کتاب گفت‌و‌گو با چارلی

کتاب گفت‌و‌گو با چارلی، نوشته نویسنده‌های برگزیده‌های ا هنری است. این کتاب با ترجمه علی فامیان منتشر شده است. 

برای هفتادوپنجمین سال پیاپی، کتاب برگزیدگان جایزه اُ. هنری در سال ۱۹۹۵ منتشر شد و علاقه‌مندان داستان‌های کوتاه فرصتی یافتند تا آثار فاخر چاپ شده در نشریات آمریکایی و کانادایی را مطالعه کنند. پس از حدود ۲۴ سال از انتشار نسخه اصلی کتاب مذکور، ترجمه فارسی منتخبی از این داستان‌ها در کتاب حاضر عرضه می‌شود.

خواندن کتاب گفت‌و‌گو با چارلی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب گفت‌و‌گو با چارلی

اما من ناچارم خطر کنم و باید با هر واژه‌ای که به ذهنم می‌رسد به سوی اعماق تاریکی برانم. این افسانه قدیمی را در ذهنم بارها و بارها تکرار می‌کنم که آدمی با جست‌وجو زنده است. به خود می‌گویم اکنون به مثابه کسی هستم که با شیشه کاغذی و سوار بر اسبی که از کلمات ساخته شده راهی سفر شده است. شاید وسوسه شوم و این جست‌وجو و به خصوص تصنعی بودنش را به سُخره بگیرم. اما چنین کاری بیهوده است. پس از استهزا از خود می‌پرسیم خب، مسخره هم کردیم. بعدش چه؟!

چنین سفری راندن به سوی اعماق تاریکی است، نه پیشروی به سوی نور. اما با این باور که نور در اعماق است، با این ایمان که جواهری در عمق تاریکی حضور دارد که حافظ جست‌وجوگر است. خطرِ آن معنای اصلی آن است. اگر خطری در میان نباشد، آن جواهر دیگر ارزشی ندارد. جواهر، پنهان شده تا خود را نیز در امان بدارد، امان از تخریب به دست یابندهٔ نااهل.

من دربارهٔ یابندهٔ نااهل خودتخریب شده خودم سخن می‌گویم، همان آدم چاق، همان استشمارگری که می‌خواهد همه چیز را به غذا تبدیل کند. سختی این جست‌وجو از آنجا ناشی می‌شود که آدمی می‌خواهد خودش را در آتش یک پالایشگر بسوزاند تا روح که سرانجام جواهر درخشان را می‌یابد، شایسته این یافتن باشد و از آن به درستی استفاده کند. دعا می‌کنم که شایسته باشم و به درستی استفاده کنم.

به این ترتیب داستانم عوض می‌شود. درباره سقوط دیوید سخن نمی‌گویم. بلکه برایتان تعریف می‌کنم که چطور او مشتاقانه بر این باور است که می‌تواند خودش را به کمک خودش رها کند و سوار بر اسب خیال به جست‌وجو بپردازد. چطور من می‌توانم، اما او نتواند؟