با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب بگو باران ببارد

نویسنده:مرضیه نظرلو

انتشارات:نشر نارگل

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۶از ۲۰ رأیخواندن نظرات

۴٫۶

(۲۰)

خواندن نظرات

معرفی کتاب بگو باران ببارد

«بگو باران ببارد»؛ مستند روایی زندگی شهید احمدرضا احدی است. است. احمدرضا احدی به تاریخ آبان سال ۱۳۴۵ در اهواز متولد شد. همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، به عنوان مهاجر جنگی همراه خانواده به ملایر رفت و در رشته‌ی علوم تجربی در دبیرستان دکتر شریعتی به ادامه‌ی تحصیل پرداخت تا آن که در سال ۶۳موفق به کسب دیپلم شد. در سال ۶۴در کنکور سراسری تجربی رتبه اول را کسب کرد و در رشته‌ی پزشکی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد. وی نخستین بار در سال ۶۱ به جبهه رفت و در عملیات رمضان شرکت کرد و در همین عملیات مجروح شد. احمد رضا احدی سرانجام در شب دوازدهم بهمن ماه سال ۶۵ به شهادت رسید و پس از پانزده روز که پیکر آن شهید میهمان آفتاب بود به شهرستان ملایر بازگردانیده شد و در آرامگاه عاشورای ملایر به خاک سپرده شد.

راز کانال کمیل: روایت پنج روز مقاومت رزمندگان گردان کمیل در کانال دوم فکه

نظرات کاربران

مشاهده همه (۹)

Saman

۱۳۹۷/۰۴/۲۳

واقعا من عاشق وصیت نامه این شهید شدم 》صفایی ندارد ارسطو شدن/ خوشا پر کشیدن پرستو شدن》 البته من فقط وصیت نامه رو خوندم

mosafer

۱۳۹۹/۰۱/۰۲

این کتاب ازش خوندن رو داره؛ مخصوصاً اگر در کنار کتاب حرمان هور خوانده شود. دانشجویان عزیز از خواندن این کتاب غفلت نکنید؛ پشیمان نمی‌شوید.

heiraneu

۱۳۹۷/۱۲/۲۴

نسخه چاپی کتاب رو خوندم نحوه روایت کتاب عالیه، طراحی جلد خلاقانه. واقعا از خواندنش لذت بردم. اگر نخونید مطمئن باشید پشیمون میشید.

کتابخوان🤓

۱۳۹۸/۰۱/۱۲

داستان خیلی زیبایی داره اما به خاطر نوع نوشتنش جذب نشدم تا بخونمش

پروانه

۱۴۰۰/۰۱/۳۰

این کتاب همانطور که نویسنده هم ذکر کرده اند ادامه یا توضیحی بر کتاب حرمان هور نوشته شهید احمدرضا احدی است حتما اول ان کتاب را بخوانید که به قولی شیرازه تمام کتابهای دفاع مقدس است تماما دل نوشته است

- بیشتر

کاربر 884942

۱۳۹۸/۱۰/۱۰

طراحی جلد عالی😍، سوژه عالی😍 امااااااا چرا نویسندگی و پرداخت داستان این همه ضعیففف! منک نتونستم تا آخر بخونم😩. آخه چرا دوم شخص!!! 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️

*nurse

۱۳۹۹/۱۰/۱۲

سلام و درود خدا بر شهید مورد علاقه ام شهید احمدرضا احدی

نوشین

۱۳۹۸/۰۵/۱۶

به جز وصیت ص آخر ،بقیه ش خوب نبود، نویسنده کارش رو خوب انجام نداده

فواد

۱۴۰۲/۰۴/۲۲

این شهید از چیزایی دست کشید که هنوزم آرزوی خیلیا هست. رتبه یک تجربی ، پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و... ولی اینا براش خیلی خیلی کم بودن... ای کاش این کتاب رو زود تر میخوندم... حتما بخوندیش

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۱)

"دوست داری هر دوتامون یه آیه بالای وصیت‌نامه‌هامون بنویسیم؟" و تو هم خواندی: «ربِّ اَنزِلنی مُنزِلاً مُبارَکاً و اَنتَ خَیرُ   المُنزِلین»

مادربزرگ علی💝

شاید عده‌ای شهید احمدرضا احدی را از کتاب «حرمان هور» بشناسند. از دست‌نوشته‌هایش که با گذشت سال‌ها، با فراز و فرودی بی‌مانند، خواننده را در فضای محسوس و عاطفی جبهه‌ها قرار می‌دهد و مخاطب را از پس سطور خالصانه و صادقانه‌اش به روح بزرگ و حزن حاکم بر قلب احمدرضا رهنمون می‌سازد. احمدرضا احدی تنها بیست سال در قرارگاه زمین ماند اما چونان مردان رهی که دست از مس وجود شسته و عاشقانه طریق الله را در پیش گرفتند سیر کرد، تا جایی که دست از تعلّقات دست‌وپاگیر و عناوین دنیوی شست و به یک‌باره زر شد.

