نظرات کاربران درباره کتاب بارون درخت‌نشین

تا حالا من اثری از ادبیات ایتالیا نخونده بودم ولی همین کتاب برام کافی بود تا لذت یک فرهنگ دیگه (غیر از آمریکای جهانخوار 😅) رو هم بچشم و عاشق اون بشم کتاب بسیار زیاد دلنشین و نمیتونید موقع خوندش لبخند نزنید و زمانی که تمومش میکنین احساس اندوه از دست رفتن یک چیز عزیز رو نداشته باشین درسته که عنوان بی نقصی نیست و بعضی جاهاش داستان از چیزی که انتظار داری فاصله میگیره ولی من بشخصه خیلی لذت بردمو بنظرم ۵ ستاره حقشه

ایتالو کالوینو نویسنده فوق العاده و قابلی است. وقتی از یک نویسنده کتاب میخونید، سبک آن نویسنده تکراری میشه اما کالوینو حقیقتا هنرمند است. هر کتاب او با کتاب دیگرش در حدی تفاوت دارد که اگر به نام‌ نویسنده دقت نکنید، تصور می کنید از نویسنده های متفاوت است. از این ‌نویسنده کتاب اگر شبی از شبهای زمستان مسافری و کمدی های کیهانی توصیه می شود.

بچگی ها مو یادم میاد ک یه باغ داشتیم میرفتم‌بالای درخت ها، ساعت ها لای شاخ و برگها قایم میشدم،با خودم خوراکی میبردم اونجا از خودم پذیرایی میکردم، همه چی رو از بالا میدیدم، و یه جای امن برای خودم درست کرده بودم، تا از همه دور باشم، اما فقط همین بود، بارون با یه عمر زندگی رو درخت از مردم فاصله گرفت اما اونها رو کنار نگذاشت، یه ادم دیوانه فکر میکنه میتونه از جامعه فرار کنه، اون دیوانه نبود برخلاف مردم عادی ک این فکر رو در موردش میکردن.او خیلی کارها انجام داد که مردم عادی روی زمین نمیتونن انجام بدن. کتاب دوست داشتنی ای بود.

"بارون درخت نشین" اثر ایتالو کالوینو. جلد دوم از سه گانه ی نیاکان ما. کوزیمو روندو، پسر ارشد بارون روندو، در سن دوازده سالگی و بخاطر قهر و لجبازی با خانواده و رفتار سخت گیرانشون بالای درخت میره و تا پایان عمر، هرگز بر روی زمین قدم نمیذاره. کتاب، شرح زندگی، تلاش ها، افکار و عقاید و تعاملات کوزیمو در طی سال های عمرشه. اینکه چطور چندین سال بر روی درخت ها گذران عمر کرده. کتاب در حقیقت شرح عصیان کوزیمو علیه سنت ها و عقاید جامعه ی خودشه. کتاب ایده ی خیلی جالب و خلاقانه ای داره. مثل بقیه ی اثار ایتالو کالوینو نوآوری به وضوح درونش دیده میشه و واقعا زیباست. البته یه قسمت هاییش بنظرم خسته کننده میومد ولی در کل کتاب متفاوت و زیباییه.

یکی از بهترین آثاری که خوندم، اتفاقا همین دو هفته ی پیش، کالوینو را با کتاب کوچکش، آقای پالومار شناختم، که اصلا چنگی به دل نمیزد، به نظرم رسید نویسنده قصد دارد حرف های بزرگی را با روایتش به خرد مخاطب بدهد که اصلا در این امر موفق نیست و حرف ها در حد شعاری باقی میمانند و هیچ حسنی ندارد. اما وقتی بارون درخت نشین را خواندم یک دفعه نظرم عوض شد، در این کتاب کالوینو همه چیز را آنقدر در زیر لایه ی داستانش قرار داده بود که کتاب همچنان نقادانه باشد و پرمایه ولی همچنین واجد یک داستان تعلیق زا. البته من ترجمه ی پروزیز شهدی و چاپ نشر چشمه را خوانده ام.

