کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی

کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی نوشته علی بمان جمالی است. کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی را انتشارات آریا دانش برای علاقه‌مندان و محققان بیوتکنولوژی منتشر کرده است.

درباره کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی

نانوبیوتکنولوژی در بخش پزشکی و سلامت توانایی بالقوه نجات جان تعداد زیادی از مردم دنیا را در سال‌های آتی دارد. در سالهای اخیر فناوری نانو در علوم بالینی شاهد رشد چشمگیری بوده و باعث افزایش همکاری بین‌المللی شده است. فناوری جهانی نانو و بیو بر پایه نوع محصول، به بخش‌های مواد قابل کاشت (ایمپلنت)، تراشه‌های زیستی، پارچه‌های پزشکی و پوشش زخم‌ها، مواد فعال قابل کاشت (ایمپلنت) و داروهای هوشمند و غیره تقسیم می‌شود. همچنین بازار فناوری نانو به بخش‌های تشخیصی، درمانی و برنامه‌های تحقیقاتی طبقه‌بندی می‌شود.

 این کتاب قصد دارد نانوبیوتکنولوژی را بررسی کند و اطلاعات جامعی در اختیار متخضصصان قرار دهد. 

خواندن کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان و پژوهشگران بیوتکنولوژی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب کاربردهای نانوبیوتکنولوژی در علوم بالینی

توجه به موارد فوق این حقیقت را آشکار می‌کند که فقط تعداد محدودی از مواد خواص ذاتی و مفید وابسته به اندازه ارائه می‌کنند. با وجود این، علم نانو دامنه‌ای گسترده دارد. این موضوع به این دلیل است که پیشرفت متوالی علم و مهندسی در کوچک‌سازی نتیجه مستقیم علم نانو است. خواص جمعی مواد، همچون اَبَرآب‌گریزی، جفت‌شدن پلاسمونیک و خواص مغناطیسی/الکترونیکی را می‌توان با کوچک‌سازی اجزای ساختاری آن‌ها و ساخت مجموعه‌های اَبَرشبکه‌ای کم یا زیاد کرد. به‌نظر می‌رسد توانایی ساخت نانومواد از منظر پایین به بالا با استفاده از ساختارها و اجزا هیبریدی چالشی عمده و فرصتی چشم‌گیر در علوم شیمی و مواد است. این دامنه بسیار گسترده فعالیت‌ها نشان می‌دهد که چگونه در سال‌های اخیر، علم نانو نسبت به گذشته اهمیت قابل توجهی یافته است. در آغاز، تمرکز به روی اصلاح و تغییر خواص ذاتی منعکس از محدودیت ابعاد بود، اما اخیراً تلاش‌ها بر این تغییر و تحول باعث نزدیکی علم نانو به علم زیست‌شناسی شده است. بدیهی است که کوچک‌سازی در مقیاس نانو تدبیری پایه‌ای در زیست‌شناسی است و باعث وابستگی تکامل زندگی به وجود اشکال متعدد اجسام در ساختار نانو می‌شود. این ساختارها به عنوان اجزای کوچک‌شده‌ای از سامانه‌های پردازشی پیچیده به کار برده شده‌اند و با توجه به مبنای مولکولی متابولیسم، این سؤال را مطرح می‌کنند: چرا این ساختارها تا این اندازه بزرگ هستند و چه خصوصیات کلیدی در اشیای مقیاس نانو وجود دارد که در مولکول‌های کوچک نیست و در نهایت منجر به سامانه‌های شیمیایی پایدار خودتجدید و خودتکرارپذیر می‌شود؟

شکل ۱. نمونه‌هایی از گونه‌های با ابعاد نانو در محیط زنده، a) میوگلوبین کروی، b) فریتین با ساختار پوسته-هسته‌ای توخالی، c) نوکلئوزوم پیچ و تاب خورده، d) کلاژن، e) آکتین، f) مارپیچ g،DNA) پورین، h) انتقالی، i) ایمونوگلوبین، G) چپرون، k) کلاترین، l) لایه S) باکتری.

شکل ۲. سامانه‌های زندگی سلولی

در این مقاله نشان می‌دهیم که ارتباط بین زیست‌شناسی و علم نانو بسیار مهم و برجسته است و خصوصیات ارثی پدیده‌های نانومتری در ظهور سامانه‌های پیچیده شیمیایی نهفته است. ما سلول زنده را به‌عنوان یک ماشین خودتنظیم کامل در نظر می‌گیریم که به‌وسیله کوچک‌سازی تا مقیاس نانو حرکت می‌کند و پیشنهاد می‌کنیم که این سطح ویژه از کوچک‌سازی برای سلول الزامی است. نظم و غایت کار سامانه‌ها بر اساس داده‌ها و واکنش مولکول‌های کوچک در مقیاس نانو و نیز دگرگونی به سمت تسهیل در جمع‌آوری، پردازش و انتقال اطلاعات شیمیایی است. درک طبیعت مولکولی سامانه‌های شیمیایی به یک نتیجه بدیهی از بزرگ‌سازی مورد نیاز پردازش و یک پیش‌نیاز طبیعی برای مکانیزم خودکار بستگی دارد. ما سلول را طبق شرایط قبلی به‌عنوان یک سامانه شیمیایی خودتنظیم، مناسب رشد و با دوام معرفی می‌کنیم و سپس، درباره اهمیت بنیادی و مزیت‌های مقیاس نانو در پیدایش پیوند بین سامانه‌ها بحث می‌کنیم.