نظرات کاربران درباره کتاب بچه مردم

نمی دونم واقعا چی بگم، خیلی تلخ بود مخصوصا وقتی داستان با ماجرای پول تاکسی تموم میشه، نه با نگرانی های مادر در مورد فرزندش

من اصلا اهل کتاب نیستم. سرکار بودم وشبکار وقتی داشتم میخوندم چند بار میخواستم گوشیم رو بزنم زمین. داشتم میخوندم هی سیگار میکشیدم واعصبانی بودم تا آخرش ببینم چی میشه. که اخرش خیلی بد بود،بد.فقط دوست داشتم ساعت کاریم تموم بشه برم بچه هامو بغل کنم پیششون بخوابم تا آروم بشم

با این موضوع که این یکی از هزار مشکل خانم هاست موافقم ولی تمام طول داستان نفسم سنگین شده بود از اینکه چطور یه مادر میتونه انقدر نسبت به جگر گوشه ش سرد و بی احساس باشه!اون گریه ها هم به خاطر عذاب وجدان بود که هر آدمی اگه بویی از انسانیت برده باشه دچارش میشه!من مادرم،مادر یه پسر ۱۴ ماهه،شاید تنگی نفسم و حال بدم به خاطر این بود که کل داستان خودمو تو اون شرایط تصور میکردم!اصلا قابل تحمل نیست،به هیچ وجه!! ببخشید،دوست داشتم حسمو با کسی در میون بذارم،کی بهتر از شما که داستانو خوندید

جلال آل احمد توی خیلی از نوشته هاش اوج بدبختی و ذلیل بودن زنهای جامعه رو به تصویر میکشه. کتاب زن زیادی هم تقریبا همچین سبکی داره. خیلی خوشحالم که زنها هرروز و هرروز دارن بیشتر پیشرفت میکنن و دیگه هیچ مادری لازم نیس از سر بی سوادی همچین کاری با بچه اش بکنه. مطمئنم این فقط یه قصه نیس و زنهایی در قدیم بودن که به دلیل بی سوادی درست نمیتونستن فکر کنن و تحلیل کنن و به همین دلیل برده و بدبخت بودن.

چقدر جنس زن بدبخت بود که به خاطر شوهر و اینکه حتما مرد داشته باشه از بچش گذشت

توی هر کلمه اش منتظرم بودم پشیمون بشه و برگرده اما نشد! و دل من برای اون کودک لرزید. مگه میشه وجودتو بزاری و بری؟!

واقعا شخصیت زن داستان رو درک نمیکنم.به نظرم خیلی ریلکس بود ، بیشتر نگران خودشو زندگی خودش و نظر شوهرش بود و بچه اش اصلا مهم نبود دقیقا مثل اسم کتاب انگار که بچه مردمه.مثلا به جای اینکه ناراحت دوری از بچه باشه میگفت بدیش اینه که سه سال عمر صرف بزرگ کردنش کردم و دیگه شب بیداری و سختیش تموم شده و تازه اول راحتیشه ،یا آخرش ناراحت بود که چرا شوهرش کرایه تاکسی رو بهش نداده ....این بی عاطفه بودن دیگه یکم اغراق بود..

تلخ. اگه حال و روز روحیتون مساعد نیست یا نمی‌خواهید حال روحیتون خراب بشه، تاکید میکنم به هیچ عنوان نخونید.😞😞😞😢😢

کتاب بسیار جالبی بود.از بقیه داستان های کوتاه دیگر بهتر بود.اما به نظرم این زن از حیوان کمتر بوده.و همچنین عقاید کوته فکرانه و سنتی مزخرفی داشته.۱_به خاطر خودش بچه ۳ ساله اش را ...۲_به بچه اش میگه نره خر یکی دیگه(شوهر قبلیش)بچه به همون اندازه که به باباش تعلق داره به مامانش هم تعلق داره.۳_میگه چون بچه اولم بود سخت بود!!!!مگه بچه اول و اخر داره؟۴_اون شوهر جدیدش هم سنگدل بوده.اینهمه ادم از پرورشگاه بچه میارن.قرار نیست چون بچه خودت نیست بندازیش بیرون که.در این داستان به نظرم اشاره کوچکی هم به داستان عدل از صادق چوبک شده.

کتاب حالبی بود. ولی به نظرم انسان باید خیلی بی رحم باشه که این کار رو انجام بده

خود من الان دانش آموزی دارم که پدر و مادرش طلاق گرفتن و هر دو تا دوباره ازدواج کردن و این طفلک رو گذاشتن پیش پدربزرگش توی روستا و خودشون با بچه های جدیدشون کیف میکنن... همیشه با حسرت به بقیه بچه ها که با پدر یا مادرشان میان مدرسه نگاه می‌کنه...

عمق جهالت و بی رحمی رو حس کردم.

