کتاب ماری کوری

کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان، نوشته مؤسسه هارلی هیستوری و با ترجمه ام. درخشش، روایتی جامع و مستند از زندگی یکی از برجسته‌ترین دانشمندان تاریخ است. این اثر که نشر سبزان آن را منتشر کرده است، بخشی از مجموعه‌ی مختصر و مفید است که به زندگی و دستاوردهای بزرگ‌ترین چهره‌های علمی جهان می‌پردازد. کتاب با نگاهی دقیق و مستند، فرازونشیب‌های زندگی ماری کوری را از کودکی در لهستان تا سال‌های پایانی عمرش در فرانسه دنبال می‌کند. نویسندگان با بهره‌گیری از منابع معتبر و روایت‌های تاریخی، تصویری روشن از تلاش‌ها، چالش‌ها و موفقیت‌های این دانشمند بزرگ ارائه داده‌اند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان

کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان، با تمرکز بر زندگی و دستاوردهای علمی ماری کوری، به بررسی مسیر پرفرازونشیب او از دوران کودکی تا آخرین سال‌های زندگی می‌پردازد. مؤسسه‌ی هارلی هیستوری در این کتاب، زندگی‌نامه‌ای مستند و پرجزئیات از ماری کوری ارائه داده است؛ زنی که در شرایط دشوار اجتماعی و اقتصادی لهستانِ تحت سلطه‌ی روسیه متولد شد و با پشتکار و نبوغ خود به یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان جهان تبدیل شد.

ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل به دوره‌ای خاص از زندگی کوری اختصاص یافته و علاوه‌بر روایت زندگی شخصی، به زمینه‌های تاریخی، اجتماعی و علمی آن دوران نیز پرداخته شده است. نویسندگان با استفاده از نقل‌قول‌ها، خاطرات و اسناد تاریخی، تصویری چندوجهی از شخصیت و فعالیت‌های کوری ترسیم کرده‌اند. کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان نه‌تنها به کشفیات علمی و جوایز او می‌پردازد، بلکه به چالش‌های اجتماعی، تبعیض‌های جنسیتی و بحران‌های شخصی او نیز توجه ویژه‌ای دارد. این اثر با روایتی خطی و مستند، خواننده را با سیر تحول علم در قرن نوزدهم و بیستم و نقش بی‌بدیل ماری کوری در این مسیر آشنا می‌کند.

خلاصه کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان

کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان داستان زندگی زنی را روایت می‌کند که از کودکی در ورشوِ اشغال‌شده، با موانع اجتماعی و اقتصادی روبه‌رو بود و با تلاش بی‌وقفه، مسیر خود را به‌سوی قله‌های علم هموار کرد. ماری کوری در خانواده‌ای میهن‌پرست و اهل علم رشد کرد و از همان ابتدا با محدودیت‌های تحصیلی برای زنان مواجه شد. او با شرکت در دانشگاه‌های مخفی و کار به‌عنوان معلم خصوصی، راهی برای ادامه‌ی تحصیل یافت و سرانجام به پاریس رفت تا در دانشگاه سوربن تحصیل کند. در آنجا با پیر کوری آشنا شد و همکاری علمی و زندگی مشترک آن‌ها به کشف دو عنصر رادیوم و پولونیوم انجامید.

ماری کوری با وجود تبعیض‌های جنسیتی و مشکلات مالی، موفق شد نظریه‌ی رادیواکتیویته را پایه‌گذاری کند و نخستین زنی شود که جایزه نوبل را دریافت می‌کند. او در طول زندگی‌اش با بحران‌های شخصی، ازدست‌دادن همسر و فشارهای اجتماعی روبه‌رو شد، اما هرگز از پژوهش و آموزش دست نکشید. فعالیت‌های او در جنگ جهانی اول، راه‌اندازی واحدهای سیار رادیولوژی و آموزش به زنان تکنسین نقش مهمی در نجات جان هزاران سرباز داشت. او در سال‌های پایانی عمر، با وجود بیماری ناشی از تماس با مواد پرتوزا، همچنان به پژوهش و حمایت از دانشمندان جوان ادامه داد. این کتاب با نگاهی دقیق هم دستاوردهای علمی و هم ابعاد انسانی و اجتماعی زندگی ماری کوری را به تصویر کشیده است.