یک شاهکار تکرار نشدنی در خواندن و خریدش شک نکنید

امتیازم ۳.۷۵ است. کالوینو در این کتاب دنیایی رو به تصویر می‌کشه که پسری ۱۲‌ساله(کازیمو) پس از مخالفت با باورهایی که حاضر به پذیرششون نیست، به سطحی متفاوت پا میگذاره (بالای درختان) و زندگی جدیدی‌رو آغاز میکنه، داستان فراز و نشیب میگیره و‌ نحوه گذرانِ زندگی، تطبیق کازیمو با شرایط جدید، تفریحاتش و دغدغه‌هاش و نشون میده. . . . کالوینو تو این داستان، فضایی سبز و به غایت باور‌پذیر خلق کرده که جون میده برایِ غوطه‌ورْ کردنِ اندیشه. و به موازاتش بیرون کشیدنِ استعاره‌ها و برداشت هایی جذابْ از اتفاق‌ها و داستان‌هایِ کوزیمو، که لذتِ خواندنِ کتابْ را دو چندان میکنه . . . بین دنیای کوزیمو و انسان‌ها یه فاصله‌ی ثابتو همیشگیه چند ‌متری هست، ولی این به این معنی نیست که کوزیمو از ارتباط با انسان ها دست شسته، بلکه هنوز خودشو در ارتباط با جامعه تعریف میکنه و میشناسه، و جالبه دنیایی که برای خودش ساخته صرفا چند متر بالاتره اما در عمل انقدر متفاوته در همین ارتباط تعریف شده‌اش با دنیای آدم‌ها و با دیدِ از بالا و گسترده‌ترش میتونه اونارو متحد کنه و از یکسری بلایا دور کنه... داستان راهزن، آتش سوزی، گرگا برام جالب بود و نوع برخورد کوزمو نسبت بهشون خیلی هیجان انگیز بود و باعث میشد نتونم کتابو زمین بزارم. در جوانی اتفاقاتی میوفته که کوزیمو مجبور به انتخاب بینِ مرگ و‌پایداری روی عقیده‌اش (که پاش رو زمین نیاد) می‌شه. تو این شرایط به شدت پریشون و گیج می‌شه وبین دو راهی میمونه ولی در اواخر کتاب میگه: «من هم، سالهاست برای آرمانی زندگی میکنم که خودم هم نمی‌توانم توجیهش کنم.» ~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~. بخش های از کتاب: . . «کارهای برجسته‌ای که آدمی به پیروی از وسوسه‌ای درونی می‌کند باید نا‌گفته بماند؛ همین که آن را به زبان بیاوری و از آن لاف بزنی چیزی بیهوده و بی‌معنی جلوه می‌کند و پست و بی‌مقدار می‌شود.» . . «دست‌خوشِ شور و هیجانِ شگرفی بود که آدمی پس از نخستینْ پیروزیِ بزرگْ زندِگیَش حسْ می‌کند، هنگامی که بهایِ پیروزی را می‌شناسد و می‌داند که از آنْ پس باید پیگیرانه بر یک راه پیش رود، و حتی فکرِ شکست را نپذیرد.» . . «هرگز نفهمیدم که کوزیمو چگونه می‌توانست شور و دلبستگی‌اش به زندگی اجتماعی را با گرایشِ همیشگی‌اش به گریز از جامعه آشتی بدهد؛ و این یکی از شگرف ترین ویژگی های او بود.» . . «فاصله ها را براساس ضابطه‌های پیش‌و‌پا‌افتاده‌ی ما نمی‌سنجید، بلکه همواره اندازه‌ای را در نظر داشت که باید از لابه‌لای شاخه‌های درختان می‌پیمود.» . . «پس از عمری که وقفِ ایمانِ خود کرده بود درگذشت، بی آنکه به درستی بداند به چه چیزی باید ایمان می داشت، اما تا واپسینْ لحظه‌یِ زندگی کوشید ایمانش راسخ باشد.»