این که کتاب تلخیه دلیل نمیشه بد باشه .این کتاب حقیقت رو میگه .ما فکر میکنیم همه مادرا فرشتن و برا بچشون از خودشون بیشتر مایه میزارن در حالی که هر دختری که باردار میشه لیاقت مادر بودن نداره علاوه بر اون آل احمد میگه که بحران های اجتماعی عواطف انسانی رو از بین میبره مثل اون دیالوگ فیلم بتمن که شخصیت منفی میگفت بهت نشون میدم این مردم متمدن اگه تو وضعیت بحرانی قرار بگیرن حاضرن حتی همو بخورن. خلاصه آدمای کمی لیاقت فداکار بودنو دارن انقدر حساس نباشین شمام ملت!

درست همانطور که از نگاه‌کردن به بچه‌ی مردم میشود حظ کرد، از دیدن او حظ میکردم! اوج عاطفه ی مادری ِ زن داستان در همین حد بود!

تنها چیزی که فکر منو به خودش مشغول کرد این بود که چرا به شوهرش نگفته اگه منو میخوای باید پسرم رو هم بخوای چون اون قبل از این که بچه ی شوهر سابقم باشه بچه ی من و از وجود منه.

آقای جلال آل احمد خا اینا چیچیس مینویسی؟ نمیگی یه موقعی ما بیشینیم گیریه (گریه) بوکونیم آ هَمِم بیدار بشندا مارا دعوا کنن؟ :/ واقعا که:|

خیلی غم انگیز بود بلندمیخوندم خانمم گریش گرفت خودمم وسط داستان قفل شده بودم نمیتونستم ادامه بدم به اید اینکه اینا خواب باشه یا یه تفکر یا یه توهم رفتم جلو ولی متاسفانه کار از کار گذشت

در طول داستان خواننده کمی غافلگیر میشه و داستان با کمی هیجان همراهه بطوریکه همش منتظره ببینه شخصیت اصلی داستان از تصمیمش منصرف میشه یا نه،داستان بیانگر عوارض طلاق برای فرزندان و مشکلاتی که می‌تونه به دنبال داشته باشه،همینطور بیانگر شرایط سخت اجتماعی و فقر فرهنگی و عدم آگاهی افراد جامعه است. نویسنده به خوبی توانسته شرایط جامعه مدنظرش و همچنین افکار ،اندیشه‌ها،دغدغه ها و نگرانی های شخصیت اصلی را نشان دهد.

یه جورایی اشاره به طرز فکر پوچ و عقب مانده مردسالار ها در گذشته ست به نظر من...!! و حسی تلخ درست مثل تلخی حقیقت این داستان در من به وجود اومد ...!!

اگه می خواهید حالتون گرفته بشه حتما بخونید.

اخه چرا اینقد تلخ...دلم میخواد اونجا بودم ب بچه کمک میکردم😭😢

صوتیش و گوش میدادم اینقدر عصبی شدم و سرم درد گرفت که دقیقه 4قطعش کردم و اومدم نوشته شو خوندم که لحن گوینده نباشه شاید ملایم شه.بشدت تلخه اون لحظه که بچه قدمهاشو تند کرد که از خیابون رد شه اشکم دراومد. شاید بگیم رفتار غیر قابل باوریه ولی همین الان و تو همین دوره تعداد زیادی به نسبت، خانم و آقا جلوی چشمم هستن که نه مثل این ولی خیلی راحت با همین مدل استدلال خانم تو داستان ، بچه رو دادن پدر مادراشون و خودشون خیلی سریع ازدواج کردن وبچه با داشتن پدر و مادر عملا یتیم شده و با حس یه سربار بزرگ میشه و حتی چند مورد تو وضع خیلی بدی زندگی میکنن در حالی که مامان خانمی که شوهرش معتاد بوده و جدا شده بی آنچنان دغدغه ایی پیش آقاشه یا باباهه زنشو بغل میکنه در حالی که بچش با حس ترد شدن و سرباری پیش مامان بزرگشه. شاید دلیل شدت عصبانیتم هم آشنا بودن این مدل استدلالها بوده.

چقدر ناراحت کننده،تا آخر داستان منتظر بودم حس مادرانه جلوی کارشو بگیره ولی نشد😢😢

داستان تلخ ولی نگارش زیبا....مادری فقط به دنیا آوردن بچه نیست،انسان پروری است!!... بعضیها خودشون این عنوان زیبا و از روی دوش خودشون برمیدارن...

چقدر حالمو بدکرد... چطور یه مادر میتونه بخاطر زندگی جدیدش بچشو اینجوری رها کنه...تهشم بگه نتونستم پول تاکسی رو از شوهرم بگیرم...همین تموم....اصلا باورم نمیشه همچین مادرای وجود داشته باشن😢

خیلی تلخ بود.باید مادر باشی و یک بچه تو سن وسال همین بچه داشته باشی تا بفهمی چه بلایی سر اون بچه بینوا اومده .توی این سن همه ی زندگی یک بچه پدر ومادرشه.نمیتونم درک کنم چطور یه مادرمیتونه همچین کاری بکنه

تلخ ترین داستانی بود که تا حالا خوانده ام.

