با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب ما همیشه سه نفر بودیم

نویسنده:مجتبی مرادی

ویراستار:زهرا تقی‌زاده

انتشارات:انتشارات اریش

دسته‌بندی:

امتیاز

۴.۱از ۱۰ رأیخواندن نظرات

۴٫۱

(۱۰)

خواندن نظرات

معرفی کتاب ما همیشه سه نفر بودیم

«ما همیشه سه نفر بودیم» مجموعه شعرهای دلنشین موج نو و سپید مجتبی مرادی، شاعر معاصر ایرانی است:

من

آرام آرام

شاعر شدم

نخست وطنم را گم کردم

سپس شناسنامه‌ام

نیمکتی که غروبِ جمعه‌هایم را تحمّل می‌کرد

کوهی که پنج‌شنبه‌ها پناهم می‌داد

زبانِ مادری‌ام را گم کردم

و دوستانی را که با هم شعر می‌خواندیم

پاهایم

دست‌هایم

چشم‌هایم

و قلبم را

از من خیالی مانده‌است:

پر از بوهایِ جانفزایِ گم‌شده‌هایم

نظرات کاربران

سیّد جواد

۱۳۹۷/۰۵/۲۵

کتاب هشتاد و پنجم برنامه مطالعه از طرح کتابخانه همگانی . بعد از مدت ها از خواندن یک کتاب شعر معاصر لذت بردم ، اشعار خوبی بود بدون اینکه بخواد به مفاهیم دینی توهین کنه یا از کلمات روشنفکری استفاده کنه ،

- بیشتر

sadeghi

۱۳۹۷/۰۵/۲۵

من این دوراهی سمت تو امدن یا سمت تو امدن را دوست دارم💕💕💕 بسیار عالی واقعا لذت بردم💕

melodious_78

۱۳۹۸/۰۹/۰۲

زیبا و دلنشین

maryam

۱۳۹۸/۱۰/۰۴

لذت بخش!

V.M

۱۳۹۹/۰۱/۱۰

من کتاب رو خریداری نکردم اما همون قسمت هایی که از نمونه خوندم برام بسیار لذت بخش بود.اما ۵ ستارمو میدم چون به نظرم جذابه و به نظرم متن روانی داره(تا جایی که من خوندم)از اون جایی که همین چند

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

هر لحظه عاشقانه می‌میرم. دیگر به واژه‌ها اعتمادی ندارم کسی را می‌شناسی که هر ثانیه هزار قرن بمیرد؟

مادربزرگ💝

هیچ‌وقت تنهایمان نگذاشت حتی در بستر ما همیشه سه نفر بودیم: تو من و نبودنت.

دختر پاييزي

تو هزار لیلا من یکی مجنون شکست حتمی بود.

AVA

می‌نویسند: عشق می‌خوانم: لیلا هیچ کس به نتیجۀ انتخابات اعتراض ندارد!

سیّد جواد

من به حرمتِ همین دوست داشتن نفس می‌کشم نفس‌هایِ بی دوست‌داشتنت حرام! دوست‌داشتنت مُدام! من می‌میرم دوست‌داشتنت نمی‌میرد.

مادربزرگ💝

هر کسِ دیگری جایِ من بود، شاعر می‌شد

plato

زبانِ مادری‌ام را گم کردم و دوستانی را که با هم شعر می‌خواندیم پاهایم دست‌هایم چشم‌هایم و قلبم را از من خیالی مانده‌است: پر از بوهایِ جانفزایِ گم‌شده‌هایم ... هر کسِ دیگری جایِ من بود، شاعر می‌شد.

sadeghi

این گونه می‌میرم: دوستت دارم دوستت دار... دوستت دا... دوستت د... دوستت... دوست... راضی نیستم مویی از سرِ دوست کم شود.

niloo mdbr

من آرام آرام شاعر شدم نخست وطنم را گم کردم سپس شناسنامه‌ام

سیّد جواد

دیوانه‌ام! می‌ترسم از دوست داشتَنَت می‌ترسم از دوست نداشتَنَت جنونِ جمال است این‌که: دوست داشتَنَت محال باشد دوست نداشتَنَت محال باشد...

سیّد جواد