کتاب استعاره های تصویری در روانشناسی

کتاب الکترونیکی «استعاره‌های تصویری (در روان‌شناسی)» نوشتهٔ علیرضا دانش و با ویراستاری محمدرضا غلامی، اثری است که نشر متخصصان آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی نقش استعاره‌ها و تصویرسازی ذهنی در روان‌شناسی می‌پردازد و تلاش می‌کند با ارائهٔ استعاره‌های متنوع، مفاهیم پیچیدهٔ روان‌شناختی را به‌صورت ملموس و قابل‌درک بیان کند. موضوع اصلی کتاب، کاربرد استعاره‌ها در فهم و درمان مسائل روانی است و به‌ویژه برای علاقه‌مندان به روان‌شناسی و درمانگران قابل توجه خواهد بود. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب استعاره های تصویری در روانشناسی

«استعاره‌های تصویری (در روان‌شناسی)» اثری در حوزهٔ ناداستان و روان‌شناسی است که با رویکردی میان‌رشته‌ای به بررسی جایگاه استعاره‌ها در فهم و درمان مسائل روانی می‌پردازد. کتاب ساختاری آموزشی و تحلیلی دارد و در قالب مجموعه‌ای از استعاره‌های تصویری، تلاش می‌کند مفاهیم انتزاعی و گاه دشوار روان‌شناسی را با مثال‌های عینی و ملموس پیوند بزند. علیرضا دانش در این اثر، استعاره را نه‌تنها به‌عنوان یک آرایهٔ ادبی، بلکه به‌عنوان ابزاری کارآمد در فرایند درمان و خودکاوی معرفی کرده است. کتاب با ارائهٔ ده‌ها استعارهٔ تصویری، هرکدام را در قالب تصویر، توضیح و تلویحات روان‌شناختی بررسی می‌کند و به خواننده امکان می‌دهد تا با مقایسه و تحلیل استعاره‌ها، درک عمیق‌تری از مسائل روانی و فرایندهای ذهنی به‌دست آورد. این اثر برای درمانگران، دانشجویان روان‌شناسی و علاقه‌مندان به خودشناسی و رشد فردی، منبعی غنی از مثال‌ها و ابزارهای مفهومی فراهم می‌کند.

خلاصه کتاب استعاره های تصویری در روانشناسی

کتاب «استعاره‌های تصویری (در روان‌شناسی)» مجموعه‌ای از استعاره‌ها و تصویرسازی‌های ذهنی را گردآوری کرده که هرکدام به‌نوعی به تبیین یک مفهوم روان‌شناختی یا فرایند ذهنی می‌پردازند. نویسنده ابتدا با شرح چیستی استعاره و تفاوت کاربرد آن در ادبیات و روان‌شناسی، زمینهٔ نظری بحث را فراهم می‌کند و سپس به سراغ استعاره‌های متعددی می‌رود که هرکدام در حوزه‌ای خاص از روان‌شناسی کاربرد دارند. در این کتاب، استعاره‌هایی مانند «انبردست» برای توضیح اهمیت همکاری درمانگر و درمان‌جو، «آینه» برای بازتاب خود در روابط انسانی، «بته‌جقه» برای انعطاف‌پذیری روانی، «پازل» برای فرایند خودکاوی و کنار هم قرار دادن قطعات هویت، «پیاز روان» برای لایه‌لایه بودن شخصیت و «دریاچه رادیواکتیو» برای تأثیر محیط اجتماعی بر سلامت روان آورده شده‌اند. هر استعاره با یک تصویر و توضیح همراه است و تلویحات آن برای روان‌شناسی و کاربردش در درمان یا خودشناسی شرح داده می‌شود. کتاب تأکید دارد که استعاره‌ها می‌توانند به ساده‌سازی مفاهیم پیچیده، برانگیختن احساسات، ایجاد انگیزه و روشن‌کردن زوایای پنهان ذهن کمک کنند. همچنین، مخاطب تشویق می‌شود تا استعاره‌های شخصی خود را بسازد و از این ابزار برای درک بهتر مسائل روانی و رشد فردی بهره بگیرد. در نهایت، اثر نشان می‌دهد که استعاره‌ها نه‌تنها در جلسات درمانی، بلکه در زندگی روزمره نیز می‌توانند به فهم بهتر خود و دیگران یاری برسانند.