داستان پسری نوجوان، از خانواده ای ثروتمند با لقب بارون، که از دوازده سالگی با عزم و اراده تصمیم می گیرد بر روی درختان زندگی کند...

خدا رحمتشون کنه خیلی مترجم خوبی بودن

کتاب خوبی بود. روایتی متفاوت. لذت بردم

کتابشوخوندم ، محشره

من این کتابو خوندم و خیلی زیاد دوستش داشتم هم حرف برای گفتن داشت هم بیانش روان و دوست داشتنی بود و هم فضای در طبیعت که من خیلی دوست داشتم

چقدر من این رمان رو دوست داشتم با لذت تمام خوندمش در اصل میتونم بگم من این کتاب و خط به خط بلعیدم و جاهایی از داستان میخندیدم و جاهایی ناراحت میشدم ... من هم در دوران کودکی وقتی که یازده سالم بود یه خونه بالای درخت برای خودم ساخته بودم ...

رمان «بارون درخت نشین» داستان پسری ایتالیایی به نام کوزیمو است که در مصاف با سنت هایی کهنه و دست و پا گیر، خانه ی اشرافی خانوادگی را به منظور زندگی در درختان انبوه احاطه کننده ی شهر ترک گفته و باقی عمرش را در دنیای درختان سپری می کند. هر چند انتظار می رود که این کودک سرکش به زودی خسته شود یا از زندگی متمدنانه دور شود؛ اما کوزیمو ، نبوغ و فکر باز و درخشانش را به کار می گیرد تا آموختن را ادامه دهد، زندگی خودش و مردم پایین درخت ها را با راه های خلاقانه بهبود بخشد و زندگی عاشقانه ی پرشور و منحصربه فردی داشته باشد. داستان کوزیمو توسط برادر کوچکتر و همراه همیشگی دوران کودکی او در اکتشاف و شیطنت، بیاجیو، روایت می شود. بیاجیو ، اتفاقات را هم به شکلی که در خاطرش مانده و هم به صورتی که کوزیمو برایش تعریف کرده نقل می کند. چنین شیوه‌ای در روایت داستان راهی برای تقویت تخیل و فرار نویسنده از کلیشه هاست ؛ هرچند ممکن است در ابتدا باعث سردرگمی خواننده شود. اما کالوینو به ناگاه در میانه داستان روش خود را تغییر می‌دهد و با بیانی رندانه و هنرمندانه از ماجرایی عاشقانه در ترکیب با مستندات تاریخی ؛مخاطب را مسحور قلم خویشتن می سازد. با سپاس از آقای «رستگار» مروج کتابخوانی و مرشد ما در «دوشنبه کتاب مجومرد »

این کتاب که جست و جوی ذات آدمی برای آزادی و تفکر را به تصویر می کشد با ارائه تصویری که نویسنده اش از دنیای آرمانی اش دارد، مخاطبش را با خود همراه می کند و او را با بارون درخت نشین به دنیایی متفاوت می برد.کتاب زیبایی بود پر از تمثیل و استعاره و رهایی از عقاید سنتی

برای نشان دادن فرار از سنت‌های قدیمی از تمثبل خوبی استفاده کرده که خودش کلی داستان را جذاب می‌کند به علاوه توصیفات زیبا چ دقیقی دارد ترجمه هم خوبه جذاب هست و در کل از خواندنش پشیمان نمی‌شید.