چرا باید کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی مستند و جزئی‌نگر، زندگی ماری کوری را از زوایای مختلف بررسی کرده است. خواننده با مطالعه‌ی این اثر، نه‌تنها با دستاوردهای علمی و پژوهشی کوری آشنا می‌شود، بلکه با چالش‌های اجتماعی، تبعیض‌های جنسیتی و بحران‌های شخصی او نیز مواجه می‌شود. کتاب به‌ویژه نشان می‌دهد که چگونه پشتکار، استقلال فکری و عشق به علم می‌تواند بر موانع بزرگ غلبه کند. همچنین نقش ماری کوری در پیشرفت پزشکی و آموزش زنان و تأثیر او بر نسل‌های بعدی دانشمندان به‌خوبی برجسته شده است. این اثر برای کسانی که به تاریخ علم، زندگی‌نامه‌های مستند و الهام‌بخش و شناخت چهره‌های تأثیرگذار علاقه دارند، تجربه‌ای ارزشمند فراهم می‌کند.

خواندن کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ علم، دانشجویان و دانش‌آموزانی که به‌دنبال الگوهای علمی هستند، پژوهشگران حوزه‌ی فیزیک و شیمی و کسانی که دغدغه‌ی برابری جنسیتی و نقش زنان در علم را دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به زندگی‌نامه‌های مستند و روایت‌های تاریخی علاقه‌مندند، انتخاب مناسبی است.

درباره مؤسسه هارلی هیستوری

مؤسسه‌ی هارلی هیستوری مجموعه‌ای گسترده از محتواهای تاریخی منتشر می‌کند که از زندگی‌نامه‌ی چهره‌های برجسته‌ای چون گریس کلی، والت دیزنی، وینستون چرچیل و کلئوپاترا تا رویدادها و دوره‌های مهمی مانند امپراتوری عثمانی، جنگ جهانی دوم، آشویتس و انقلاب فرانسه را در بر می‌گیرد. این مؤسسه همچنین به موضوعات و مفاهیم تخصصی تاریخ، همچون اسطوره‌شناسی سلتی، مرگ سیاه، فرعون‌ها، شوالیه‌ها و دوران رنسانس می‌پردازد.

کتاب‌های این مجموعه به‌صورت تکی چاپ و عرضه می‌شوند و در کنار آن، هارلی هیستوری با ارائه‌ی یک کتاب الکترونیکی رایگان در هر هفته (روزهای جمعه) برای مشترکانش، یادگیری تاریخ را گسترده‌تر و دسترس‌پذیرتر می‌کند. این شیوه‌ی ارائه آموختن تاریخ را ساده، جذاب، مقرون‌به‌صرفه و پیوسته می‌سازد.

درباره ماری کوری 

ماریا سالومه اسکلودوفسکا ـ که بعدها جهان او را با نام ماری کوری شناخت ـ در هفتم نوامبر ۱۸۶۷ در نزدیکی بخش تاریخی شهر ورشو چشم به جهان گشود. از همان آغاز زندگی، سرنوشت او با مبارزه‌های مردم لهستان برای رهایی از سلطه‌ی تزارهای روس پیوند خورد. خانواده‌ی اسکلودوفسکی میهن‌دوست و روشنفکر بودند و همین محیط خانوادگی عشق عمیق کوری به سرزمین مادری و احترام به علم را در وجودش ریشه‌دار کرد؛ ارزش‌هایی که آینده‌ی درخشان او را رقم زدند.

زندگی برای دختری جوان با رؤیاهای بزرگ در ورشوی اشغال‌شده‌ی اواخر قرن نوزدهم آسان نبود. ماری در راه تحصیل و دستیابی به استقلال فکری و مالی با دشواری‌های فراوان روبه‌رو شد. مرگ مادر در ۱۰سالگی زخمی ماندگار بر روحش گذاشت و وضعیت مالی خانواده نیز اجازه‌ی ادامه‌ی تحصیل در خارج از کشور را نمی‌داد. از آنجا که دانشگاه‌های لهستان در آن زمان زنان را نمی‌پذیرفتند، ماری ناچار شد تحصیلات عالی خود را به‌صورت مخفیانه در کلاس‌های زیرزمینی ادامه دهد.

این دانشمند بزرگ جوانی‌اش را با شغل معلم سرخانگی گذراند. او برای تأمین هزینه‌های زندگی، در خانه‌ی خانواده‌های ثروتمند اقامت می‌کرد و به فرزندان آن‌ها درس می‌داد؛ سال‌هایی که استعداد علمی‌اش فرصت چندانی برای شکوفایی نداشت. حتی هنگامی که به پاریس رفت و در دانشگاه سوربن نام‌نویسی کرد، همچنان با کمبود مالی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. او در اتاقکی سرد و کوچک زندگی می‌کرد، اما بعدها همین دوران سخت را شیرین‌ترین روزهای عمرش خواند.