چرا باید کتاب استعاره های تصویری در روانشناسی را بخوانیم؟

این کتاب با جمع‌آوری و تحلیل استعاره‌های تصویری، ابزاری فراهم می‌کند تا مفاهیم انتزاعی روان‌شناسی به‌صورت ملموس و قابل‌تصور در ذهن نقش ببندد. خواندن این اثر به درک عمیق‌تر از فرایندهای ذهنی، هیجانات، روابط و مشکلات روانی کمک می‌کند و راه‌هایی برای بیان و فهم بهتر مسائل درونی ارائه می‌دهد. علاوه‌بر این، کتاب به مخاطب می‌آموزد چگونه از استعاره‌ها برای خودکاوی، رشد فردی و حتی تعامل درمانی استفاده کند. تنوع استعاره‌ها و مثال‌های کاربردی، این اثر را به منبعی ارزشمند برای کسانی تبدیل کرده که به دنبال ابزارهای خلاقانه برای فهم و بیان مسائل روان‌شناختی هستند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای دانشجویان و علاقه‌مندان به روان‌شناسی، درمانگران، مشاوران، مربیان رشد فردی و افرادی که به خودشناسی و بهبود روابط انسانی علاقه دارند، مفید است. همچنین کسانی که با مسائل هیجانی، اضطراب، تعارض‌های درونی یا مشکلات ارتباطی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، می‌توانند از استعاره‌های ارائه‌شده برای درک و بیان بهتر تجربه‌های خود بهره ببرند.

بخشی از کتاب استعاره های تصویری در روانشناسی

«استعاره نوعی مقایسه است. استعاره‌ها در ادبیات و مخصوصاً در فن شاعری به وفور یافت می‌شوند و هدف از آن‌ها برانگیختن صور خیال است که خیره‌کننده‌تر، واضح‌تر و تکان‌دهنده‌تر از واقعیتی باشد که عرضه می‌کنند (لفرانسوا ۲۰۰۰). استعاره‌ها اجازه می‌دهند بین دو شیء، فعالیت یا تجربه مقایسه انجام شود که شاید در حالت عادی مقایسه نشوند. به‌این‌ترتیب اطلاعات از یک شبکه عقلانی که مشخص و شناخته شده است، می‌تواند به دومی انتقال یابد که رویکردهای جدیدی را روشن می‌سازد که تا پیش از این ناشناخته یا مبهم بودند؛ بنابراین استعاره‌ها وسیله‌ای می‌شوند که توسط آن‌ها اطلاعات یا کارکردهای جدید ارائه می‌شوند (بنت و الیور ۲۰۱۹). در ادبیات و علوم انسانی، واژهٔ استعاره برای اشاره به شیوه‌ای از آرایه‌های ادبی به‌کار می‌رود که گونه‌ای از تشبیه هستند با این تفاوت که جزئی از آن از عبارت اصلی حذف شده است. برای مثال، عبارت «سروقامتان» استعاره‌ای است که بیانگر بلندی قد گروهی از افراد می‌باشد و این معنی را در بطن خود دارد که «آن افراد به‌قدری بلند قد هستند که همانند سرو به‌نظر می‌رسند». به‌عنوان مثالی دیگر، در «رومئو و ژولیت» نمایشنامه معروف شکسپیر، رومئو ادعا می‌کند که «ژولیت خورشید است». رومئو استعاره‌ای را برای تشبیه نور، گرما و قدرت خورشید و احساس خود نسبت به ژولیت به‌کار می‌برد. به‌عنوان مخاطبان، ما به‌طور مستقیم درک می‌کنیم که رومئو به‌طور واقعی معتقد به خورشیدبودن ژولیت نبوده است (ابوطالبی و کاظمی، ۱۴۰۰).»