کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها

کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها پژوهشی از غلامعلی حسین‌نژادیان است که در شرکت چاپ و نشر بین‌الملل به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها

حسین‌نژادیان در این کتاب با بهره‌گیری از نورانیت کتاب و سنت و آرای متفکران اسلامی، درصدد تحقیق و بررسی دربارۀ موضوعاتی با عنوان کلی «مفاهیم اضدادی» است با تا طرح این‌گونه مباحث، عقل و روح و قلب خوانندگان را به نور الهی روشن کند و به همراه حق و حقیقت، به سیر و سلوک تکاملی پرداخته شود. 

البته در کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها به دلیل تنوع و تکثر مطالب و نیز چندبُعدی بودن برخی روایات، ممکن است مواردی یافت شود که عناوین آن‌ها شبیه هم باشد یا اینکه روایتی در بخش‌های مختلف نقل شده باشد. نکته بعدی اینکه به دلیل گستردگی مطالب، روایات کتاب‌هایی، مانند بحارالانوار از نظر سندی مورد تحلیل و بررسی رجالی قرار نگرفته است. البته نوعاً برای این‌گونه روایات، منابع دیگری هم دیده شد که به سبب رعایت اختصار، از ذکر نام آن‌ها خودداری شده است. 

خواندن کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث اخلاقی و روایی دین اسلام را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

بخشی از کتاب نگرشی تحقیقی پیرامون خیر و خوبی ها، شر و بدی ها

ممكن اســـت در نگاه اول به خیر و شـــرّ ، این پرسش برایمان مطرح شود كه ضرورت و اهمیت پرداختن به این بحث چیست كه از بین صدها موضوع، بحث خیر و شرّ انتخاب شد؟ در پاسخ باید گفت: از آنجا كه انسان اگر خیر و شرّ را نشناسد، دچار سردرگمى و نیز افراط و تفریط مى شود و خیلى وقت‌ها خیر را به جاى شرّ یا شرّ را به جاى خیر به حساب مى‌آورد، باید ضمن كمک گرفتـــن از عقل و اندیشـــۀ خویش و نظرهـــای دیگران، از كتاب و ســـنت بهره بگیریـــم تـــا با زوایاى گونا گـــون مفاهیم و نیز مصادیق خیر و شـــرّ  یا خوبى و بدى آشنا شویم.

امام على (ع) در یكى از سخنان گهربار خود، بسیار زیبا ضرورت پرداختن به موضوع خیر و شــرّ  را این چنین بیان مى‌كند:

من لم یعرف الخیر من الشر فهو بمنزله البهیمه

آن كه خیر و شرّ خود را نشناسد، همانند چهار پایان است.

ملاک شناخت خیر و شر

اســـتاد فرزانه، حضرت آیت الله ری‌شهری، در این زمینه چنین مى‌فرمایند:

بــه جهــت اینكــه گاهى عقل ما از درک درســت خیر و شــرّ حقیقى امور، ناتوان اســت كه آن هم ناشــى از عدم آگاهى ما از اســرار جهان هستى است، نباید به صرف آنكه چیزى موافق طبع و خواســت ما بود آن را خیر و خوبى و چنانچه مخالف طبع و خواســت باشــد، آن را شــرّ و بدى به حســاب آوریم.

موارد بسیارى را مى توان یافت كه هرچند توأم با لذت‌هایى هستند، ولیكن چون نتایج شومى را به دنبال دارند، نمى‌توان آن‌ها را خیر و خوبى تلقى نمود و نیز برخى رنج‌ها و ســختى‌ها در طول زندگى هر كســى وجود دارد كه تحمل آن‌هــا بــراى بســیارى از افــراد مشــكل و مشــقت آور اســت، ولــى از آنجایى كه منتهى به نتایج بســیار خوب و ارزنده‌اى مى‌شــوند، نباید آن‌ها را شــرّ و بدى قلمداد كنیم و اگر از زاویه‌اى دیگر به مسئلۀ خیر و شرّ بنگریم، متوجه مى‌شویم به هر حال ما در این دنیا به واسطۀ همین خیر و شرّ مورد آزمایش قرار مى‌گیریم.