مادربزرگ علی💝

جمع بین آن‌چه در دلت می‌گذشت با جریان عادی زندگی در شهر، کار آسانی نبود و هر لحظه به دنبال تفریق خودت از معادلات معمول زندگی بودی.

نون صات

صفا و خلوص جبهه‌ها و نفاق شهر را دیده بودی و کاش تفاوت آن‌ها را درک نمی‌کردی تا بتوانی راحت‌تر دل بکنی، اما همیشه کسانی که بیشتر می‌فهمند، بیشتر رنج می‌کشند و دوباره همان حقیقتی که در ذهن و قلبت رسوخ کرده بود، به سراغت آمد: «من اعتقاد دارم که خدای بزرگ انسان را به اندازه درد و رنجی که در راه خدا تحمل کرده است پاداش می‌دهد و ارزش هر انسانی به اندازه درد و رنجی است که در این راه تحمل کرده. علی بزرگ را بنگرید که خدای درد است. حسین را نظاره کنید که در دریایی از درد و شکنجه فرو رفت که نظیر آن در عالم دیده نشده و زینب کبری را ببینید که با درد و رنج انس گرفته است...» همین‌طور که در این فکرها بودی، به خواب رفتی.

Resistance 370

خدایا! دیگر طاقت ماندن ندارم. بگذار این خشک‌زار وجودم، این مرده قلب من، دیگر نباشد. بگذار این دیدگان دیگر نبیند، بس است هرچه دیده‌اند. بگذار این گوش‌های صُمّ دیگر نشنوند، بس است هرچه شنیده‌اند، بگذار این دست و پاها دیگر حرکت نکنند، بس است هرچه جنبیده‌اند.

کتابخوان🤓

گرهٔ ازدواج پاک‌طینت را که باز کردی، به او گفتی که با شهدا برایش دعای توسل خوانده‌ای. شاید برای تو هم دیگرانی دعا خوانده بودند که رفتی

کتابخوان🤓

یک روز صبح که در خانهٔ درکه از خواب بیدار شدی، قبل از آن‌که دست و رویت را بشویی، با حیرت و بدون مقدّمه از داریوش پرسیدی: "داریوش! تو چندبار بیشتر از من رفتی جبهه؟" او که تا آن زمان جبهه نرفته بود با تعجب نگاهت کرد و گفت: "من اصلاً نرفتم." گفتی: "پس چرا من خواب دیدم به من می‌گی احمدرضا! اگه یه بار دیگه بری جبهه تازه به اندازهٔ من رفتی! می‌دونستم نرفتی اما گفتم بپرسم، ببینم تعبیر خوابم چیه. ولی حیفه نرفتی، فضای جبهه اصلاً با این‌جاها قابل مقایسه نیست."

khojasteh

عدد مقدس گردان غواص‌ها را به یاد آوردی و تعریف‌های داریوش را. شکستی اما نه با فریاد، در سکوت. یاد خوابت افتادی: «احمدرضا! اگه یه بار دیگه بیای جبهه تازه اندازه من اومدی.» حالا داریوشی که رضا شده بود از تو پیشی گرفته و پیکرش در میان خورشیدی‌ها و گل و لای ساحل ام‌الرّصاص جا مانده بود.

khojasteh

او تا کارنامه را دید گل از گلش شکفت. با شادی گفت: "احمدرضا دیدی چقدر رتبه‌ات خوب شده؟ ببین اول شدی!" به کارنامه نگاه نکردی و به‌آرامی گفتی: "مهدی! اینا حساب نیست." پاک‌طینت محکم کارنامه را در یک دستش گرفت و با دست دیگرش تو را دنبال خودش کشاند تا زودتر   به خانه‌تان برسید. گفتی: "مهدی! بابا یواش‌تر! چه خبرته؟" _ تو گل کاشتی احمدرضا! گل کاشتی. بریم زودتر به بابات بگیم. _ نه بابا، من کاری نکردم که، باید درس می‌خوندم که خوندم. تازه اینام حساب نیست، دعا کن اون‌ور قبول شیم.

Resistance 370

خدایا! دوست دارم تنهای تنها بیایم. دور از هر کثرتی، دوست دارم گمنام گمنام بیایم، دور از هر هویتی.

