کتاب می‌اندیشم پس بازی می‌کنم

«می‌اندیشم پس بازی می‌کنم» سرگذشت خودنویشت آندره پیرلو (-۱۹۷۹) بازیکن سابق فوتبال ایتالیا و تیم‌های اینترمیلان، آث میلان و یوونتوس است. پیرلو در رده‌های زیر ۱۵ زیر ۱۸ و زیر ۲۱ برای تیم ملی ایتالیا بازی کرد و در جام قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا مقام قهرمانی را برای تیمش به ارمغان آورد. او همچنین عضو تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۲ و دارای مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ است. در جام جهانی ۲۰۰۶ پیرلو بهترین پاسور گل و در ۳ بازی هم بهترین بازیکن میدان شناخته شد و توپ برنز (سومین بازیکن برتر جام) و همچنین عضو تیم منتخب جام جهانی شد. او همچنین از اعضای تیم منتخب یورو ۲۰۱۲ بود و در سه بازی برترین بازیکن زمین شناخته شد.

بخشی از کتاب:

بعد از چرخ، پلی استیشن بهترین اختراع بشر است؛ و از زمان بوجود آمدن آن، من بارسلونا را انتخاب می‌کردم، غیر از اوایل دورانی که تازه به میلان رفته بودم. نمی‌توانم دقیقا بگویم که طی چند سال گذشته چند بازی مجازی انجام داده‌ام، ولی اگر بخواهم یک چیز تقریبی بگویم، باید چهل برابر بازی‌های واقعی‌ام باشد.

پیرلو در مقابل نستا یک دوئل کلاسیک در روزهای میلانلو بود. زود از خواب بیدار می‌شدیم، تا ساعت ۹ صبحانه را خورده بودیم و طرف اتاق می‌دویدیم و تا ۱۱ پلی استیشن بازی می‌کردیم. بعد زمان تمرین بود. بعد از تمرین سراغ بازی Fifa بر می‌گشتیم و تا ۴ بعد از ظهر بازی می‌کردیم. بازی‌های رو در روی‌مان آدرنالین خالص بود. من بارسلونا را انتخاب می‌کردم، ساندرو هم همینطور. بارسا در مقابل بارسا. اولین بازیکنی که انتخاب می‌کردم سریعترین آن‌ها بود، ساموئل اتوئو.