دانلود و خرید کتاب صوتی اولین و آخرین رهایی

کتاب صوتی اولین و آخرین رهایی نوشته جیدو کریشنامورتی با ترجمه دکتر قاسم کبیری و گویندگی تایماز رضوانی در آوانامه منتشر شده است. کتاب اولین و آخرین رهایی، راهکار و راه‌حل‌هایی برای بهتر زیستن و تعامل با یکدیگر به دست می‌دهد تا به هم مهر بورزیم.

درباره کتاب صوتی اولین و آخرین رهایی

اگر عشق باشد به درک ناشناخته نایل می‌شوید، خداوند را خواهید شناخت و لازم نیست کسی او را به شما بشناسد. زیبایی عشق در همین است. برقراری ارتباط با هم، حتی اگر همدیگر را خوب بشناسیم، کاری بس دشوار است. ادارک زمانی صورت می‌گیرد که ما، شما و من، در یک زمان و در یک سطح با هم روبه‌رو شویم. یعنی میان مردم، میان زن و شوهر و میان دوستان صمیمی مهر و عاطفه وجود داشته باشد. به چنین چیزی تبادل واقعی اندیشه احساس می‌گویند. پس به این ترتیب ادارک فوری زمانی حاصل می‌شود که ارتباط ما هم‌سطح باشد. مورتی با دید منطقی به مسائل نگاه می‌کند، آنان را شرح می‌دهد و راهکارش را به عهده خودتان می‌گذارد. چرا که معتقد است راه چاره مشکلات در درجه اول با خودشناسی یافت می‌شود.

کتاب صوتی اولین و آخرین رهایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به آثار روان‌شناسی و فلسفی و سایر آثار کریشنامورتی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جیدو کریشنامورتی

جیدو کریشنامورتی ۱۲ مه ۱۸۹۵ در هندوستان به دنیا آمد و ۱۷ فوریه ۱۹۸۶ از دنیا رفت. او نویسنده‌ای است که درباره موضوعاتی همچون وابستگی و ترس‌های روانی، آزادی و استقلال فردی، شرطی‌شدگی ذهن، طبیعت ذهن، مراقبه، روابط انسانی، یادگیری و آموزش. او به‌طور مداوم بر نیاز انسان به یک انقلاب درونی می‌نوشت و بر آن تأکید داشت؛ انقلابی که نمی‌تواند توسط یک عامل یا مرجع بیرونی، مذهبی، سیاسی، یا اجتماعی رخ دهد.

بخشی از کتاب صوتی اولین و آخرین رهایی

قبل‌از آن‌که به هدف غایی زندگی پی‌ببریم و بدانیم که معنای جنگ‌ها، خصومت‌های ملی، تعارض‌ها و این‌همه درهم و برهمی چیست، باید از خود شروع کنیم؛ این‌طور نیست؟ ظاهرآ ساده به‌نظر می‌رسد؛ اما بی‌نهایت دشوار است. برای آن‌که از پی خود برویم، ببینیم که فکر انسان چگونه عمل می‌کند، باید فوق‌العاده هشیار باشیم؛ زیرا هرقدر هوشیاری انسان بیشتر باشد، آگاهی او نسبت به پیچیدگی‌های اندیشه و پاسخ‌ها و احساسات خویش بیشتر می‌شود، البته نه فقط به خود؛ بلکه به دیگری؛ یعنی آن‌کس که با او درارتباط است. شناخت خود؛ یعنی مطالعه خویش در عمل، همان چیزی که رابطه نام دارد. مشکل کار آن است که ما بی‌شکیبیم، ما می‌خواهیم به راه خود ادامه دهیم، می‌خواهیم کار را به‌پایان برسانیم، ازاین‌رو نه دقت و نه فرصت آن هست که شانس مطالعه و مشاهده را دراختیار خود بگذاریم. از طرف دیگر، خود را وقف فعالیت‌های گوناگون کرده‌ایم ــ امرار معاش‌کردن، پرورش فرزندان ــ یا مسؤولیت سازمان‌های مختلف را به گردن گرفته‌ایم؛ بدین‌ترتیب خود را به‌طریق مختلف، درگیر کرده‌ایم، آن‌گونه که دیگر به‌ندرت وقتی برای بازتاب خود، مشاهده یا مطالعه برای‌مان باقی مانده است؛ بنابراین درواقع مسؤولیت واکنش به خود شخص مربوط است، نه به دیگری. تمامی گیتی را به جست‌وجوی رهبران و سیستم‌ها، مطالعه جدیدترین کتاب‌ها و فلان و بهمان پیمودن به‌نظر من چیزی بیهوده است؛ به‌کلی بیهوده؛ زیرا چه‌بسا که انسان تمامی دنیا را زیر پا گذارد؛ ولی باز هم به‌ناچار به خود بازگردد و از آن‌جا که بسیاری از ما کاملا از خود بی‌خبریم، به‌صراحت دیدن روند اندیشیدن، احساس‌کردن و عمل‌کردن ما بی‌نهایت دشوار است.