دانلود و خرید کتاب بهتر از همه

کتاب بهتر از همه، اثر مکس لوکیدو، کتابی است که با انتخاب و خواندن آن، قدم بزرگی برای پرورش عزت نفستان برمی‌دارید و تفکر جدیدی نسبت به زندگی پیدا می‌کنید. سرجیو مارتینز کتاب بهتر از همه را تصویرگری کرده است و لیلا کاشانی وحید آن را به فارسی برگردانده است. این کتاب از محصولات انتشارات مهرسا است.

درباره‌ی کتاب بهتر از همه

مکس لوکیدو در کتاب بهتر از همه، دهکده‌ای را به تصویر می‌کشد که تمام ساکنانش آدم‌های چوبی هستند. نجاری به اسم ایلای آن‌ها را ساخته است اما تعداد بسیار کمی از آن‌ها هستند که از وجود او آگاهند و به دیدارش می‌روند. شخصیتی در کتاب وجود دارد که او را به اسم پانچلو می‌شناسیم. در حقیقت پانچلو کودک درون همه‌ی انسان‌ها است. ساکنان این دهکده در هر داستان به وضعیتی گرفتار می‌شوند که خودشان به تنهایی نمی‌توانند از پس آن برآیند و تکیه‌ی صرف بر توانایی‌های خودشان برای خلاصی از وضعیت کافی نیست. آن‌ها به خرد سازنده‌ی خودشان نیاز دارند و برای رهایی از وضعیت‌های پیچیده و مشکلاتی که گرفتارش می‌شوند، باید از ایلای کمک بگیرند...

کتاب بهتر از همه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مکس لوکیدو در داستان بهتر از همه با به تصویر کشیدن جامعه‌ و نشان دادن نقش پررنگ کودک درون، به انسان‌ها کمک می‌کند تا عزت نفسشان را پرورش بدهند و تقویت کنند. اگر دلتان می‌خواهد به طرز تفکر جدیدی نسبت به زندگی دست پیدا کنید، کتاب بهتر از همه برای شما است.

جملاتی از کتاب بهتر از همه

 آدم چوبی های اطرافش به ســمت او خم شدند تا صدای او را بهتر بشــنوند. همسر شهردار ادامه داد: «مردم می گویند خانم ر ز یک آدم چوبی فوق العاده و معروف اســت!» پانچلو و لوسیا هم نزدیک همسر شهردار ایســتاده بودند. پانچلو با تعجب پرسید: «من متوجه نشدم، ممکن است دوباره بگویید که چرا این خانم این قدر معروف است؟» همسر شهردار گفت: «برای این که همه او را می شناسند.» پانچلو گفت: «چرا همه او را می شناسند؟» همسر شهردار پاسخ داد: «برای این که معروف است!» پانچلو پرسید: «چرا او می خواهد به دهکده ی ومی کی ها بیاید؟» همسر شهردار با عصبانیت چشم غره ای به پانچلو رفت و گفت: «مگر نشنیده ای؟! او به اینجا می آید تا اعضای باشگاه ومی کی های عالی را انتخاب کند.» پانچلو سرش را به علامت تأیید تکان داد، گویی همه چیز را متوجه شده و با آن موافق است، اما به راستی هیچ چیز نفهمیده بود. پانچلو و لوسیا یکدیگر را نگاه کردند و هر دو شانه هایشان را به نشانه ی بی تفاوتی بالا انداختند.