بریدههایی از کتاب اخبات
۴٫۷
(۹۶)
همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود
امامی
بسوزد ریشه کسانی که میگویند مذهب آمده تا به انسان قناعت بدهد، در حالی که همه انبیاء آمدهاند تا به انسان بگویند که به دنیا که هیچ، حتی به بهشت هم قانع نشود!
امامی
خدایا! به حق خودت قسم که اگر ما را به خودمان واگذار کنی، از هیچ چیز دور نیستیم: «اَلهِی لا تَکلْنِی اِلی نَفْسِی طَرْفَةَ عَینٍ أَبَدآ»؛ اگر یک آن و یک لحظه به خودمان واگذار شویم، از دست رفتهایم.
صدیقه
بعضی وقتها که با رفقا دور هم جمع هستیم، وقتی کسی را میبینم که پایش به استکانی و یا آشغالی میخورد و بدون توجه عبور میکند و آن را بر نمیدارد، این معنا به ذهنم خطور میکند که وقتی امروز دعوت این حوادث کوچک را ندیده میگیریم و این استکان و یا آشغال را برنمیداریم، قطعآ در فردای دیگر، دعوت حوادث بزرگ را هم ندیده خواهیم گرفت.
اگر فردا پیش ما صدها شکم را هم پاره کنند، بیتفاوت خواهیم بود
امیری حسین
یک قطعه زمینی که میتوان از آن چند تُن میوه گرفت، اگر یک تُن میوه از آن برداشت کنی، باختهای
LiLy !
همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود.
LiLy !
به حقِّ حقّ قسم، وقتی در روز قیامت، خداوند اولیای خود را محشور میکند و ما میبینیم که غم و غصّههای آنان چه بوده، به حال خود گریه میکنیم و شرمنده میشویم که چقدر غصّههای ما حقیر بوده است!
وقتی در روز قیامت علی (ع) را به صحرای محشر میآورند و ما را هم میآورند و غصّههای او را با غصّههای ما مقایسه میکنند، خجالت میکشیم! میبینیم فلان آدم که در یمامه گرسنه مانده، جزء غصّههای حضرت بوده، در حالی که غصّه من این بوده که تخم بلبلم کوچک شده و یا بلبلم جوجه نکرده و یا باد ماشینم در رفته و یا روی ماشینم خط کشیدهاند!...
امامی
ما یاد گرفتهایم فقط بهانه بیاوریم و غُر بزنیم که نمیگذارند کار کنیم یا جامعه منحرف شده و دیگر نمیشود کاری انجام داد و ... در حالی که هر چه مشکلات زیادتر شود، تکالیف بیشتر میشود.
امیری حسین
بسوزد ریشه کسانی که میگویند مذهب آمده تا به انسان قناعت بدهد، در حالی که همه انبیاء آمدهاند تا به انسان بگویند که به دنیا که هیچ، حتی به بهشت هم قانع نشود!
up
راهی را که انبیاء با مرارت چشیدند، به من و تو مفت نمیدهند و الّا به عزیزان خدا میدادند. شوخی نیست! پس جدی بگیرید که وصیت امام صادق (ع) است که و اللهِ این جِدّ است نه لهو.
امیری حسین
اگر در مملکتی هستی که تمامش تاریک است، این نشان میدهد که تو یک کبریت هم روشن نکردهای. نباید مسأله را توجیه کنیم و بگوییم دیگران اقدام نکردهاند، که تو باید فرض کنی، کسی جز تو در این عالم نیست. باید خود شروع کنی و هر مقدمهای را که میخواهد، فراهم نمایی.
وحید ولی
اگر بچه شما هنگام شستن قوری، آن را بشکند و در جواب شما که میپرسی: قوری کو؟ با قدرت جواب دهد که شکستم! و هنگامی که میگویی چرا شکستی؟ میگوید: خب، دیگر شکست! در این صورت او را رها نمیکنی و بر او سخت میگیری، ولی اگر ببینی که با شکستن قوری، همه وجود او شکسته است و نمیتواند سرش را بلند کند؛ یعنی تفریط کرده، ولی احساس شکستگی و شرمندگی میکند، تو با او چه میکنی؟
تنبیه برای این است که او بشکند. تندی برای این است که بفهمد بدی کرده است، ولی وقتی که او خود شکسته است، حتی به او پاداش هم میدهی و از او دلجویی هم میکنی و به او میگویی عیبی ندارد.
ما با مکتبی روبرو هستیم که از تفریط، امید مزد و پاداش دارد و از طاعتهای چند هزار ساله، انتظار هبوط و رجم.
Yas_Nas
هنوز مجبور نشدهایم که به خاطر محبوبهامان دست به هرکاری بزنیم
LiLy !
این نکته که آدمهای بدِ تاریخ یا آدمهای بدِ موجودِ امروز را، خیلی بد میبینیم و میگوییم خدا لعنتشان کند، به خاطر این است که خودمان را در آن فضاء و در آن محیط حس نمیکنیم، در حالی که هر کدام فرعونی هستیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ شده است.
さくら
همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود.
:)
درباره یکی از اصحاب آمده که وقتی میخواست برای یکی از شیعیان شهادت بدهد. قاضی او را نپذیرفت و گفت: «هذا رَجُلٌ جَعْفَرِی». او گریه کرد. به او گفتند: چرا گریه میکنی؟ گفت: تو مرا به کسی منسوب کردی که معلوم نیست مرا بپذیرد.
