کتاب کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷)

کتاب کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷) اثر پژوهشی زهرا قربانی‌پور است که به طبقه‌بندی، بررسی و توصیف آثار به همراه انگاره‌های نویسنده از هر کتاب می‌پردازد.

درباره کتاب کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷)

کتابشناسی (Bibliography) که ممکن است به نام کتاب‌نگاری هم خوانده شود معمولا به فهرستی از منابع (نوشتارهای علمی شامل مقاله، کتاب، گزارش‌های علمی و پایان‌نامه‌ها) گفته می‌شود که به صورت مستقیم (منابع اصلی) و غیرمستقیم (منابع فرعی) به یک موضوع یا موضوع مورد پژوهش مرتبط می‌شوند.

شاهنامه یکی از مهم‌ترین آثار زبان فارسی است و فردوسی که شاعر آن است، از قله‌های ادبیات فارسی به شمار می‌آید. او با سرودن شاهنامه، کاخی بلند از نظم پی افکند که از باد و باران آسیب و گزند نمی‌یابد و هنوز نیز، زنده و جاودان است. درباره شاهنامه فردوسی تحقیقات و پژوهش‌های بسیاری صورت گرفته است و برای یک پژوهشگر که در زمینه ادبیات فارسی و به خصوص شاهنامه فردوسی تحقیق می‌کند، لازم است که با آثار و پژوهش‌های منتشر شده درباره آن آشنا باشد. 

زهرا قربانی‌پور در کتاب کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷) به طبقه بندی، بررسی و توصیف آثاری پرداخته است که در بازه زمانی پس از انقلاب اسلامی ایران منتشر شده‌اند. این اثر همچنین درباره نویسنده‌های هر کتاب نیز، مطالبی دارد. 

کتاب کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

این کتاب اثری ارزشمند برای تمام پژوهشگران در حوزه ادبیات کلاسیک فارسی و تحقیق و پژوهش درباره شاهنامه است.