نظرات کاربران درباره کتاب اما

بسیار از خواندنش لذت بردم. با ترجمه عالی جناب رضایی. اگه قرار باشه با غرور و تعصب شاهکار جین آستین مقایسه کنم باید بگم غرور و تعصب یه مقدار پرکشش‌تر و ریتم بهتری داره. شاید از پانصدوپنجاه صفحه، حدود صدو‌پنجاه صفحه میانی یه کم خسته‌کننده باشه ولی یک‌سوم پایانی(گره‌گشایی‌‌ و پایان‌یندی) آنقدر جذابه که سختی مسیر به کل فراموش می‌شه.

متاسفانه وقتمو هدر دادم که خوندمش؛ داستانی رو که میشه توی ۲۰۰ صفحه نهایتا ۲۵۰ صفحه نوشت، با زیاده گویی و توصیف های تکراری و غیرضروری ۵۵۰ صفحه نوشته :/ اصلا با غرور و تعصب که اثر موفق جین آستین هست قابل مقایسه نیست و پر از حرف های خاله زنکی بودو دختری که وقتی میدید دو نفر با هم صحبت میکنن فکر می‌کرد عاشق هم هستن :/ آخرش هم خودش با کسی ازدواج کرد که همون اوایل داستان میشد حدس زد...

یک داستان لوس و خاله‌زنکی