کتاب آوار کهنه‌ی خاطرات

مجموعهٔ «آوار کهنهٔ خاطرات» منظومه‌ای است عارفانه و عاشقانه از محمد ابراهیم شیخ ویسی که در قالب قصه روایت شده است. در مقدمه اثر می‌خوانید: «زبان استعاری و پر رمز و راز این مجموعه مثل جویباری از ابدیت می‌آید و آرام و دلنشین ترا با خود به ابدیت دیگر می‌برد و مثل خود زندگی است نه ابتدایی دارد و نه انتهایی. از ناپیدایی می‌آید دستت را می‌گیرد و حرفهایش را چونان ترنم یک چشمهٔ زلال و پر رمز و راز مثل آیه‌های یک کتاب مقدس با تو در میان می‌گذارد و در آنسوتر در ناپیدای دیگر محو می‌شود و آنچه که از خود بجای می‌گذارد نه شعر است و نه قصه و نه آیات ربانی یک کتاب مقدس بلکه شباهت عجیبی دارد به آخرین آوازهای غمناک یک قوی تنها در اعماق دریاچهٔ آرام در یک شب مهتابی و چه زیبا گفته است «هایدگر» فیلسوف درد آشنای آلمان: انسان، انسانِ معاصر برای فهم این جهان مشکلی ندارد و آنچه برای ما مشکل لاینحل بنظر می‌رسد ادراک جهان بانگاهِ شاعرانه است.»