کتابخوان🤓

رفتی و هنوز چند متری بیشتر دور نشده بودی که دود از سنگر تیربار بلند شد. موشک آرپی‌جی عراقی‌ها آن‌جا را نشانه رفته بود. خودت را رساندی و حیدر را صدا کردی، مثل همان شب‌های سرد درکه، اما او پاسخی نمی‌داد. تیربارش به زمین افتاده و خودش هم آرام و ناز خوابیده بود. حیدر هم رفته بود؛ در فاصله‌ای کمتر از یک ماه از رفتن داریوش... .

khojasteh

خدایا! دوست دارم سوختن را، فنا شدن را، از همه‌جا جاری شدن را، به سوی کمال انقطاع روان شدن را...

کتابخوان🤓

با لبخندی محجوب و غریب گفتی: "خداحافظ عروجی!" به تهران رسیدی. وسایلت را در خانهٔ درکه که حالا عکس بزرگی از حیدر و داریوش روی طاقچهٔ اتاقش جلوه‌گری می‌کرد، گذاشتی و به عیادت پدرت رفتی. حالش خوب بود و پرسید: "کجا بودی احمدرضا؟ کجا می‌ری؟" گفتی: "از ملایر اومدم، می‌رم دانشگاه." خیالش راحت شد.

کاربر ۶۱۱۴۴۲۱

خدایا! اگر بگویی «لیاقت ندارم» خواهم گفت «لیاقت کدام‌یک از الطاف تو را داشته‌ام؟» خدایا! دوست دارم سوختن را، فنا شدن را، از همه‌جا جاری شدن را، به سوی کمال انقطاع روان شدن را...»

🍃🌷🍃

قرار شد جمعه به نماز جمعه بروید تا هم نماز بخوانید و هم باقی بچه‌های ملایر را در چهارراه دیده‌بوسه ببینید.

🍃🌷🍃

«چه کسی می‌داند جنگ چیست؟ چه کسی می‌داند فرود یک خمپاره قلب چند نفر را می‌درد؟ کیست که بداند جنگ یعنی سوختن، ویران شدن، یعنی ستم، یعنی خونین شدن خرمشهر؛ یعنی سرخ شدن جامه‌ای و سیاه شدن جامه‌ای دیگر، یعنی اضطراب که کودکم کجاست؟ جوانم چه شد؟... به کدام گوشهٔ تهران نشسته‌ای؟ کدام دختر و پسر دانشجویی می‌داند هویزه کجاست؟ کدام مسئله را حل می‌کنی؟ برای کدام امتحان درس می‌خوانی؟ کیف و کلاسورت را از چه پر می‌کنی؟ از خیال؟ از کتاب؟ از لقب شامخ دکتر؟ یا از آدامسی که مادرت هر روز صبح در کیفت می‌گذارد؟ کدام اضطراب جانت را می‌خلد؟ دیر رسیدن اتوبوس؟ دیر رسیدن سر کلاس؟ نمرهٔ A گرفتن؟ دلت را به چه بسته‌ای؟ به مدرک؟ به ماشین؟ به قبول شدن در دورهٔ فوق دکترا؟...»

فاطمه

«دیگر نمی‌خواهم زنده بمانم. من محتاج نیست شدنم. من محتاج توام خدایا! بگو ببارد باران که کویر شوره‌زار قلبم سال‌هاست که سترون مانده. من دیگر طاقت دوری از باران را ندارم... خدایا! دیگر طاقت ماندن ندارم. بگذار این خشک‌زار وجودم، این مرده قلب من، دیگر نباشد. بگذار این دیدگان دیگر نبیند، بس است هرچه دیده‌اند. بگذار این گوش‌های صُمّ دیگر نشنوند، بس است هرچه شنیده‌اند، بگذار این دست و پاها دیگر حرکت نکنند، بس است هرچه جنبیده‌اند. خدایا! دوست دارم تنهای تنها بیایم. دور از هر کثرتی، دوست دارم گمنام گمنام بیایم، دور از هر هویتی. خدایا! اگر بگویی «لیاقت ندارم» خواهم گفت «لیاقت کدام‌یک از الطاف تو را داشته‌ام؟» خدایا! دوست دارم سوختن را، فنا شدن را، از همه‌جا جاری شدن را، به سوی کمال انقطاع روان شدن را...»

Resistance 370

روایت می‌کند، بتواند خواننده را با روحیات احمدرضا نیز آشنا گرداند. و در پایان:

لیوبی1

روایت می‌کند، بتواند خواننده را با روحیات احمدرضا نیز آشنا گرداند. و در پایان:

لیوبی1

جمع‌آوری مصاحبه از خانواده و دوستان احمدرضا را در

لیوبی1

حجم

۹۲٫۴ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۵

تعداد صفحه‌ها

۱۰۲ صفحه

حجم

۹۲٫۴ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۵

تعداد صفحه‌ها

۱۰۲ صفحه

قیمت:

۴,۰۰۰

تومان