بریده‌هایی از کتاب درخت زهرآگین

و هیچ لبخندی واقعاً لبخند نبوده است مگر لبخندی بین مهد و گور که تنها لبخند همان است و وقتی بر لبانت جاری شود پایانی بر تمام دردها خواهد بود

لبخندی از عشق برمی‌خیزد و لبخندی از فریب و لبخند لبخندها پدید آید هر گاه این دو به هم رسند چهره گاه از نفرت در هم فرورود گاه از اهانت و غم بزرگ آن است که بیهوده می‌خواهی از دل برانی‌اش زیرا در اعماق جانت ریشه کرده است