با وجود کشف دو عنصر رادیواکتیو ـ عناصری با توانایی انتشار انرژی و پرتوهای قدرتمند که انقلابی در درمان بیماری‌ها، به‌ویژه سرطان، ایجاد کردند ـ کوری همچنان باید برای به رسمیت شناخته‌شدن تلاش می‌کرد. شهرت و افتخار برای او اهمیتی نداشت و تنها دغدغه‌اش فراهم‌کردن بودجه‌ی پژوهشی، تجهیز آزمایشگاه و استخدام دستیارانی بود که به او امکان ادامه‌ی تحقیقات را بدهند.

زندگی ساده و بی‌تکلفش زبانزد بود. بخش بزرگی از پولِ جوایز و پاداش‌هایش را میان خانواده و دوستان تقسیم می‌کرد. او و پیِر، همسرش، تصمیم گرفتند فرایند استخراج رادیوم ـ این عنصر درخشان با نور آبی که نقشی اساسی در درمان سرطان داشت ـ را ثبت اختراع نکنند، زیرا آرزو داشتند دانش رادیولوژی بی‌هیچ محدودیتی در اختیار همگان قرار گیرد و به پیشرفت انسان کمک کند.

تصاویر ماری کوری چهره‌ای سخت‌گیر و جدی از او نشان می‌دهند. شاید مرگ زودهنگامش در اثر سال‌ها تماس با مواد رادیواکتیو و قرارگرفتن در معرض تشعشعات ناشناخته این تصور را تشدید کرده باشد.

با وجود موانع و پیش‌داوری‌های بسیار، نبوغ کوری سرانجام پدیدار شد. او نظریه‌ی رادیواکتیویته را ـ یعنی تابش خودبه‌خودی برخی عناصر و تغییراتی که در ساختار اتم ایجاد می‌کنند ـ بنیان‌گذاری کرد و دو عنصر جدید پولونیوم و رادیوم را کشف کرد. ماری کوری نخستین زنی بود که جایزه‌ی نوبل را دریافت کرد و هنوز هم تنها فردی است که دو بار در دو رشته‌ی علمی متفاوت ـ فیزیک در سال ۱۹۰۳ برای پژوهش در زمینه‌ی پرتوزایی و شیمی در سال ۱۹۱۱ برای کشف پولونیوم و رادیوم ـ موفق به دریافت این جایزه‌ی معتبر شده است.

ماری کوری همیشه پیوند خود با هویت لهستانی‌اش را حفظ کرد. نام خانوادگی اسکلودوفسکا-کوری را به‌ همراه هم داشت، دخترانش را به زبان لهستانی آموزش داد و آن‌ها را به ورشو می‌برد. او در سال ۱۹۲۰ مؤسسه‌ی کوری را در پاریس و در سال ۱۹۳۲ مؤسسه‌ی دیگری با همین نام را در ورشو بنیان گذاشت؛ دو مرکز پژوهشی که بعدها به قطب‌های مهم در فیزیک پزشکی و درمان سرطان با رادیوتراپی بدل شدند.

در جنگ جهانی اول، او با طراحی و راه‌اندازی واحدهای سیار رادیولوژی، نقش مهمی در تجهیز بیمارستان‌های صحرایی به دستگاه‌های ایکس ایفا کرد و به‌طور مستقیم در آموزش تکنسین‌ها و کار در میدان جنگ مشارکت داشت. سال‌ها کار بدون حفاظت در برابر پرتو، سرانجام به بهای جان او تمام شد. ماری کوری در ۴ ژوئیه‌ی ۱۹۳۴ در سن ۶۶سالگی در اثر کم‌خونی آپلاستیک ـ به احتمال قوی ناشی از مواجهه‌ی طولانی با تابش یون‌ساز ـ در آسایشگاهی در فرانسه درگذشت.

بخشی از کتاب ماری کوری از آغاز تا پایان

«پنج سال پس از مرگ مادرش، ماری هنوز نتوانسته بود تعادل عاطفی خود را بازیابد. او در طول زندگی‌اش، دوره‌های متعددی از افسردگی را تجربه کرد که معمولاً آن‌ها را با عباراتی مانند خستگی یا فرسودگی توصیف می‌کرد. این واژه‌ها در آن دوران اغلب برای توصیف افسردگی به کار می‌رفتند، زیرا صحبت مستقیم از بیماری‌های روانی چندان پذیرفته شده نبود. ولادیسلاو، مانند بسیاری از لهستانی‌های آن زمان اعتقاد داشت که ارتباط سالم با طبیعت و خاک پاک لهستان هر دردی را درمان می‌کند.»