نظرات کاربران درباره کتاب صوتی خانه‌ی لهستانی‌ها

عالی بود، دائما خود را همراه راوی یعنی پسربچه ساکن در خانه فقیرنشین با مادر و خاله و... می‌بینید و احساساتش رو به جون و دل درک می‌کنید. ممکن است هیچگاه هم‌ذات پنداری نکنید اما آنچه او دیده را شما هم می‌بینید. بسیار دلنشین است و شما رو درگیر ماجراهای روزمره آدم های محنت کشیده می‌کند. دلنشین است اما به نظرم غمبار نیست. در کل جزو کمتر رمان‌های ایرانی است که توصیه می‌کنم. لحن و صدای گوینده هم خوب و مناسب است.

تقلید ناموفق! قصه ملغمه‌ای است از همۀ آنچه که کتاب‌هایی با این تیپ از قصه‌ها و فضاها قبلاً گفته‌اند و هیچکدام هم نیست. شیر بی‌یال و دم و شکمی که شترگاوپلنگانه دوست دارد همه باشد و هیچکدام نیست. دلش می‌خواهد رگه‌هایی از جادو و وهم داشته باشد مثل آن چیزی که دولت‌آبادی در جلد دوم روزگار سپری شده نوشته ولی ناکام است و گنگ. دلش می‌خواهد مثل همسایه‌ها و دایی جان ناپلئون بتواند قصه‌های موازی را از دید یک پسر بچۀ شیطان بنویسد ولی خیلی خیلی دست به عصا و خام می‌نویسد. حرف‌های آدم بزرگ‌وار از دهن بچه می‌افتد بیرون و همه چیز به باد می‌رود. شما وقتی قصه‌ای مثل همسایه‌های احمد محمود را خوانده‌ای که توی یه همچین فضایی میگذشته و یک همچو خانه‌ای بوده با اهالی‌اش تازه می‌فهمی که اصلا این خانم نویسنده شخصیت پردازی ندارد و آدم‌های قصه‌اش فقط تعدادی تیپ هستند آن هم نه آنقدر متکثر که شبیه به هم و تکراری!

من شخصیت «پری» رو خیلی دوست دارم، با اینکه دیوانه صداش میکنن اما راست ترین و درست ترین حرفارو پری میزنه.

قصه ای از یک خانه ایرانی استیجاری قدیمی که همسایه هایی از فضا های مختلف و در یک چیز مشترک، یعنی فقر و تنهایی، دور هم جمع شدن. داستان روایت بدی نداره اما در چند بخش منقطع میشه. شاید برای نسل های جدید خیلی قابل درک نیست این فضاها، اما برای کسانی که فیلمهای قدیمی ایرانی رو دیدن ( از لحاظ معماری این نوع خونه ها و یا آشنایی با شخصیت لوطی داستان) و یا آثار ساعدی مثل: دندیل رو خوندن( از لحاظ توصیف اقشار فقیر اون دوره) کمک کنه که بهتر با فضای داستان ارتباط بگیرن. داستان سر راست و بدون پیچیدگی هست و خوب روایت خود نویسنده هم بد نبود .

کتاب داستانی درباره ی زندگی روزمره ی آدم ها در دهه ی سی چهله و در نهایت جوان مردی و لوتی گری خاصی رو نشون میده و از زبان یک پسر بچه بیان شده و بنظر من ارزش خوندن و یا گوش کردن رو داره واقعا لحن صدای گوینده خیلی خوبه و انگار آدم رو می بره تو خود داستان و تنها ایرادش اینه که یکم تند می خونه

یه کتاب رمان خوب که با خوندنش میرین تو دل سال های گذشته ایران سال های قبل انقلاب کمی از اتفاقات جنگ جهانی میشنویم و زندگی مردمی که به شیوه اون روزهای تهران تو یه خونه ی بزرگ با اتاق های زیاد همسایه هستن با گویندگی خوب و شیوای خود نویسنده کتاب پیشنهاد میدم گوش بدین😍

🛑شاید حاوی اسپویل🛑 همین الان کتاب رو تموم کردم،شخصیت پری من رو یاد فیلم «روانی» هیچکاک میندازه! جایی که شخصیت داستان،نورمن بیتس اختلال گسستگی دارد و بین هویت خودش و مادرش در رفت و امد است! روایت گوینده و لحنش خوب بود ولی خود داستان کشش زیادی برام نداشت! چون توصیفات سطحی بود و یک داستان روتین بود! ارزش یبار خوندن رو داره..

