نظرات کاربران درباره کتاب روانکاو

من برای آشنایی با نوع ترجمه عبدالله کوثری کتاب رو خوندم و به راستی که بی نظیر بود!غرق در ادبیات کتاب شدم.

ماشادو‌د‌اسس نویسنده‌ی برزیلی که آثارش خیلی شمارو یاد اتفاقاتی که برای دون کیشوت میافتاد میندازه. بستر داستان‌ها موقعیت‌‌های زندگی روزمره هست ولی طنز رو کاملا میشه حس کرد، غیر از داستان اول روانکاو بقیه در جمع‌های کوچیک رخ میده و در حد چند ساعت از زندگیه آدمهای معمولیه که گاهی به نظر آشنا میاد حتی با فرهنگ خودمون. رسمهای مطابق جامعه، مدل پول خرج کردن، نصیحت‌های پدرانه، همخونه‌ها، روابط بین افراد خونواده همه در این کتاب بهشون پرداخته میشه. دون کاسمورو و کینکاس بوربا و زندگی پس از مرگ براس کوباس همگی از آثار ترجمه شده به فارسی هستند. داستان‌های بلندی که از تولد تا بعد از مرگ شخصیت اصلی رو پوشش میده.مهارت داستان کوتاه ماشادو در این هست که میتونه حتی وقتی فکر میکنین این یک داستان بلنده کتاب رو به نحوی استادانه تموم کنه. در داستان اصلی- روانکاو- احتمالا پایان داستان به یاد داستان لباس پادشاه میافتین، داستانی که از اواسط از خودتون میپرسین واقعا دیوانه کیست؟ خیلی خوب میشه با شخصیت‌ها ارتباط گرفت و حتی بهشون کمک کرد، اصلا غریبه نیستن، اکثرا خاکستری هستن و سیاه و سفید زیاد دیده نمیشه. قبلا کتاب‌های سروانتس رو با ترجمه‌ی عبدالله کوثری خونده بودم، خیلی عالیه، ترجمه‌ی مستقیم انجام میدن و این مخصوصا برای ادبیات اسپانیا و آمریکا‌ی جنوبی که معتقد به افسانه‌ها و خرافات هستند مهمه چون گاهی اوقات زبان به زبان کلمات معنیشون تغییر میکنه همچنین ضرب‌المثل‌ها. در کتابهای ماشادو زیاد خشونتی نمیبینین زیاد، آدمها بیشتر فاصله میگیرن و بیشتر اوقات باعث میشه که پایان داستان انگار باز میمونه ولی شما میدونین چه اتفاقی میافته. برای اینکه با محیط آشنا بشین میتونین اتفاقات رو در یکی از کتاب‌های مارکز در نظر بگیرین با لباسهایی قدیمی، مردمی که دنبال چرایی زیاد نیستن، با هم دعوا میکنن ولی ادامه دار نیست. مشابه داستانهایی که در مناطق غیر شهری ایران میافته. سبک زندگی مشابه مردم در بعضی نقاط دنیا حتی دور از هم باعث شده ادبیات اون مناطق هم مثل هم بشن. #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