کتاب باران

رمان «بارن» نوشته زهرا حاجیان درباره دختری به نام نیره، عشق او و فرازو فرود زندگی‌اش و تحول روحی او است. نثر این داستان شعرگونه و دلنشین است. «من در کنار هم بودن را دوست داشتم. من تنهایی را نمی‌خواستم. از کودکی با آن خو نگرفته بودم. اما حالا هر وقت که پایم را به خلوتشان می‌گذاشتم با زهر زبانشان مرا از خود دور می‌کردند یا به بهانه‌ای تنهایم می‌گذاشتند تا راهم را بگیرم و بروم در همان چهار دیواری خودم، در همان دو اتاق، و وقتی ساعت‌ها تنها می‌ماندم. مرا متهم می‌کردند به گوشه‌گیری، انگار من خود، این راه را پیش گرفته بودم و هیچوقت نخواستند که بفهمند دلیل تنهایی‌ام را، چه حرف‌هایی که نشنیدم تک‌تک برگه‌های دفترم پر از غم و غصه است.‌ آن هم، از کسی که شاید روزی نزدیکترین دوستم بود. و این غم بزرگی است. و من از امروز به بعد سعی میکنم، خاطرات خوبم را بنویسم و به دنیا زیبا نگاه کنم.»