من دوست داشتم هم داستان و هم صدای گوینده 👍

یکی از بهترین کتابهایی که امسال خوندم 😍

به نظرم روند داستان نسبتا خوب بود...فراز و نشیب داشت و باهاش ارتباط برقرار کردم اما یهویی تموم شد انگار...انکار آخرش جمع شده باشه

اولین چیزی که باعث شد این کتاب رو گوش بدم این بود که نویسنده اش گوینده ی کتاب هم هست در کل قصه اش رو دوست نداشتم چون عبارات بی ادبانه در کتاب موج می‌زند و جامعه‌ی تلخ اون روز رو خیلی معمولی جلوه میداد و خوشی های اندک(البته مثلا خوشی ) اون روز ها رو خیلی جذاب و شیرین و تکرار نشدنی . خلاصه وارونگی داشت که مثلا گذشته خیییلی خوب بود و حال و آینده تلخ و نامشخصه . (غرض و هدف نویسنده در کتاب هویدا بود) نا گفته نماند حس همدلیِ ایرانی ها رو دوست داشتم و برام غرور آفرینه .

نویسنده عزیز تمام کلیشه های توی کتاب ها و قصه های قدیمی رو توی این کتاب ریخته و هیچ حرف تازه ای برای گفتن نداشته

*امکان اسپویل* روایت داستان از زبان یک کودک ده ساله، در ابتدا یادآور کتابهای از این دست و راوی کودک هست، مثل زندگی پیش رو. اما در ادامه بیشتر در دسته بندی خاطره نویسی است که فقط ثبت وقایع بوده، تکرار مداوم یک سری جملات از زبان پری، از یکجایی به بعد پایان داستان را لو میدهد. در انتها به صورت خیلی شتاب زده به پایان می رسد. اطلاعات مربوط به مهاجران لهستانی جنگ جهانی، خیلی سطحی و مشابه ویکی پدیا بود

داستانی جالب و پر از فراز و نشیب که آدم رو میبره به گذشته ها و خونه هایی که وسطش حوضی داره و دور تا دورش اتاقه و هر خانواده تو یه اتاقه... بنظرم راوی چون نویسنده کتابم هست خیلی زیبا داستان رو میخونه و دیالوگها رو با حس میگعه.. عالی عالی😍😍

واقعا کتاب بامزہ و جذابی بود و واقعا فوق العادہ بود 👏👏👏👏👏👏👏👏

داستانی در دهه ۳۰ یا ۴۰ در یکی از خانه های قدیمی تهران که ساخت آلمان‌ها بوده و لهستانی‌های مهاجر در آن ساکن بودند و حال صاحب آن آقای مهرآور و همسرش دلشاد خانم هستند و اتاق های آن خانه بزرگ را به چندین خانواده ایرانی و یک خانم لهستانیِ باقی مانده از همان مهاجران اجاره داده‌اند. جذابیت و کشش بینظیری داشت، شخصیت‌های محبوبم خاله پری، سهراب و مادام بودند. خوانش کتاب را خود نویسنده اجرا کرد که واقعا عالی بود. این کتاب یکی از دوست‌داشتنی‌هایم شد.

اجرای بد. دو سه تا کلمه ی خاص رو از داستان بگیریم، شنونده متوجه نمیشه این اتفاقات تو چه دوره ای هست. ضعف در شخصیت پردازی! کلا دوسش نداشتم!

یک داستان سرگرم‌کننده، دلنشین و شنیدنی... و مگه رسالت داستان‌پردازی چیزی جز همینه؟

صدا و لحن راوی خیلی دلنشین بود

لذت بردم از شنیدن این کتاب و توصیف های قشنگش...اینجور کتابهای سبک واسه وقت هایی که مشغله ی ذهنی داریم و دوست داریم از وقتمون استفاده کنیم خیلی مناسبن به نظرم.

کتاب خوبی بود یک داستان ملایم یک روایت ساده از زندگی آدمهای مختلف که یکجا جمع شدن.

▪︎۵۱▪︎ خوانش کتاب خیلی خوب بود و فکر می کنم چون خود نویسنده انجام داده احساسات رو عالی منتقل می کرد در تمام اجزای داستان خودت رو جای یکی از ساکنان خونه می دونی و حس زندکی کردن با اونا به سراغ ادم می یاد

آخرش چی شد واقعا ؟!!

