بریده‌هایی از کتاب میرزا

درباره خودش و خانواده‌اش هرگز اشاره‌ای هم نشده است. حتی من نمی‌دانم دلیل فرار او از ایران چه بوده است. برای من آسان بود که این سر را کشف کنم. اما این خلاف جوانمردی است.

از زمان شاه مغفور که راه اعیان و اشراف اروپا به نام سفیر کبیر و وزیر مختار به دربار ایران باز شد، عده‌ای که دوله و سلطنه به آخر اسمشان بند بود و به عنوان نمایندگان دولت به دربارهای اروپا راه یافتند، خود را شاهزاده قالب زدند. بازماندگانشان در اروپا و بخصوص در فرانسه با لقب پرنس و پرنسس گلیم خود را از آب بیرون کشیدند.

ــ کاش دیگری پیدا بشه و حبش را برسونه. ــ اگر پیدایش نشه، میمیره. بابا دود تریاکش را به هوا فوت کرد و گفت: «همه ما باید بمیریم.» نرگس پرسید: «با تریاک؟» آقامحسن جواب داد: «نمی‌دانی مرگ با تریاک چه عالی است. خوابت می‌برد و اصلاً هیچ نمی‌فهمی.» ــ آخر، «شنگول» از بی‌تریاکی میمیره. ــ آره، آن بد است، خیلی بد است.