تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب بگو باران ببارد

نویسنده:مرضیه نظرلو

انتشارات:نشر نارگل

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۶از ۲۱ رأیخواندن نظرات

۴٫۶

(۲۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب بگو باران ببارد

«بگو باران ببارد»؛ مستند روایی زندگی شهید احمدرضا احدی است. است. احمدرضا احدی به تاریخ آبان سال ۱۳۴۵ در اهواز متولد شد. همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، به عنوان مهاجر جنگی همراه خانواده به ملایر رفت و در رشته‌ی علوم تجربی در دبیرستان دکتر شریعتی به ادامه‌ی تحصیل پرداخت تا آن که در سال ۶۳موفق به کسب دیپلم شد. در سال ۶۴در کنکور سراسری تجربی رتبه اول را کسب کرد و در رشته‌ی پزشکی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد. وی نخستین بار در سال ۶۱ به جبهه رفت و در عملیات رمضان شرکت کرد و در همین عملیات مجروح شد. احمد رضا احدی سرانجام در شب دوازدهم بهمن ماه سال ۶۵ به شهادت رسید و پس از پانزده روز که پیکر آن شهید میهمان آفتاب بود به شهرستان ملایر بازگردانیده شد و در آرامگاه عاشورای ملایر به خاک سپرده شد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۹)

Saman

۱۳۹۷/۰۴/۲۳

واقعا من عاشق وصیت نامه این شهید شدم 》صفایی ندارد ارسطو شدن/ خوشا پر کشیدن پرستو شدن》 البته من فقط وصیت نامه رو خوندم

mosafer

۱۳۹۹/۰۱/۰۲

این کتاب ازش خوندن رو داره؛ مخصوصاً اگر در کنار کتاب حرمان هور خوانده شود. دانشجویان عزیز از خواندن این کتاب غفلت نکنید؛ پشیمان نمی‌شوید.

heiraneu

۱۳۹۷/۱۲/۲۴

نسخه چاپی کتاب رو خوندم نحوه روایت کتاب عالیه، طراحی جلد خلاقانه. واقعا از خواندنش لذت بردم. اگر نخونید مطمئن باشید پشیمون میشید.

کتابخوان🤓

۱۳۹۸/۰۱/۱۲

داستان خیلی زیبایی داره اما به خاطر نوع نوشتنش جذب نشدم تا بخونمش

پروانه

۱۴۰۰/۰۱/۳۰

این کتاب همانطور که نویسنده هم ذکر کرده اند ادامه یا توضیحی بر کتاب حرمان هور نوشته شهید احمدرضا احدی است حتما اول ان کتاب را بخوانید که به قولی شیرازه تمام کتابهای دفاع مقدس است تماما دل نوشته است

- بیشتر

کاربر 884942

۱۳۹۸/۱۰/۱۰

طراحی جلد عالی😍، سوژه عالی😍 امااااااا چرا نویسندگی و پرداخت داستان این همه ضعیففف! منک نتونستم تا آخر بخونم😩. آخه چرا دوم شخص!!! 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️

فواد

۱۴۰۲/۰۴/۲۲

این شهید از چیزایی دست کشید که هنوزم آرزوی خیلیا هست. رتبه یک تجربی ، پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و... ولی اینا براش خیلی خیلی کم بودن... ای کاش این کتاب رو زود تر میخوندم... حتما بخوندیش

*nurse

۱۳۹۹/۱۰/۱۲

سلام و درود خدا بر شهید مورد علاقه ام شهید احمدرضا احدی

نوشین

۱۳۹۸/۰۵/۱۶

به جز وصیت ص آخر ،بقیه ش خوب نبود، نویسنده کارش رو خوب انجام نداده

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۸)

"دوست داری هر دوتامون یه آیه بالای وصیت‌نامه‌هامون بنویسیم؟" و تو هم خواندی: «ربِّ اَنزِلنی مُنزِلاً مُبارَکاً و اَنتَ خَیرُ   المُنزِلین»

مادربزرگ علی💝

شاید عده‌ای شهید احمدرضا احدی را از کتاب «حرمان هور» بشناسند. از دست‌نوشته‌هایش که با گذشت سال‌ها، با فراز و فرودی بی‌مانند، خواننده را در فضای محسوس و عاطفی جبهه‌ها قرار می‌دهد و مخاطب را از پس سطور خالصانه و صادقانه‌اش به روح بزرگ و حزن حاکم بر قلب احمدرضا رهنمون می‌سازد. احمدرضا احدی تنها بیست سال در قرارگاه زمین ماند اما چونان مردان رهی که دست از مس وجود شسته و عاشقانه طریق الله را در پیش گرفتند سیر کرد، تا جایی که دست از تعلّقات دست‌وپاگیر و عناوین دنیوی شست و به یک‌باره زر شد.

