کتاب حقوق در مددکاری اجتماعی ۱

کتاب الکترونیکی «حقوق در مددکاری اجتماعی ۱» نوشتهٔ سیدهادی موسوی اثری است که نشر رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی مبانی و مفاهیم حقوقی مرتبط با رشتهٔ مددکاری اجتماعی می‌پردازد و تلاش دارد دانشجویان و علاقه‌مندان این حوزه را با اصول و ساختارهای حقوقی آشنا کند. «حقوق در مددکاری اجتماعی ۱» به‌عنوان منبعی آموزشی، به ویژه برای دانشجویان رشتهٔ مددکاری اجتماعی تدوین شده است و به تبیین جایگاه حقوق در فعالیت‌های مددکاری و ارتباط آن با مسائل اجتماعی می‌پردازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب حقوق در مددکاری اجتماعی ۱

«حقوق در مددکاری اجتماعی ۱» اثری آموزشی و دانشگاهی است که به‌طور خاص برای دانشجویان رشتهٔ مددکاری اجتماعی نگاشته شده است. سیدهادی موسوی در این کتاب، مفاهیم پایه‌ای علم حقوق را با رویکردی کاربردی برای مددکاران اجتماعی شرح داده است. ساختار کتاب به‌صورت ناداستان و آموزشی است و با زبانی تخصصی اما قابل پیگیری، به تبیین شاخه‌های مختلف علم حقوق، منابع حقوق، نظام‌های حقوقی معاصر و جایگاه حقوق در جامعه می‌پردازد. این اثر در قالبی منسجم، ابتدا کلیات حقوق و ضرورت آشنایی مددکاران اجتماعی با مباحث حقوقی را مطرح می‌کند و سپس به بررسی شاخه‌های حقوق عمومی و خصوصی، نظام‌های حقوقی جهان، منابع حقوق اسلام و ایران و همچنین نقش قانون، عرف و رویهٔ قضایی در نظام حقوقی کشور می‌پردازد. کتاب با هدف ارتقای دانش حقوقی دانشجویان و آماده‌سازی آن‌ها برای مواجهه با مسائل حقوقی در عرصهٔ مددکاری اجتماعی تدوین شده است.

خلاصه کتاب حقوق در مددکاری اجتماعی ۱

در «حقوق در مددکاری اجتماعی ۱»، سیدهادی موسوی ابتدا به تعریف و تبیین مفهوم حقوق می‌پردازد و تفاوت میان حقوق به‌عنوان مجموعه‌ای از قوانین، حقوق فردی و علم حقوق را شرح می‌دهد. کتاب تأکید دارد که مددکاران اجتماعی برای ایفای نقش مؤثر در جامعه، باید با اصول و قواعد حقوقی آشنا باشند، چرا که بسیاری از مسائل و آسیب‌های اجتماعی ریشه در مشکلات حقوقی دارند. در ادامه، نویسنده شاخه‌های علم حقوق را به دو دستهٔ اصلی حقوق عمومی و حقوق خصوصی تقسیم می‌کند و ویژگی‌ها، تفاوت‌ها و کارکردهای هر یک را توضیح می‌دهد. حقوق عمومی به روابط میان دولت و مردم و سازمان‌های دولتی می‌پردازد و شامل حقوق اساسی، اداری، کار و جزا است. در مقابل، حقوق خصوصی روابط میان افراد را تنظیم می‌کند و حوزه‌هایی مانند حقوق مدنی، تجارت، دریایی و هوایی را در بر می‌گیرد. کتاب سپس به نظام‌های حقوقی معاصر جهان اشاره دارد و تفاوت میان نظام‌های رومی-ژرمنی، کامن‌لا و حقوق کشورهای کمونیستی را بررسی می‌کند. جایگاه حقوق اسلام و ویژگی‌های نظام حقوقی اسلامی، منابع حقوق اسلام (قرآن، سنت، عقل، اجماع و عرف) و تفاوت آن با سایر نظام‌ها نیز به‌تفصیل بیان شده است. در بخش منابع حقوق، موسوی به نقش قانون، عرف، رویهٔ قضایی و سایر منابع فرعی مانند اجماع، شهرت و قیاس در نظام حقوقی ایران می‌پردازد. همچنین، اهمیت آشنایی مددکاران اجتماعی با قوانین و مقررات جاری کشور و نحوهٔ استفاده از ابزارهای حقوقی برای حمایت از مددجویان و حل مسائل اجتماعی مورد تأکید قرار گرفته است. در مجموع، کتاب تلاش دارد تا دانشجویان را با ساختار حقوقی جامعه، منابع و شاخه‌های مختلف حقوق و کاربرد آن‌ها در مددکاری اجتماعی آشنا کند و زمینهٔ لازم برای تحلیل و حل مسائل حقوقی در حوزهٔ مددکاری را فراهم آورد.

