. انگار این نسخه درست ادیت هم نشده. جدای اینها من قطعا از خوندنش لذت بردم.

😍

میشه گفت این کتاب یک خود زندگینامه از هاروکی موراکامیه، به سبک سایر کتاباشون نیست و کاملا واقع گرایانه هست. اگر به کتاب ((زنده ام تا روایت کنم)) گابریل گارسیا مارکز علاقه دارید قطعا از این هم خوشتون میاد. خط زمانی حول علاقه‌ی شدید نویسنده به دو ماراتن و استقامت می چرخه و میتونید تاثیر مستقیمش رو روی برنامه های کاری و شخصی موراکامی ببینید. قسمت جالبش همزمانی اتفاقات شخصی با چاپ کتاب ها هست که خوشبختانه اکثرشون به فارسی ترجمه شدن. تقریبا لوکیشن و موفعیت هایی که در داستانها تصویر سازی میشده رو مشابهش رو زندگی کرده و گاهی حتی یک نقش فرعی رو هم در کتابها میشه بهش نسبت داد. تلاشهای موراکامی برای نویسنده شدن واقعا خوندنیه و کسانی که معتقدند نویسندگی قسمت بیشتریش ذاتیه رو به چالش میکشه. از دوران جوانی رو می تونید دنبال کنید، به دانشگاه برید، ازدواج کنید، شغلتونو عوض کنیدو بارها شکست بخورید ولی باز هم ادامه بدید مثل دوی استقامت. ترجمه روونه و مشکلی ندارید در فهمیدن. خوندن این کتاب رو به همه توصیه می کنم، فقط در مورد نویسندگی نیست. صحبت در مورد انتخاب هدف مورد علاقه و تلاش در اون جهت هست، زمانی که شاید کمتر کسی برای پشتیبانی و تشویق وجود داره. گفتار واقع گرایانه هست که با سبک خود موراکامی در تضاد کامله. تاثیر همسرشون در همراهی مسیر کاملا مشخص و پررنگه. در طول کتاب که در مورد زندگی خودش صحبت کرده به طور پیوسته برای تمام موقعیت ها فکر کرده و تصمیم گرفته، کاملا منطقی به نظرم این کتاب واقعا انگیزشیه. شکست ها و مووفقیت ها در کنار هم مسیر رو شکل میدن بدون اونها مسیر شکل نمیگیره و انسان پیشرفتی نمیکنه. در دو هم همینه، هدف فقط رفتن بدون توقف نیست گاهی اوقات باید سرعت رو کم کنی، کفش مناسب داشته باشی، به هشدارهای بدنت بی توجه نباشی و حتی مسیر رو شناسایی کنی. #چالش_کتابخوانی_ ۱۴۰۳

خواندن این کتاب بسیار لذت بخشه حداقل برای من اینطور بود امیدوارم شماهم این حس فوقالعاده رو تجربه کنید

در کل کتابی ساده و روان است که مخصوصا برای دونده‌ها و افراد درونگرا می‌تواند انگیزه‌بخش و شیرین باشد. اما این‌ترجمه بسیاااار ضعیف است. بسیاااار

این کتاب عالی بود تا کسی اعتقاد قلبی به کاری نداشته باشد نه قدرت اراده به کمکش میاید و نه نگران عواقب ترک کار خواهد بود.در آن تداوم نخواهد داشت و اگر هم داشته باشد بر خود جفا کرده است

اخ این کتاب عشقه عشق

جالب بود

دل نوشته‌ی خوبی است. باعث انگیزش مثبت برای شروع دویدن می‌شود.

تا ۱۰۰ صفحه تونستم ادامه بدم متاسفانه خیلی خسته کننده بود

ریتم کند و ارومی داره اما خواننده رو تا اخر کتاب مثل ماراتن هایی خود موراکامی رفته میکشونده بعضی جاها سرحال و بعضی جاها نفس نفس زنان این کتاب رو وقتی نوشته که در اخر سال های چهل سالگی است. و این نکته جالبی است که چقدر بالا رفتن سن هم روی فیزیک و هم روی تجربه تاثیر داره و مسئله‌ای که موراکامی خیلی جاها بهش اشاره میکنه انگار که هم ناراضی و‌هم خوشحال از این موضوع.

خیلی کتاب خوبیه

خب حقیقتا دوستش نداشتم و به کسی هم پیشنهاد نمی کنم. می شه کتاب های خیلی بهتری از موراکامی رو به جای این کتاب خوند.

واقعا نمیدونم این همه تعریف و تمجید برای چی بود خیلی مشتاق شده بودم بخونم اما واقعا برام کسل کننده بود