بریده‌هایی از کتاب بودن آسان نیست

چرا ما سادگی را فقط آن‌گاه می‌فهمیم که دل شکسته است و ما ناگهان خودمان‌ایم، تنها و بی‌سرنوشت.

برای بودن... ناگزیر به زیستنی، اما تو نخواهی بود، چرا که زنده نیستی، و تو زنده نیستی، چرا که عشق نمی‌ورزی زیرا عشق نمی‌ورزی حتا به خودت، همسایه‌ات به‌کنار...

باران گرفته است. سرخی محو می‌شود از کوکب قاتل دست‌هایش را در چاه می‌شوید.

زیستن وحشتناک است چرا که باید سَر کُنی با واقعیت هراسناک این سال‌ها.

هملت گفت: «تنها آن‌گاه که با مرگ پیمان صلح بندید، خواهید فهمید که همه‌چیز زیرِ این خورشید واقعاً تازه‌ست...

چرا ما سادگی را فقط آن‌گاه می‌فهمیم که دل شکسته است و ما ناگهان خودمان‌ایم، تنها و بی‌سرنوشت.

لبخندهای زیادی هست. اما من به سخت‌ترین می‌اندیشم ساده‌ترین لبخند.

چرا ما سادگی را فقط آن‌گاه می‌فهمیم که دل شکسته است و ما ناگهان خودمان‌ایم، تنها و بی‌سرنوشت.

کار مثل زمین زمستان‌زده بود برای گورکن.