توصیف هاخیلی خوب بود به نظرم و وقتی کتاب رومیخوندم کامل باهاش زندگی میکردم.. انگار من بودم که تو جنگل و درختا هستم.. تجربه ی خوبی بود کتابش در کل ولی نمیشه گفت عالی بود.. شاید خیلی ها از داستانش خوششون نیاد

یک شاهکار تکان دهنده

همین الان خریدمش.با اعتبار هدیه ش هم پیرمرد و دریا همینگوی رو خریدم.به این میگن یه تیر با دو نشان😀😄

در این کتاب، خواننده متوجه باورهای ناکارآمد خودش میشه. کوزیمو، قهرمان داستان در دام تعصب‌های ذهنی خودش اسیر میشه (حالتی شبیه وسواس). بسیاری از ما انسان‌ها در باورهای خودمون اسیر هستیم و نمیتونیم اونها را تغییر بدهیم. برای خودمون قانون‌های نانوشته‌ای تعیین میکنیم و خودمون را مجبور به انجام آنها میکنیم. کتاب خوبی بود . . .

یک اثر زیبا از ادبیات ایتالیا که من رو بیشتر یاد رابینسون کروزوئه، دن کیخوته و داستان های این چنینی انداخت. پسری به نام کوزیمو از خانواده ای اشرافی ولی نه چندان متمول که تصمیم میگیره همه عمر ۶۵ ساله خودش را بالای درختان زندگی کنه. حوادث متعددی براش پیش میاد که بر جذابیت رمان اضافه میکنه ازین جمله هستند درگیری با دسته گرگ های وحشی و گرسنه و تعقیب و گریز دزدان دریایی تا عشقی نافرجام که منجر به اضمحلال عقلانی کوزیمو میشه.

خوندن کتاب بارون درخت نشین از ایتالو کالوینو پنج ساعت و چهل و پنج دقیقه زمان برد و همین حالا تمومش کردم. قلبم تند می‌تپه. تا حالا تا این اندازه عاشق یک کتاب نشده بودم. تا حالا انقدر دلم نخواسته بود که یک کتاب رو بغل کنم. بی نهایت زیبا بود؛ اگر بخوام به کسی کتاب هدیه بدم حتما این کتاب رو براش می‌خرم. انقدر الان احساسات مختلفی رو دربارش تجربه می‌کنم که نمی‌تونم درست بنویسم اما دلم می‌خواد تازه و داغ نظرم رو درباره این کتاب بنویسم. درخت‌ها، کوزیمو و برادری که قلم به دست گرفت. حتی برای یک صفحه هم ازش خسته نشدم و اشتیاقم برای خوندنش کم نشد. تصویرهایی که تو ذهنم شکل می‌گرفت انقدر زیبا بود که دلم می‌خواست تجربه‌اش کنم. با خودم می‌گم اگر همون هفته اول کوزیمو که دوازده سالش بود از درخت پایین کشیده می‌شد، چی می‌شد؟ با خودم می‌گم چقدر عاشق خوندن زندگی کوزیمو بودم. من به همه خوندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم. من که عاشقش شدم و ناتوانم از وصف حسی که درباره تک تک فصل هاش داشتم. خیلی زیبا بود، خیلی. چمنزاریست در جایی علفهایش همه زرین مرا با خود ببر ای دوست که در آنجا بمیرم من ۱ فروردین ۱۴۰۳

حتما توصیه میکنم بخونید، حس خیلی خوبی میده بهتون

عالیه این کتاب. چاپی کتاب رو چند بار خوندم. در مورد بریدن روشنفکران از عوام و تنهایی‌شون نوشته شده.

کتاب در مورد یک تصمیم بارون هست که تو کل زندگیش تاثیر میذاره و مارو با خودش تو دنیای جدیدی که واردش شده همراه میکنه. حس و فضای کتاب رو خیلی دوست داشتم و ذهنم رو کامل درگیر کرده بود. ترجمه خوبی داره و کتاب روانیه.