خوانش کتاب رو دوست داشتم اما در مورد خود کتاب باید بگم شبیه خاطره نویسی معمولی بود بخش‌های جذابی داشت که انگار نصفه رها میشه و دیگه بهش پرداخته نمیشه مثل همون اتفاقی که برای آخر کتاب میوفته.

کاملا داستان کلیشه ای، هیچ جذابیتی در هیچ جای داستان به چشم نمی خوره، خیلی شرایط را سطحی روایت میکنه به دور از هر نوع جاذبه…

◀️ از لحاظ داستان: داستان درباره زنانی است که در خانه‌ای قدیمی که قبلاً محل سکونت لهستانی‌ها بوده است زندگی می‌کند هرکدام از زن‌ها و خانواده‌ها مشکلات خاص خودشان را دارند و تمام داستان از زبان پسر بچه‌ای در همان خانه بیان می‌شود ◀️ از نظر جذابیت: داستان خانه لهستانی‌ها جذاب است چرا چون که شما می‌توانید خنده گریه ناراحتی خوشحالی و گاهی حتی ترس را با هم تجربه کنید با تشکر ◀️ از نظر گویندگی: شخصیت پردازی قوی قوی در گویندگی نیست اما کاملاً رسا شیوا به گویندگی پرداخته شده است

متن جذابی داشت و یه جاهایی تحلیل های ذهنی پسربچه بامزه بود...ولی خیلی ماجرا نداشت داستان نقطه اوج نداشت و آخرش هم بی مزه تموم شد

گویندگی و جذابیت داستان عالی بود

داستانی زیبا و لذت‌بخش. از کتاب‌هایی بود که اصلاً دلم نمی‌خواست تموم بشه. لحن ساده و روان داستان، مخاطب رو به آسانی با خودش همراه می‌کنه. با فضا‌پردازی‌ها و شخصیت‌پردازی‌های خوب، کاملاً میشه خود را درون داستان و کنار آدم‌هاش تصور کرد. با گویندگی فوق‌العاده دلنشین هم جذابیت داستان چند برابر شده بود.

نسخه چاپی این کتابو خوندم خیلی روان و ساده بود در عین حال جذاب

خیلی خوب داستان پرداز ی کرده بود

کتاب خوبی بود .. از این کتابایی که داستان خاصی نداره ولی نوع نوشتن نویسنده ادمو جذب میکنه.

زیبا بود و سرگرم کننده و خوانش خانم شیر محمدی خیلی خوب بود شخصیت پردازی ها می توانست بهتر اتفاق بیفتد و همچنین داستان میتوانست از یک روایت ساده تبدیل به روایت نفس گیر شود مثل انتهای کتاب به عنوان یک خواننده دوست داشتم اتفاق آخر داستان را با جزئیات بیشتری بفهمم شخصیت خاله پری برایم جذاب بود و دلم میخواست بیشتر از او بدانم تا با او بیشتر همراه شوم حتی اگر مجنون باشد

روایتیه از دهه پنجاه و حال و هوای فیلم فارسی داره کتاب. فاقد ظرافت ادبیه اما سرگرم کننده است. در مقایسه با رمان‌هایی از نوع خودش که سبک زندگی شلوغ و پر دردسر طبقه فقیر رو توصیف میکنه، مثل کتابهای مهدی افرزمنش، بلقیس سلیمانی و ... کتاب قوی‌‌ای نیست. اما برای من لحن و زبان کاراکترها با توجه به جوانی نویسنده جالب توجهه. حتما در مورد زندگی لهستانیها تحقیقات مفصلی کرده اما لازم نبود انقدر پر جزئیات و طولانی ازشون بنویسه. رمز و رازی برای باز کردن توسط خواننده باقی نمی‌گذاره و خیلی میشکافه همه چیز رو که خوب نیست. چیزی که برام جالب بود مقایسه بین زندگی فقیرانه یک کارگر، اونم زن سرپرست خانوار، در اون زمان و زمان حاله، که شب یلدا میوه و هندوانه و آجیلشون به راهه، شب عید سبزی پلو ماهی، و مسافرت شمال بدون دغدغه مالی، که البته چون قصه هست لزوما منطبق بر واقعیت تاریخی نیست ولی خوب وقتی روایت لهستانیها رو انقدر دقیق میگه، تو مسایل اقتصادی هم میتونه دقیق تر باشه روایتش. مورد دیگه باورپذیر نبودن سن راوی داستانه. اگه سیزده چهارده سالش بود میشد قبول کرد مدل داستان پردازی و تخیل و زبون درازی هاش رو ولی ده سال یه کم غیر قابل تصوره.

