کتاب مقدمه ای بر کیهان شناسی مدرن

کتاب مقدمه‌ای بر کیهان‌شناسی مدرن نوشته‌ی اندرو لیدل و با ترجمه‌ی محمود بهار، اثری تخصصی در حوزه‌ی فیزیک و نجوم است که به بررسی مفاهیم پایه و پیشرفته‌ی کیهان‌شناسی می‌پردازد. این کتاب توسط انتشارات مبتکران منتشر شده است و به‌عنوان یکی از منابع مهم برای دانشجویان و علاقه‌مندان به کیهان‌شناسی و فیزیک نظری شناخته می‌شود. ساختار کتاب به گونه‌ای طراحی شده که هم برای دانشجویان سال آخر کارشناسی و هم برای دانشجویان کارشناسی ارشد قابل استفاده باشد. در این اثر، نویسنده با تکیه‌بر تجربیات تدریس خود در دانشگاه‌های معتبر، تلاش کرده است تا مفاهیم پیچیده‌ی کیهان‌شناسی را با زبانی روشن و با تأکید بر درک فیزیکی، نه صرفاً مهارت ریاضی، ارائه کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مقدمه ای بر کیهان شناسی مدرن

کتاب مقدمه‌ای بر کیهان‌شناسی مدرن نوشته‌ی اندرو لیدل، اثری جامع در زمینه‌ی کیهان‌شناسی است که به بررسی ساختار، تحول و ویژگی‌های جهان می‌پردازد. این کتاب با رویکردی آموزشی و پژوهشی، مفاهیم اساسی کیهان‌شناسی را از تاریخچه‌ی دیدگاه‌های بشر درباره‌ی جهان تا جدیدترین دستاوردهای علمی در این حوزه مرور کرده است. ساختار کتاب شامل فصل‌های اصلی و بخش‌های پیشرفته است که هرکدام به موضوعات کلیدی مانند انبساط جهان، ماده‌ی تاریک، تابش زمینه‌ی ریزموج کیهانی، مدل‌های کیهان‌شناسی و معادلات بنیادی می‌پردازند. نویسنده با بهره‌گیری از مثال‌های تاریخی و داده‌های رصدی، سیر تحول اندیشه‌های کیهان‌شناختی را به تصویر کشیده و جایگاه فعلی علم کیهان‌شناسی را در میان علوم فیزیکی نشان داده است. این کتاب نه‌تنها به مفاهیم نظری می‌پردازد، بلکه ارتباط آن‌ها را با مشاهدات تجربی و ابزارهای مدرن نجومی نیز بررسی کرده است.

خلاصه کتاب مقدمه ای بر کیهان شناسی مدرن

کتاب مقدمه‌ای بر کیهان‌شناسی مدرن با مروری بر تاریخچه‌ی اندیشه‌های کیهان‌شناختی آغاز می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه بشر از مدل‌های زمین‌مرکزی یونانیان تا مدل‌های خورشیدمرکزی کوپرنیک و نظریه‌ی گرانش نیوتون، به درک امروزی از جهان رسیده است. در ادامه، نویسنده به ابزارهای مشاهده‌ای و نقش طیف‌های مختلف الکترومغناطیسی در کشف ساختارهای کیهانی می‌پردازد و اهمیت تابش زمینه‌ی ریزموج کیهانی را به‌عنوان یکی از شواهد کلیدی مدل مهبانگ برجسته می‌کند. در بخش‌های بعدی، مفاهیم همگنی و همسانگردی جهان، انبساط کیهان و قانون هابل به‌تفصیل شرح داده شده‌اند. کتاب با معرفی ذرات بنیادی، باریون‌ها، فوتون‌ها و نوترینوها، ترکیب ماده‌ی جهان را بررسی کرده و به موضوعاتی مانند ماده‌ی تاریک و نقش آن در ساختار کیهان پرداخته است. معادلات مهمی چون معادله‌ی فریدمن و معادله‌ی شاره، که پایه‌ی مدل‌های کیهان‌شناسی هستند، با رویکردی آموزشی و با استفاده از مثال‌های ساده و قابل فهم ارائه شده‌اند. در فصل‌های پیشرفته‌تر، کتاب به موضوعاتی مانند هندسه‌ی جهان، مدل‌های کیهان‌شناسی نسبیتی، نقش نوترینوها، ساختارهای بزرگ‌مقیاس و تحلیل داده‌های کیهان‌شناسی می‌پردازد. همچنین، پرسش‌هایی درباره‌ی آینده‌ی جهان، چگالی بحرانی، و پارامترهای کیهان‌شناسی مطرح و بررسی شده‌اند. در پایان، مجموعه‌ای از مسائل و تمرین‌ها برای تعمیق یادگیری و سنجش درک مفاهیم ارائه شده است.