امیری حسین
همه انبیاء الهی آمدند و ما را صدا زدند، فریاد زدند، شمشیر زدند، زمینگیر و زندانی شدند و فرقشان شکافته شد که به کمها قانع نشوید! این دنیا کم است، آدمی برای زندگی هفتاد سال نیست، امّا ما دعوت آنها را ندیده و فریاد آنها را نشنیده گرفتیم؛ چرا که زمینگیر و به دنیای کم قانع شدهایم.
امامی
همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود.
up
وقتی تو فساد را در گوشهای به وجود آوردی، در دورترین گوشهها اثر میگذارد و نسل تو مبتلا میشود؛ چون دنیا، دنیای مترابط و قانونمند است. پس حسابِ نظامها و سنتهای اوست. آنها را به شوخی نگیریم!
mohaddese
خداوند به موسی خطاب کرد: «یا موسی! میدانی من چرا تو را به عنوان کلیم خود انتخاب کردهام؟ چون در چهرهها جستجو کردم و چهرهای آرامتر و نرمتر و ذلیلتر از چهره تو نیافتم. این بود که تو را انتخاب کردم.»
ali
خدایا! به حق خودت قسم که اگر ما را به خودمان واگذار کنی، از هیچ چیز دور نیستیم
LiLy !
این از گامهای اول هر حرکت بنیادین و قوی است، که بین ما و هیچ ذنبی حائلی نیست. خوب دقت کنید! اگر این معنا برای ما جا نیفتد، در مراحل بالاتر کم میآوریم و دچار لغزش خواهیم شد و خیال میکنیم کسی هستیم.
up
هر کس گناهی دارد و همان برای توقف و ماندن او کافی است. لازم نیست که ذنوب همه عوالم را داشته باشد.
یک ماشین لازم نیست همه جایش خراب شود تا بایستد. ممکن است یک سیم از آن قطع شود و بایستد، یا باد چرخش کم شود و بایستد؛ همان طور که شیطان با یک کبر زمین خورد. آدم با یک حرص زمین خورد. پسر آدم با یک بخل ذلیل شد. یونس با یک شتاب ذلیل شد. ما که الحمدلله همه اینها را با هم داریم و احساس ندامتی هم نداریم!
امامی
به خدا قسم که از حیوانات هم عقبتریم! آنها با غریزه میفهمند که چه بخورند، ولی ما با غریزه که هیچ، با تربیت هم به آن نرسیدهایم؛ با چشم و هم چشمی، هر کثافتی را میخوریم و بعد هم با نوشابه قورتش میدهیم و آروغ میزنیم و باد میآوریم. نمیدانیم چه باید بکنیم!
امامی
ما هنوز در فضای این گناهان قرار نگرفتهایم. هنوز مجبور نشدهایم که به خاطر محبوبهامان دست به هرکاری بزنیم، در حالی که همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود.
mohaddese
انگشتر اباعبد الله را نمیتواند از دست حضرت بیرون بکشد، لذا انگشت را میبُرَد و میبرد. بدی کرده، ولی بدی را هم، بد انجام داده است.
mohaddese
ادعای امشب من، بر خلاف همه ادعاهایی که تا به حال شنیدهاید که با طاعت، قرب حاصل میشود، این است که نه طاعت و نه عصیان، بلکه انکسار، مقرِّب است. و غرورِ طاعت و غرورِ حالت، دور کننده و مُبَعِّد است. وصال رحمت، منوط به اخبات، به خشیت و به خضوع است.
این ادعای من است. خیال نکنیم اگر طاعتی کردیم و گامی برداشتیم و توجهی پیدا کردیم، واصل شدهایم و رسیدهایم. باید این وَهْم را از خود دور کنیم. چه بسا بعد از سالهای سال فعالیت و زحمت، در جایی بنشینیم که همانجا آبگیر است و در جایی بایستیم که همانجا متزلزل است.
maryhzd
وقتی که او سردار این هستی است، مگر کم میآورد که به انسان عنایت کند؟ این ما هستیم که جا نداریم؛ چرا که محرومیتهای ما نتیجه محدودیتهای ماست. یک عمر از این دیوارها و از این حدود پاسداری کردهایم که نکند بریزد، ولی همه همّ و غمّ او این بوده که همانها را بریزد و به هم بزند. همین محدودیتهاست که ما را محروم میکند. باید این حدود را شکست.
امامی
اگر ما بفهمیم که با هر کلمهای که میگوییم، در دلها انفجاری ایجاد میکنیم، اگر بفهمیم که با هر گامی که بر میداریم، انفجاری ایجاد میکنیم، این طور دست و پایمان را رها نمیکنیم و یله نمیشویم که در دنیای قانونمندیها؛ آن هم قانونمندیهای مرتبط و مترابط، نمیتوانیم این طور رها و ول باشیم.
LiLy !
همه فرعونیم، فقط مصرهای ما کوچک و بزرگ میشود.
بی دل
حجم
۸۳٫۱ کیلوبایت
تعداد صفحهها
۱۳۲ صفحه
حجم
۸۳٫۱ کیلوبایت
تعداد صفحهها
۱۳۲ صفحه
قیمت:
۲۵,۰۰۰
تومان