با شنیدن این کتاب طعم زندگی در خانه های جمعی را چشیدم. از محبتی که به همسایه های خود میدهند تا روزگار سخت مهاجران لهستانی.

گویندگی عالیه قصه پردازی عالیه و با اینکه کلی شخصیت داره خوب معرفی کرده و باهاشون انس میشه گرفت ای کاش اوایل کتاب مشخص میشد مختص چه سالی بوده.اواسط کتاب مشخص شد که ۱۳۵۰ بوده حدودا در کل محشر بود باعث شد در مورد نویسنده تحقیق کنم و کتابای بیشتری ازشون بخونم

با گوش دادن به این داستان خوب و جذاب و یادآوری این همه تغییرات در روابط بین همسایگان در گذر زمان ، دلگیر می شویم. ولی بازگویی این نوع روابط هنوز نیز شیرین و لذت‌بخش است. کاش هنوز هم دلهای همسایگان انقدر به هم نزدیک بود. سومین شنیداری دریای بینهایت

خط اصلی داستان درباره نترسیدن و ایستادن در برابر ظلمه توی زندگی روزمره. روایی خوبی داره، خوانش مرجان شیرمحمدی هم خوب و دلنشینه فقط با توجه به زمان داستان (قبل از انقلاب)، مواردی در داستان مطرح میشه که با زندگی کسی که توی یه اتاق از یه خونه قمرخانومی زندگی میکرده، تطابق نداره. مثلا شخصیت اصلی اول داستان که خونه‌شون رو توصیف میکنه، میگه یخچال داشتن.

عالی بود. از اون دسته رمانها که دوست داری یکجا تا آخرش بشنوی. توصیفها انقدر واضح بود که شاید بعدها فکر کنم فیلم این داستان رو دیدم

عالی بود واقعا خیلی هم داستان به دل مینشست هم خیلی عالی اجرا کرده بودند ممنون

خیلی قشنگ بود. خاله پری عالی بود. منو یاد همسایه های احمد محمود انداخت. روایت گری و خوانش بسیار دلنشین بود

داستان در زمان ایران قبل از انقلاب روایت میشه و تو یک خونه قدیمی هست که همه باهم تو اطاقهای مجزا زندگی میکنن و راوی یک پسر بچه هست. خیلی داستان جذاب و شیرینیه و به نظرم شخصیت پردازی و یکپارچگیه خوبی داره،با اینکه تعداد شخصیت زیاده ولی خیلی خوب و با حوصله و به جا همه رو معرفی می‌کنه و همراه داستان کل شخصیت ها براتون آشنا میشوند. گویندگیشونو خیلی دوست داشتم و خیلی لذت بردم .

اصلا جالب نبود. نه متن کتاب نه گویندگی کتاب

حیفِ وقتی که گذاشتم😕

کتاب بی سر و ته و مزخرف بود.

برای گذروندن وقت کتاب خوبی بود. ازون کتاب‌ها نبود که یه داستان ثابت داشته باشن با ابتدا و انتهای مشخص. از زندگی روزمره یه خانه صحبت میشه . در کل ارزش یه بار گوش کردن رو داره

کتاب داستان منسجم و خوبی داشت اما انچه که من را ازرد این بود داستان نقطه قوتی برا تکیه نداشت و بیشتر روزمگری بود تا یک رمان! در بخش هایی از داستان تیکه گاهی پیدا می شد اما رمان به راحتی از مقابل انها عبور می کرد یا انچنان که باید نمیتوانست از این فرصت ها استفاده کند. در کنار اینکه از این رمان لذت بردم اما انتظار جمع بندی بهتری داشتم تا یک پایان ناگهانی!

درخشان، درخشان، درخشان... زندگی کردیم با شخصیت‌هایش

کتاب روایت زندگی زنانی زخم خورده ازاجتماع دردل تاریخ کوچه پس کوچه های تهران قدیم است. اززبان کودکی یتیم که مادرش یکی ازاین زنان است. صاف وساده وبی تکلف. خواندن انرابه دوستداران تاریخ این سرزمین ومردم ان وبه خصوص بانوان توصیه میکنم.

خوب بود ولی داستان اون جذابیت لازم رو نداشت آخر داستان جالب نبود