بریده‌هایی از کتاب بلندی‌های بادگیر

«آن ضربدرها مال شب‌هایی است که با لینتن‌ها بودی، آن نقطه‌ها هم مال شب‌هایی که با من بودی. می‌بینی؟ همه روزها را علامت زده‌ام.» کاترین خیلی عنق گفت: «خب ... که چی؟ فرض کن دیدم! یعنی چه؟» هیتکلیف گفت: «یعنی من می‌بینم و حواسم هست.»