محمدابراهیم باسط

جناح راست در سال‌های اخیر دگردیسی بزرگی را تجربه کرده است که به نظر می‌رسد پیامدهای عظیمی برای آینده داشته باشد

ابطالگری پوپری چطور زمینه‌ای برای ظهور نئولیبرالیسم شد؟

تراکتاتوس کتابی است که ابیات آن نه با وزن و قافیه، بلکه با منطق نوشته شده است

برای گذشته، اکنون، و آینده چقدر باید ارزش قائل شویم؟

وقتی افراد به فرقه می‌پیوندند، واژگان قدیمی خود را با اشتیاق کنار می‌گذارند

برداشت ما از «خود» به‌مثابۀ یک شبکه می‌تواند انتخاب‌ها و روابطمان را دگرگون کند

اولین قدم بخشش احساس همدلی با کسی است که دیگر او را یکی از خودمان نمی‌دانیم

پیش به‌سوی تمدنی که هم مادون انسانی است و هم ابرانسانی

سرمایه‌داری دیجیتال چطور زندگی‌های توخالی خلق می‌کند؟

چرا موفقیتِ دیگران حالمان را خراب می‌کند؟

چرا خودمان را می‌کشیم؟

ویروس آبله، ویروس طمع، و ویروس تبعیض

حقوق بشر هیچ‌گاه سمت دستورالعمل‌های مردمی و همگانی برای آزادی و برابری نمی‌رود، چرا؟

دزدان دریایی را صرفاً شورشیانی افسانه‌ای می‌دانیم. اما این همۀ ماجرا نیست

وقتی می‌گوییم من عقیده‌ام این است یا این عقیدۀ شماست، گفت‌وگو را ناممکن می‌کنیم

چارلز تیلور شعر و موسیقی را عناصر نجات‌بخش دوران افسون‌زدایی می‌داند

عجیب‌ها در همه جای دنیا دارند به هم شبیه‌تر می‌شوند

این روزها همه می‌خواهند از تجربۀ زیسته‌شان حرف بزنند، اما این مفهوم تیغی دولبه است

جوزف استیگلیتز در کتاب جدید خود در پی بازپس‌گیری زبان آزادی از راست‌هاست

اندیشیدن به‌سبک دنی دیدرو در زمانۀ پرآشوب ما گرچه آرام‌بخش است، اما چندان فایده‌ای ندارد