بریده‌هایی از کتاب عشق در روزگار وبا

آن وقت بود که پی برد آدم زمانی می‌فهمد دارد پیر می‌شود که شروع کند شبیه پدرش بشود.

کنجکاوی یکی از نقاب‌های بی‌شمار عشق است.

حافظهِ دل خاطره‌های ناخوشایند را حذف می‌کند و خاطره‌های خوش را می‌آراید، و به برکت این ترفند موفق می‌شویم بارِ گران گذشته را تاب بیاوریم.

احساس کرد پیر است و غمگین و بی‌فایده، و نیاز عاجل به گریستن جوری به جانش افتاد که نتوانست دیگر لب از لب باز کند. دومین فنجان را در سکوتی انباشته از تشویش به پایان رساندند

آدم زمانی می‌فهمد دارد پیر می‌شود که شروع کند شبیه پدرش بشود.

فلورنتینو آریثا آینه را در خانه‌اش نصب کرد، ولی نه به دلیل قاب زیبا و بی‌نظیرش بلکه به خاطر فضای داخلش که تصویرِ محبوب مدت دو ساعت آنجا منزل گرفته بود.

درد دیگران را آسان‌تر تحمل می‌کرد تا مال خودش را

"کسانی که دوستشان داریم باید تمام چیزهایشان را همراهشان به آن دنیا ببرند."

اشتیاقِ حریصانه اشیاء برای تصرف قلمرو زندگانی انسان‌ها مایه هراسش می‌شد، زیرا می‌دید چطور فضای قابل زیستن را تسخیر می‌کنند، آدم‌ها را به عقب‌نشینی وامی‌دارند، به کنج می‌رانند

کشف کرد آدم بچه‌اش را دوست ندارد چون بچه‌اش است بلکه علتش دوستیِ ناشی از پرورش اوست

اشتیاقِ حریصانه اشیاء برای تصرف قلمرو زندگانی انسان‌ها مایه هراسش می‌شد، زیرا می‌دید چطور فضای قابل زیستن را تسخیر می‌کنند، آدم‌ها را به عقب‌نشینی وامی‌دارند، به کنج می‌رانند، تا اینکه فرمینا داثا جایی حبسشان می‌کرد که دیگر جلوی چشم نباشند

وبا میان ساکنان سیاه‌پوست تلفات بیشتری به بار آورد، چون هم تعدادشان بیشتر بود و هم فقیرتر بودند، اما واقعیت این است که بی‌توجه به رنگ و تبار جان می‌ستاند. همان قدر ناگهانی که آغاز شده بود پایان گرفت، و هرگز معلوم نشد چند نفر را به کام مرگ فرستاد، البته نه به این علت که نمی‌شد تلفات را مشخص کرد بلکه به دلیل این که یکی از فضیلت‌های رایج ما همواره این بوده که از آشکار ساختن مصایب و نگونبختی‌هایمان شرم داریم.

همه چیزش باعث برخورد و اصطحکاک می‌شد: روحیه نوآورش، آدابدانی توأم با وسواسش، قریحه طنز نامتعارفش در سرزمینی که محال بود مردمش از لودگی و شوخی‌های زمخت دست بردارند، تمام آنچه در واقع فضیلت‌هایی تحسین‌برانگیز به شمار می‌آمدند دلخوری همکاران سالخورده و مسخرگی زیرچلی جوان‌ها را برمی‌انگیختند.

"عاشق‌های مجنون کم نیستند و خیلی زود موقعیتی که منتظرش هستی پیش می‌آید."

وقتی بمیرم، فرصت کافی برای استراحت خواهم داشت

بوی بادام‌های تلخ همیشه تقدیر عشق‌های یک طرفه را یادش می‌آورد

عشق همیشه عشق است، در هرزمان و هرمکان؛ و هرچه به مرگ نزدیک‌تر، شدت و استواری‌اش بیشتر.

موقعی که کم‌تر از همه انتظارش را داری، زن‌ها بیشتر به مقصود پنهانی پرسش توجه می‌کنند تا به خودش،

آدم زمانی می‌فهمد دارد پیر می‌شود که شروع کند شبیه پدرش بشود.

"ثروتمند نیستم! مستمندی هستم که پول دارد: این دوتا خیلی با هم فرق می‌کنند."