مادربزرگ علی💝

جمع بین آن‌چه در دلت می‌گذشت با جریان عادی زندگی در شهر، کار آسانی نبود و هر لحظه به دنبال تفریق خودت از معادلات معمول زندگی بودی.

نون صات

گرهٔ ازدواج پاک‌طینت را که باز کردی، به او گفتی که با شهدا برایش دعای توسل خوانده‌ای. شاید برای تو هم دیگرانی دعا خوانده بودند که رفتی

کتابخوان🤓

خدایا! دیگر طاقت ماندن ندارم. بگذار این خشک‌زار وجودم، این مرده قلب من، دیگر نباشد. بگذار این دیدگان دیگر نبیند، بس است هرچه دیده‌اند. بگذار این گوش‌های صُمّ دیگر نشنوند، بس است هرچه شنیده‌اند، بگذار این دست و پاها دیگر حرکت نکنند، بس است هرچه جنبیده‌اند.

کتابخوان🤓

صفا و خلوص جبهه‌ها و نفاق شهر را دیده بودی و کاش تفاوت آن‌ها را درک نمی‌کردی تا بتوانی راحت‌تر دل بکنی، اما همیشه کسانی که بیشتر می‌فهمند، بیشتر رنج می‌کشند و دوباره همان حقیقتی که در ذهن و قلبت رسوخ کرده بود، به سراغت آمد: «من اعتقاد دارم که خدای بزرگ انسان را به اندازه درد و رنجی که در راه خدا تحمل کرده است پاداش می‌دهد و ارزش هر انسانی به اندازه درد و رنجی است که در این راه تحمل کرده. علی بزرگ را بنگرید که خدای درد است. حسین را نظاره کنید که در دریایی از درد و شکنجه فرو رفت که نظیر آن در عالم دیده نشده و زینب کبری را ببینید که با درد و رنج انس گرفته است...» همین‌طور که در این فکرها بودی، به خواب رفتی.

Resistance 370

خدایا! دوست دارم تنهای تنها بیایم. دور از هر کثرتی، دوست دارم گمنام گمنام بیایم، دور از هر هویتی.

کتابخوان🤓

او تا کارنامه را دید گل از گلش شکفت. با شادی گفت: "احمدرضا دیدی چقدر رتبه‌ات خوب شده؟ ببین اول شدی!" به کارنامه نگاه نکردی و به‌آرامی گفتی: "مهدی! اینا حساب نیست." پاک‌طینت محکم کارنامه را در یک دستش گرفت و با دست دیگرش تو را دنبال خودش کشاند تا زودتر   به خانه‌تان برسید. گفتی: "مهدی! بابا یواش‌تر! چه خبرته؟" _ تو گل کاشتی احمدرضا! گل کاشتی. بریم زودتر به بابات بگیم. _ نه بابا، من کاری نکردم که، باید درس می‌خوندم که خوندم. تازه اینام حساب نیست، دعا کن اون‌ور قبول شیم.

Resistance 370

عدد مقدس گردان غواص‌ها را به یاد آوردی و تعریف‌های داریوش را. شکستی اما نه با فریاد، در سکوت. یاد خوابت افتادی: «احمدرضا! اگه یه بار دیگه بیای جبهه تازه اندازه من اومدی.» حالا داریوشی که رضا شده بود از تو پیشی گرفته و پیکرش در میان خورشیدی‌ها و گل و لای ساحل ام‌الرّصاص جا مانده بود.

khojasteh

یک روز صبح که در خانهٔ درکه از خواب بیدار شدی، قبل از آن‌که دست و رویت را بشویی، با حیرت و بدون مقدّمه از داریوش پرسیدی: "داریوش! تو چندبار بیشتر از من رفتی جبهه؟" او که تا آن زمان جبهه نرفته بود با تعجب نگاهت کرد و گفت: "من اصلاً نرفتم." گفتی: "پس چرا من خواب دیدم به من می‌گی احمدرضا! اگه یه بار دیگه بری جبهه تازه به اندازهٔ من رفتی! می‌دونستم نرفتی اما گفتم بپرسم، ببینم تعبیر خوابم چیه. ولی حیفه نرفتی، فضای جبهه اصلاً با این‌جاها قابل مقایسه نیست."

khojasteh

آرام جان

محمد علی جعفری

عصرهای کریسکان: خاطرات امیر سعیدزاده

دلتنگ نباش؛ روح‌الله قربانی (مدافعان حرم ۱۴)

زینب مولایی

راز گمشده مجنون