چرا باید کتاب مقدمه ای بر کیهان شناسی مدرن را بخوانیم؟

این کتاب با ارائه‌ی ساختاری منظم و پوشش‌دهی طیف وسیعی از موضوعات کیهان‌شناسی، فرصتی مناسب برای آشنایی با مفاهیم بنیادین و پیشرفته‌ی این علم فراهم کرده است. ویژگی شاخص آن، تأکید بر درک فیزیکی به‌جای پیچیدگی‌های ریاضی است که باعث می‌شود حتی کسانی که مهارت ریاضی بالایی ندارند نیز بتوانند مفاهیم را دنبال کنند. همچنین، ترکیب تاریخچه‌ی علم، داده‌های رصدی و نظریه‌های مدرن، تصویری پویا و به‌روز از وضعیت فعلی کیهان‌شناسی ارائه داده است. این کتاب به‌عنوان منبعی برای آموزش دانشگاهی و خودآموزی، امکان بررسی عمیق‌تر پرسش‌های بنیادین درباره‌ی جهان را فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به دانشجویان فیزیک، نجوم و رشته‌های مرتبط، علاقه‌مندان به کیهان‌شناسی، و کسانی که به دنبال درک علمی ساختار و تحول جهان هستند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای افرادی که به دنبال منابع آموزشی برای تدریس یا خودآموزی در زمینه‌ی کیهان‌شناسی مدرن هستند، مناسب است.

بخشی از کتاب مقدمه ای بر کیهان شناسی مدرن

«اساس کیهان‌شناسی مدرن این باور است که جایی که ما در جهان اشغال کرده‌ایم یک جایگاه ویژه نیست. این باور را اصل کیهان‌شناسی می‌نامند که یک عقیده‌ی ساده و قوی است. اصولاً نکته‌ی فریبنده در کل تاریخ تمدن بشر این بوده است که ما یک مکان ویژه یعنی مرکز جهان را اشغال کرده‌ایم. یونانیان قدیم، در مدلی که توسط بطلمیوس اسکندرانی تکامل یافت، معتقد بودند که زمین در مرکز کیهان قرار دارد و بر طبق این مدل، ماه، خورشید و سیارات به دور زمین می‌چرخند و ستاره‌های «ثابت» در دوردست‌ها قرار دارند. ترکیب پیچیده‌ی حرکت‌های دایره‌ای، یعنی افلاک تدویری بطلمیوسی، به این علت پیشنهاد شدند که حرکت سیارات، به‌ویژه حرکت پسرو سیارات را که در هنگام معکوس شدن آنی جهت حرکت مشاهده می‌شود، توجیه کنند. در اواخر قرن پانزدهم میلادی، کوپرنیک با قاطعیت ادعا کرد که زمین و سیارات دیگر به دور خورشید می‌چرخند (البته در حدود دو هزار سال پیش از آن، آریستارخوس به این نکته اشاره کرده بود). کنار گذاشتن ادعای اشرف مخلوقات بودن انسان در جهان، که در کره‌ی زمین واقع در مرکز جهان زندگی می‌کند، به کوپرنیک نسبت داده می‌شود. اما در واقع او معتقد بود که خورشید در مرکز جهان قرار دارد. نظریه‌ی نیوتون در مورد گرانش، به علم تجربی کشف کپلر در مورد حرکت سیارات روی مدارهای بیضی بها داد. نیوتون معتقد بود که ستاره‌ها نیز خورشیدهای زیبایی مانند خورشید ما هستند که در سراسر فضای نامتناهی، در یک سازمان‌دهی ایستا توزیع شده‌اند. البته به نظر می‌رسد که نیوتون از پایدار بودن این سازمان‌دهی ایستا آگاه بوده است.»