چرا باید کتاب حقوق در مددکاری اجتماعی ۱ را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تر از پیوند میان حقوق و مددکاری اجتماعی هستند، اهمیت ویژه‌ای دارد. «حقوق در مددکاری اجتماعی ۱» با ارائهٔ مفاهیم پایه‌ای حقوق و شرح کاربرد آن‌ها در مسائل اجتماعی، به دانشجویان و فعالان این حوزه کمک می‌کند تا بتوانند با دیدی روشن‌تر به مسائل حقوقی مددجویان بپردازند. این کتاب نه‌تنها به تبیین ساختار و منابع حقوق می‌پردازد، بلکه با مثال‌ها و توضیحات کاربردی، نقش حقوق را در حمایت از افراد آسیب‌پذیر و حل مشکلات اجتماعی برجسته می‌کند. آشنایی با این مباحث، توانمندی مددکاران اجتماعی را در مواجهه با چالش‌های حقوقی افزایش می‌دهد و آن‌ها را برای ایفای نقش مؤثرتر در جامعه آماده می‌سازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان رشتهٔ مددکاری اجتماعی و افرادی که در حوزهٔ خدمات اجتماعی فعالیت دارند مناسب است. همچنین، کسانی که علاقه‌مند به آشنایی با مبانی حقوقی و کاربرد آن در مسائل اجتماعی هستند، می‌توانند از مطالب این اثر بهره‌مند شوند. «حقوق در مددکاری اجتماعی ۱» به‌ویژه برای کسانی که در مواجهه با مسائل حقوقی مددجویان نیاز به دانش پایه‌ای حقوق دارند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب حقوق در مددکاری اجتماعی ۱

«مفهوم حقوق اصطلاح حقوق در معانی زیر به کار گرفته می‌شود: ۱- حقوق، عبارت است از مجموعه قواعد و مقرراتی که برای تحقق عدالت و رشد مادی و معنوی از سوی مقام صلاحیت‌دار وضع گردیده است. ۲- حقوق شخصی، مجموعه امتیازات و قابلیت‌هایی است که برای هر شخص به رسمیت شناخته می‌شود و دیگران به رعایت آن مکلف هستند؛ مثل حق حیات، حق آزادی، حق تعلیم و تربیت و حق مالکیت. این امر در اصطلاح فقها حقوق نامیده می‌شود. ۳- علم حقوق، دانشی است که دربارهٔ قواعد و قوانین حاکم بر جامعه و حقوق و تکالیف اشخاص بحث می‌کند و به تحلیل، ارزیابی و سیر تحول آن‌ها می‌پردازد. به این ترتیب، در اصطلاح عام به کسی که دانش حقوق را فرا گرفته باشد حقوقدان و در اصطلاح اسلامی فقیه گفته می‌شود. فن حقوق، مرز بین جنبهٔ نظری و عملی در علم حقوق است. فن حقوق را نزد قضات، وکلا، صاحبان دفاتر اسناد رسمی و نویسندگان متون حقوقی می‌توان دید. قاعدهٔ حقوقی قاعده‌ای است که به منظور ایجاد نظم و استقرار عدالت بر زندگی اجتماعی انسان حکومت می‌کند و اجرای آن از طرف دولت تضمین می‌شود. پس تکلیفی که پدر و مادر نسبت به نگهداری فرزند خود دارند و الزامی که شوهر دربارهٔ پرداختن به نفقهٔ زن پیدا می‌کند جنبهٔ حقوقی دارد و حکمی که آن را مقرر می‌دارد قاعدهٔ حقوقی است.»