کتاب هشتمین دوست

کتاب الکترونیکی «هشتمین دوست» مجموعه‌ای از سروده‌های «سعید رمضانی نوده» است که نشر سنجاق آن را منتشر کرده است. این اثر در قالب شعر و نوحه، به موضوعات مذهبی، آیینی و عاشقانه می‌پردازد و مضامین متنوعی از ارادت به اهل بیت، به‌ویژه امام رضا (ع)، تا دغدغه‌های انسانی و اجتماعی را در بر می‌گیرد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هشتمین دوست

«هشتمین دوست» اثری در قالب شعر و نوحه است که توسط «سعید رمضانی نوده» سروده شده و نشر سنجاق آن را منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از غزل‌ها، نوحه‌ها و اشعار آیینی را در خود جای داده که هرکدام به‌نوعی به مفاهیم دینی، ارادت به اهل بیت، سوگواری عاشورا و نیز احساسات انسانی و اجتماعی می‌پردازند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که شعرها و نوحه‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند و خواننده را با فضایی معنوی و عاطفی همراه می‌کنند. در این مجموعه، مضامین مذهبی با زبان شعر معاصر تلفیق شده و گاه به موضوعات روزمره و دغدغه‌های فردی نیز پرداخته شده است. کتاب، هم به‌عنوان یک اثر ادبی و هم به‌عنوان مجموعه‌ای آیینی، جایگاه ویژه‌ای در میان علاقه‌مندان به شعر مذهبی و عاشورایی دارد.

چرا باید کتاب هشتمین دوست را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری مجموعه‌ای از اشعار و نوحه‌های آیینی، فرصتی برای تأمل در مفاهیم معنوی و انسانی فراهم می‌کند. «هشتمین دوست» با پرداختن به موضوعاتی چون عشق به اهل بیت، سوگواری عاشورا، ارادت به امام رضا (ع) و دغدغه‌های انسانی، می‌تواند برای کسانی که به شعر آیینی و مذهبی علاقه دارند، تجربه‌ای متفاوت و تأثیرگذار باشد. تنوع قالب‌ها و مضامین، امکان هم‌ذات‌پنداری با احساسات شاعر را برای خواننده فراهم می‌کند و فضایی برای بازاندیشی در ارزش‌های دینی و انسانی به وجود می‌آورد. همچنین، این مجموعه می‌تواند الهام‌بخش کسانی باشد که به دنبال پیوند میان شعر معاصر و سنت‌های مذهبی هستند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان شعر آیینی، مذهبی و عاشورایی پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به دنبال تجربهٔ مضامین معنوی و انسانی در قالب شعر معاصر هستند، این اثر می‌تواند جذاب باشد. دوستداران ادبیات فارسی و کسانی که به سوگواری و مدح اهل بیت علاقه دارند، از خواندن این مجموعه بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب هشتمین دوست

«دست علی می‌نویسم از علی با اذن زهرای طهور هم خدا گفته‌ست امّا شاکراً امّا کفور نیمهٔ ایمان اگر با لطف احمد ممکن است حکم اتمام یقین با نام مولای صبور یا علی می‌گفت احمد موسم معراج خود پاسخش می‌داد با صوت علی رب غفور اشهد انّ محمد چون رسول حق بود اشهد انّ علی حجته الله الشکور حرمت دست علی در حج آخر واضح است معنی مولا نمی‌دانی مگر تو ای فکور دوستی با اهل او حق خدای قادر است دوری از خیبرشکن از جان چون مایی به دور دست ما زهرا پرستان تا ابد بر دامنش زیر ایوان طلایش چون منی در شوق و شور یک نفر تنها به پشت مصطفی پا می‌نهد خود تصوّر کن چه شد آن لحظه نورٌ فوق نور نیمه شب‌ها ماه هم در انتظار حیدر است کوچه و پس‌کوچه‌های کوفه در شوق عبور در خودم گم می‌شوم تا در نجف پیدا شوم دوست می‌خواهد تمام عمر در آن‌جا حضور قصّهٔ ما و علی شد قصّهٔ پور و پدر هیبتی عالم‌شکن ما در مقابل همچو مور ما ندیدیمش ولی در انتظار حیدریم وارث عدل علی کی می‌رسد روز ظهور؟»