نظرات کاربران درباره کتاب نامه به پدر

با احترام به نشر خوارزمی،من این کتاب رو از یه نشر دیگه خوندم و چون اون نسخه تو طاقچه موجود نبود مجبورم اینجا بنویسم. حقیقتا این کتاب(نامه) منو خیلی متاثر کرد و فرانتس کافکا تو این نامه به خوبی تونست تنها بخشی از احساساتش رو نشون بده:)❤️‍🩹 این اولین اثری بود که از کافکا خوندم و بخاطر قلم فوق محشرش قطعا آخری نخواهد بود. پ.ن:چقدر غم انگیزه که حرف دل انسان رو میلیون‌ها نفر بخونن و شاید درکش کنن به جز اونی که واقعا باید به دستش میرسید و درک میکرد:))) (احتمالا بدونید که این نامه هیچوقت به دست پدرِ فرانتس کافکا نرسید...)

تا به حال انقدر احساس نزدیکی دوستی و صداقت با هیچ نویسنده ای نکرده بودم . اگر براتون سواله والدین خشمگین که نه لزوما صداشون رو بچه خودشون بلکه حتی روی دیگران خیلی بلند می کنن . راحت فحاشی می کنن انتظارات زیادی از فرزندشون دارن . علاقه زیادی به کنترل بچه هاشون دارن . مدام امر و نهی نصحیت می کنن . توانایی همدلی ندارن و در هر شرایطی فقط گذشته خودشون رو مثال میزنن و مشکلات بقیه رو خفیف جلوه میدن . چه طور فرزندانی به بار میارن دقیقا داستانش در این کتاب هست سه فرزند سه واکنش متفاوت... کافکا اوتلا و الی ؛ دفعه بعد اگر یک نفر به فرد دیگه ای گفت کودکی بد تنها ناشی از سو استفاده جسمی هست . حتما ترغیبش کنید که این کتاب رو بخونه . بعد ها رفتم داستان اوتلا ، خواهر دوست داشتنی و مبارز کافکا رو خوندم و وقتی فهمیدم که در اتاق گاز در هلوکاست کشته شد . خون در رگ هام منجمد شد و برای اولین بار خوشحال شدم که کافکا در سن جوانی از دنیا رفت ...

حقیقتا خیلی قشنگ بود و غمگین البته به‌خصوص آخرش. کوتاهه و یک‌روزه تمومش میکنید. کافکا به نوعی رابطه‌اش با پدرش رو روانکاوی و تحلیل میکنه و عمق احساسات جریحه‌دار شده‌اش رو موشکافانه توصیف میکنه، نکته‌ی غم‌انگیزتر داستان اینکه این نامه گرچه باید به میانجیگری مادر کافکا به دست پدرش می‌رسید و خونده میشد بلکه رابطه‌ی این پدر و پسر بهبود پیدا کنه اما هیچوقت این اتفاق نیفتاد. درمورد فایل کتاب هم باید بگم یه نکته‌ی منفی‌ای که داشت این بود که یه تعدادی هرچند کم غلط املایی داشت، و از نکات مثبتش هم میشه به ترجمه‌ی خوب و روونش اشاره کرد، پی‌نوشت‌ها هم خیلی مفید و به‌جا بودن. در کل پیشنهاد میشه حتما بخونید👌🏻

عالی بود عالی از اون نوشته هایی هست که مطمینم و بخودم قول دادم که چند سال دیگه. باز هم دوباره بخونمش و لذت ببرم .

تقریبا با همه صفحاتش گریه کردم،دوبار خواندم مدلیه که برای چیزهایی که خودت تجربه کردی،یک نفر اسم می‌ذاره و توصیفشون میکنه،و تو روی مبل مقابلش نشستی و هی گریه می‌کنی.اگه مودتون پایینه سراغش نرید.

کافکارو قبل از این که کتاباشو بخونم، علاقه‌مند شدم.با خوندن مسخ و محاکمه که عاشقش شدم.وقتی این کتاب رو شروع کردم خط به خطش دلم می‌خواست کافکارو بغل می‌کردم بهش می‌گفتم تو اسیر یه پدر نارسیست بودی و بارها براش تکرار می‌کردم تو تقصیری نداری...

اینکه این نامه هیچ وقت به دست پدرش نرسید واقعا غم انگیزه.. میدونید یک پدر فقط با کتک زدن و خشونت فیزیکی تبدیل به پدر بدی نمیشه، خیلی چیزهای دیگه این وسط نقش دارن که با خوندن این کتاب متوجه شون میشید و مادرهایی که توی همچین خانواده هایی، نه آزادن که طرف فرزندشون باشن و نه می تونن با وجدانشون مبارزه کنن و طرف پدر باشن..

کتاب خوبیه مخصوصا برای کسایی که با پدرشون رابطه ی خوبی ندارن، یا نداشتن. مشکل اصلی کتاب اینه که از نظر نگارشی خیلی مشکل داره. کلمه ها اشتباه تایپ شدن و حروف جا انداخته شده. بجز این مشکل، کتاب خوبیه.

جالب نبود