هیچ مادری نمیتونه این بلا رو سر بچش بیاره مگر اینکه مشکل عقلی داشته باشه البته در نوشته های جلال آل احمد زن بیشتر در فضایی متصور میشه که هیچ اختیاری از خودش نداره و یک موجود کاملا وابسته به مرد هست که حتی برای رضایت مرد باید پا روی ابتداییترین نیازها و احساساتش بزاره و این شیوه ی نوشتار شاید مربوط به این باشه که در زمان اونها زنان بسیاری با این شرایط زندگی کردن

چ تلخ... نگرانه کرایه تاکسی...

خیلی ناراحت کننده بود ولی به نظر من همچین داستانهایی زنها را اگاه تر کرده.الان یک خانم مطلقه فقط به این نگاه نمیکنه که منم باید زندگی کنم و کسی باید باشه که خرجما بده واسه بچش هم شرایط قائل میشه این داستانها همه مردم را اگاه میکنه که هم زن و هم اون بچه بیچاره اگر روزی در زندگی ما دیده شدن ما باید چطور باهاشون برخورد کنیم.

داستان جالبی بود قطعا ارزش یبار خوندن رو داشت و گذشت زمان قدیمیش نکرده بود با این حال بنظرم داستان زنی که مردش را گم کرد صادق هدایت با توجه به این که هردو در مبحث جامعه ضد زن و زنان منفعل ان بهتر عمل کرده و اون رو بیشتر دوست داشتم

تلخ بود دلم خیلی برای بچه سوخت

چقدر تلخ بود ، نمیشه گفت مادر ؛ زن های بی فکر !

خیلی حس آمیزی و طراحی صحنه های خوبی داشت انگار منم همراه اونا بودم جلال آل احمد واقعا نویسنده ماهری بوده

من هنوز با اون بچه ی سه ساله بین جمعیت مردم باقی موندم. چرا و به چه گناهی ؟!؟!؟!!؟

داستان بسیار جذاب و در عین حال تلخیه. یکی از نکته هایی که بهش میشه توجه کرد: سرکوفت زدن خود شخصیت اصلی به تفکرات خودشه یعنی حتی توی ذهنشم به خودش اجازه آزاد بودن رو نمیده و کنترل کامل روش دارن؛ همین موضوع باعث میشه که خودشو ناچار ببینه و نتیجتا دست به اون کار وحشتناک بزنه.

داستانی جذاب با حقیقتی تلخ که در همه ی زمان ها کم و بیش اتفاق می افتد

جالب بود و مطالعه آزاد خوبی بود داستانی زیبا و حزن انگیز برای من بود

ب محض شروع کتاب وخواندن دو سه پاراگراف اول ، بی اختیار اشکام جاری شد و واقعا حالم بد شد، تصور همچین صحنه ای و معصومیت بچه ای بیگناه واقعا وحشتناکه.داستان خوبی نبود، خواستم کتاب بخونم حالم خوب شه، ولی این کتاب واقعا حالمو بد کرد

دردناک و بی رحمانه...😢

مادری که حسش نسبت به بچش این باشه که انگار به بچه مردم نگاه میکردم مادر نیست دیگه !

چرا اینقدر تلخ؟ اخه چرا باید یه مادر تنها حسی که به فرزندش داشته باشه حس اضافه بودن باشه؟ توقع داشتم ادامه داشت میتونست سراغاز رمانی جذاب باشه ولی حیف که زیادی باز تموم شد💔

میتونه شناختمون رو نسبت به بحران طلاق که امروز زیادباهاش روبه رومیشیم،بیشترکنه همونطورکه میبینیم زنی که توی داستان هست به بچه ای که خودش بزرگش کرده چطورنگاه میکنه داستان پردازیِ خوبی داره وحس وحال قابل درک کاراکتر اولش،جزءجذابیت های داستانه

یک نوشته ی بسیار تلخ بسیار تلخ که حال ادم رو تا چند روز خراب میکنه

خیلی بد بود چقدر بی انصاف مادر بی رحم

براستی که جلال آل احمد مردمی ترین نویسنده ایرانه با خوندن کتاباش هرچند که کوتاهند ولی گویا با عادی ترین مردم زندگی میکنی و یه روز میگذرونی باهاشون

من هنوزم بغض دارم.واقعا چ جوری دلشون میاد بابچه اونکارو کنن آخه😭😭😭😭

خیلییی غم انگیز بود😢درسته اون زن هم حق زندگی داشت ولی نباید اینطور بچه رورها میکرد،قلم نویسنده هم عالی بود

بسیار تلخ و با دلسنگی نوشته شده بود. ممنونم جلال... روحت شاد

توصیف خوبی داشت، و چه دردناک...