بسیار زیبا که می تونی مثل یه فیلم تصورش کنی

داستان، سراسر مقاومت و زیبایی بود در راه عقیده؛ نویسنده سعی داشت زاویهٔ دید دیگری از زیستن رو تصویر کنه که اصلا آشنا نیست. شخصیت کوزیمو، نماد انسانی بود که در چهارچوب‌ها و عقاید از پیش تعیین شده نمی‌گنجه و همیشه به دنبال یک الگوی جدیده؛ از روابطش با افراد گرفته، تا نحوهٔ زندگی کردنش. شاهد مثال هم این که کوزیمو از معاشرت با دیگران خیلی زود به ستوه می‌اومد، اما در عین حال دائم در حال ساختن روابط جدید، با افراد جدید بود و سعی می‌کرد بین حس جامعه‌گریزی و معاشرت مقاومت کنه و وقتی دیگه در حال کش اومدن بین این دو قطبه، فرار می‌کرد به سمت بالاترین درخت‌‌ها. . . انگاری نویسنده راه‌حل غیرقابل اجرای خودش برای زندگی رو(به دلیل نداشتن شجاعت، یا ناتوانی در تغییر شرایط)، در قالب داستان بیان کرده بود و با ساخت یک جهان داستانی که از قضا منطق اون جهان، با رویای نویسنده هم همخونی داره، به آرامش ذهنی رسید.

«چگونه می‌توان هم از مردم گریخت و هم از نزدیک با ایشان، و برایشان، زندگی کرد؟ چگونه می‌توان هم به زندگی آدمیان و قراردادهای دیرینهٔ آن پشت‌پا زد و هم برای آنان و به کمک خودشان، زندگی نو و نظم نوینی را جستجو کرد؟» مضمون رمان، پاراگراف بالاست. غلبه بر سنت‌ها و عادات جامعه که نه به‌خاطر درست‌بودنشان که به‌خاطر تکراری‌بودنشان، رسم شده است. اگر یک‌پنجم آخر رمان که وصلهٔ ناچسبی به کوزیمو و دنیایش بود را نادید بگیریم، ایدهٔ «زندگی روی درخت و تعامل با مردم از فاصله‌ای معقول و نگاه بالا به پایین» ایدهٔ بکر و دوست‌داشتنی‌ای است و البته کالوینو هم خوب از پس جزییات و توصیفات و شخصیت‌پردازی‌ها برآمده است. البته! در کتاب‌ها و کلاس‌های نویسندگی، نکته‌ای تحت عنوان «نگو! نشان بده!» مطرح و توصیه می‌شود. این رمان اگر به‌جای شصت سال پیش، امروز چاپ می‌شد، احتمالا به دلیل گفتن محض و نه نشان‌دادن، رمان مقبولی نبود. مهم است؟! معلومه که نه. مهم اینه که بعد از شصت سال هنوز می‌فروشد و هنوز خوانده می‌شود. گور بابای آموزه‌های نویسندگی :)

داستان جذاب و پرکششی داشت.

کتاب خوبی بود، ترجمه یکم افعال سنگین داشت ولی روان بود. داستان تا حدودی یکنواخت میشد ولی در کل نو آوری و جالب بود

نویسنده در یک فضای متفاوت و با یک داستان جالب، نقدهاشو ارائه میکنه.

واقعا که ، کتاب رو خریدم،ده هزار و پونصد تومن از حسابم کم شد،ولی کتاب دانلود نشد و نیومد تو قسمت کتاب های من،الان دردمو به کی بگم؟؟؟!!!!

یک شاهکار ادبی. عالی.یکی از کتابهایی که عاشقشم

فقط باید بگم بهترین کتابی بود که تو زندگیم خوندم.

یک شاهکار ماندگار

بد نبود، چیز خاصی ازش یاد نمیگیری، تنها قسمت جذابش سه خط گفتگوی اسکندر و دیوژن بود!!!، ولی ترجمه کتاب انصافا خوب بود

نصف کتابو خوندم ولی نتونستم تمومش کنم جذابیتی نداشت برام

این کتاب صوتیه؟

تعریفشو زیاد شنیدم هنوز نخوندمش فعلا یک ستاره می دم

خلاصه یک صفحه ای این کتاب جذابه. با خوندن کلش چیزی بیشتر از همون خلاصه به دست نمیآوری

لطفا یکی به من میگه این کتاب خوب با نه ¿¿¿