کتاب کیمیاگری عشق

کتاب کیمیاگری عشق، نوشته الیزابت کلرپرافیت، پاتریشیا آر. اسپادارو با ترجمه‌ی شباهنگ دلشاد، به یکی از مهم‌ترین سوالات بشر می‌پردازد: چطور عشق بیشتری بدهیم و دریافت کنیم؟

درباره‌ی کتاب کیمیاگری عشق

کتاب کیمیاگری عشق می‌خواهد پرده از رازی بردارد که به مدد آن می‌توان دنیا را دگرگون کرد. جهان امروز ما نیازمند عشق، محبت و دوستی است. جای این نیروی قدرتمند که می‌تواند زندگی‌ها را دگرگون کند، خالی است. الیزابت کلرپرافیت و پاتریشیا آر. اسپادارو در کتاب کیمیاگری عشق به ما کمک می‌کنند تا بتوانیم از این نیروی خارق‌العاده و قدرتمند در جای‌جای زندگی‌مان استفاده کنیم. چطور عشق بیشتری بدهیم و دریافت کنیم؟ این سوالی است که همه‌مان بارها و بارها از خودمان پرسیدیم. زمان‌هایی که مورد بی‌مهری قرار گرفتیم یا شاهد این بودیم که چطور دوستان دیگرمان درد می‌کشند. کیمیاگری عشق می‌تواند به ما کمک کند تا با درد و رنج ناشی از نبود عشق و محبت خداحافظی کنیم و از انرژی فراوان عشق، بهره ببریم. 

کتاب کیمیاگری عشق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب کیمیاگری عشق را به تمام افرادی که به نیروی این حس قدرتمند، اعتقاد دارند و امیدوارند، پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب کیمیاگری عشق

از دیرباز کیمیاگران برای مهارتشان در تبدیل فلزات کم‌بها به طلا شهرت دارند، اما بسیاری از آن‌ها به دنبال کشف معنای حقیقی کیمیاگری بودند. آن‌ها تلاش کردند به راه‌هایی برای جاویدان شدن و تحول معنوی خودِ پست و حقیرشان دست پیدا کنند و با شکوفا کردن استعدادهایشان گل گندیدهٔ وجود را به زرِ ناب تبدیل کنند.

کیمیاگری خودـ دگرگونی است. نوعی تغییر که شالوده و مبنای رشدِ روحی است. همان‌طور که مولانا، یکی از بزرگ‌ترین عرفا و شاعران ایرانی، نوشته است: «کیمیای تغییر زندگی، تنها حقیقت است.»

کیمیاگر ماهر و چیره‌دست سن جرمن می‌گوید: «حقیقت، در دل جای دارد و با چشم دل نگریستنْ کلید اصلی درک حقیقت هر چیز است.» او می‌گوید: «بر قلبت متمرکز شو، می‌توانی همه چیز را همان‌گونه که هست، در آن ببینی.»

با چشم دل نگریستن، یعنی با قلبمان احساس کنیم، فکر و عمل کنیم و حتی با قلبمان نفس بکشیم. هرچه با جان و دل انجام شود، حتی پذیرایی از کسی با یک فنجان چای، می‌تواند پنجره‌های قلبمان را بگشاید.

وقتی با چشم دل می‌بینیم رفتارمان با خودمان و دیگران و همچنین برخورد دیگران با ما تغییر خواهد کرد. با چشم دل نگریستنْ صداقت و شفقت را در انسان پرورش می‌دهد.

پیروان راهب فرزانه‌ای از او پرسیدند: «اگر دیدیم همراهمان هنگام نیایش چرت می‌زند باید چه کار کنیم؟ او را نیشگون بگیریم، تا بیدار بماند؟» راهب پاسخ داد: «حقیقتاً اگر ببینم برادرم خوابیده است، سرش را بر زانوانم می‌گذارم تا آسوده بخوابد.» این یعنی با چشم دل نگریستن.

وقتی با چشم دل می‌نگریم، فضایی صمیمی و بی‌آلایش در قلبمان خواهیم داشت که دردمندان برای قدم نهادن به آن احساس امنیت می‌کنند. با چشم دل دیدن استعداد خلاقانه‌ای برای یافتن راه‌هایی است که هر چالشی را با عشق همراه کند. این کار مطمئناً راه بهتر و بی‌نظیری برای مشکلات لاینحل پیش رویمان قرار می‌دهد.