نظرات کاربران درباره کتاب نشانه‌ها و سمبل‌ها

از اون داستاناس که هیچی ازش نمیفهمی ولی میدونی که یه حرفی برای گفتن داره! خوب بود

درک این کتاب در واقع اصلا سخت نیست! چون ما با یک داستان ساده و معمولی رو به رو نبودیم، بلکه با یک داستان عمیق، با یک فیلم کوتاه رو به رو بودیم که به زیبایی به جزئیات اون پرداخته شده بود، چیزی که از یک داستان کوتاه به سختی انتظار می‌ره. در واقع این مدل زندگی که توی داستان روایت شده بود رو خیلی از ما ها تجربه کردیم، ولی اصلا بهش دقت نکردیم و به سادگی از کنارش رد شدیم... توی داستان چیزی بیشتر از همه برام جالب بود، این بودش که به چه قشنگی و با چه ادبیات خاصی به توصیف و توضیح یک بیماری که ازش به عنوان "جنون ارجاعی" یاد شده بود، پرداخته بودند. برخلاف نظر بقیه‌ی دوستان، من ترجمه رو واقعا دوست داشتم، چون که اون هم یک ترجمه‌ی ساده نبود و به زیبایی نوشته شده بود. مترجم می‌تونست به سادگی برای هر جمله یک ترجمه‌ی ساده بیاره! ولی این کارو نکرده و بسیار شاعرانه ترجمه‌ش کرده... چیزی که ما همیشه از یک کتاب خارجی انتظار داریم اینه که ترجمه‌ی درستی ازش پیدا کنیم، ولی تنها درست بودنش کافی نیست و باید مفهومش رو همون جور که هست، همون جور که نویسنده‌ی اصلی نوشته، به ما برسونه... و این همون چیزی بود که ناباکوف اصرار داشت ما درک کنیم. من واقعا لذت بردم.

برام جذاب نبود. درواقع متوجه نشدم آخر داستان منظورش چی بود اگر کسی می دونه راهنماییم کنه

ترجمه‌ش روان نیست... اصلا هم جالب نبود!

خیلی موضوع جالبی داشت ولی پایانش برام مبهم بود…

ترجمه افتضاح بود.

نشانه گذاری ها یه جاهایی غلطه که شاید باعث بشه مکث کنید و جمله رو دوباره بخونید ,با این حال قشنگه

سلام و مهر بر خلاف نظر بعضی از دوستان، بنظرم با یک داستانی روبرو بودم که نویسنده، بصورت آگاهانه‌ای در مورد آجر به آجر داستان، فکر کرده. در سرتاسر داستان، نشانه‌ها و نمادهای متنوع و فراوانی می‌بینیم. از جمله گنجشکی که در گودالی کنار ایستگاه افتاده بود با حال و هوای خانواده که تنها پسرشون می‌خواست با پریدن به درکی جدید از زندگی برسه. مثال‌هایی از این دست زیاده. یا حال و هوای داستان رو درنظر بگیریم. داستان در واقع در مورد پسر نوجوانی است که ما حضورش رو در دیالوگ‌های پرستار و هم‌چنین رفتارها و حرکات پدر و مادرش می‌بینیم. و زنگ تلفن! دو مرتبه اول صدای دختری است که گویا اشتباه گرفته. زنگ سوم چی؟ بنظر شما همان دختره یا ممکنه از بیمارستان روانی باشه و خبری در مورد پسر نوجوان؟ احساس می‌کنم راوی داستان یک دانای کل نبود! بلکه خود نویسنده اجازه داده بود، اتفاق‌ها و پیشامدهای داستان بر اساس یک منطق جلو بره. و اون اینکه ما واقعا از فردای خودمان اطلاع دقیقی نداریم و شاید احساس سردرگمی در طول داستان از همینجا ناشی بشه. روی هم رفته ممکنه هر کسی از این اثر ولادیمیر ناباکوف لذت نبره! با این حال داستان رو واقعا دوست داشتم. با تشکر

چقدر قیافه نویسنده شبیه الفرد هیچکاکه

از داستانش خوشم نیومد!

هر نوشته و کتابی از چنین نویسنده‌ی بزرگی بایستی جدی گرفته شود. این ترجمه عجولانه و بدون ویرایش یا ویرایش بد، شایسته این کتاب هر چند کوتاه نیست.

ترجمه یک فاجعهٔ تمام‌عیار بود. ای کاش طاقچه ترجمهٔ بهتری از این داستان می‌گذاشت.

ترجمه افتضاح و متن غیر روان. خیلی غیر روان

جالب نبود.

ترجمه‌ی افتضاحی داره.

ترجمه بطور وحشتناکی بود و همین ترجمه بد از جدابیت داستان کاسته. غلط املایی هم که فروان دارد. نخونید و وقتتان را هدر ندهید.

ترجمه بسیار ضعیف و ناشیانه، توصیه می‌کنم نخوانید. زیرا ممکن است به زبان فارسی در ذهن شما لطمه وارد کند.

ترجمه افتضاح آخه هیچ ناواردی هم به جای «سرباز دل»؛ ترجمه نمی‌کنه «جک قلب»

واقعا مزخرف و بی سر و ته بود چن تا چیز بی ربط پشت سرهم جملاتی ک هیچ ربطی ب هم ندارن یادآوری کسی ک واقعا ربطی ب داستان نداشت.مثل کسی ک هذیان میگه و کسی سر از حرفاش درنمیاره