کتاب انسان از هم گسسته

کتاب الکترونیکی «انسان از هم گسسته: درمان مبتنی بر مدل آسیب» نوشتهٔ کالین ا. راس و نائومی هالپرن و با ترجمهٔ علی فیروزآبادی و محمدجواد حبیبیان، توسط نشر رشد فرهنگ منتشر شده است. این اثر به بررسی اختلالات تجزیه‌ای و مدل درمانی مبتنی بر آسیب روانی می‌پردازد و در دستهٔ کتاب‌های روانشناسی و درمان اختلالات روانی قرار می‌گیرد. نویسندگان با تکیه‌بر تجربه‌های بالینی و پژوهش‌های علمی، تلاش کرده‌اند مفاهیم پیچیدهٔ تجزیه و آسیب روانی را به‌زبان قابل‌دسترس برای درمانگران و علاقه‌مندان حوزه سلامت روان توضیح دهند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب انسان از هم گسسته

«انسان از هم گسسته» اثری ناداستانی در حوزهٔ روانشناسی بالینی است که به موضوع اختلالات تجزیه‌ای و درمان آن‌ها با رویکرد مدل آسیب روانی می‌پردازد. کتاب ساختاری آموزشی و کاربردی دارد و به‌گونه‌ای طراحی شده که هم برای درمانگران و هم برای مراجعان و خانواده‌های آن‌ها قابل استفاده باشد. نویسندگان، کالین ا. راس و نائومی هالپرن، با بهره‌گیری از مثال‌های بالینی و گفت‌وگوهای درمانی، مفاهیم نظری را با تجربه‌های عملی پیوند زده‌اند. اثر حاضر به جای تمرکز صرف بر نظریه، تلاش کرده است با ارائهٔ نمونه‌های واقعی و ابزارهای سنجش، خواننده را با فرایند شناسایی و درمان اختلالات تجزیه‌ای آشنا کند. ساختار کتاب شامل بخش‌هایی دربارهٔ تعریف و انواع تجزیه، شیوع اختلالات تجزیه‌ای، ابزارهای ارزیابی، اصول درمان، تکنیک‌های ویژه و بررسی تأثیر آسیب روانی بر جنبه‌های مختلف زندگی فرد است. این کتاب در قالبی آموزشی و تحلیلی، به‌ویژه برای درمانگران حوزه سلامت روان و علاقه‌مندان به موضوع آسیب‌های روانی و اختلالات هویت، منبعی قابل توجه به‌شمار می‌آید.

خلاصه کتاب انسان از هم گسسته

کتاب «انسان از هم گسسته» به بررسی پدیدهٔ تجزیه در روان انسان و ارتباط آن با آسیب‌های روانی می‌پردازد. نویسندگان ابتدا مفهوم تجزیه را در چهار معنای اصلی شرح داده‌اند: از دیدگاه سیستم‌های عمومی، تعریف عملیاتی، اصطلاح فنی در روانشناسی شناختی و به‌عنوان یک سازوکار دفاعی درون روانی. در ادامه، اختلالات تجزیه‌ای مانند اختلال تجزیه‌ای هویت، فراموشی تجزیه‌ای و مسخ شخصیت معرفی شده‌اند و تفاوت آن‌ها با دیگر اختلالات روانی و جسمی توضیح داده شده است. کتاب تأکید کرده است که تجزیه، هم می‌تواند واکنشی طبیعی و سازگارانه برای بقا باشد و هم در صورت شدت‌یافتن، به اختلالی مرضی تبدیل شود که عملکرد فرد را مختل می‌کند. نویسندگان با ارائهٔ مثال‌هایی از زندگی روزمره و تجربه‌های بالینی، نشان داده‌اند که چگونه آسیب‌های دوران کودکی و محیط‌های ناایمن می‌توانند به شکل‌گیری اختلالات تجزیه‌ای منجر شوند. در بخش‌های بعدی، ابزارهای سنجش و ارزیابی تجزیه مانند مقیاس تجارب تجزیه‌ای و پرسشنامه‌های تخصصی معرفی شده‌اند. همچنین، مدل درمانی مبتنی بر آسیب روانی و تکنیک‌های عملی برای کار با بخش‌های تجزیه‌شدهٔ شخصیت، افزایش همکاری درونی، تعیین مرزهای درمانی و مواجهه با رفتارهای خودآسیب‌زننده شرح داده شده است. کتاب به نقش عوامل فرهنگی، تاریخی و اجتماعی در درک و درمان اختلالات تجزیه‌ای نیز پرداخته و اهمیت همکاری میان رشته‌ای را برای پیشگیری و درمان این اختلالات برجسته کرده است.

چرا باید کتاب انسان از هم گسسته را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر مدل آسیب روانی و اختلالات تجزیه‌ای، به خواننده امکان می‌دهد تا درک عمیق‌تری از سازوکارهای دفاعی ذهن، تأثیر آسیب‌های کودکی و فرایند شکل‌گیری هویت پیدا کند. «انسان از هم گسسته» نه‌تنها به درمانگران، بلکه به هر کسی که دغدغهٔ سلامت روان و شناخت بهتر خود و دیگران را دارد، ابزارها و دیدگاه‌هایی ارائه می‌دهد که می‌تواند در مواجهه با مشکلات روانی و رفتاری مفید باشد. استفاده از مثال‌های بالینی و ابزارهای سنجش، این اثر را به منبعی کاربردی برای شناسایی و مدیریت اختلالات تجزیه‌ای تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای روانشناسان، روانپزشکان، مشاوران، درمانگران حوزه سلامت روان و دانشجویان این رشته‌ها مناسب است. همچنین افرادی که با آسیب‌های روانی، اختلالات هویت یا تجربه‌های تجزیه‌ای مواجه‌اند یا به دنبال درک بهتر سازوکارهای دفاعی ذهن هستند، می‌توانند از محتوای کتاب بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب انسان از هم گسسته

«نوزاد انسانی با ذخیره‌ای از صفات بالقوه در قالب کدهای وراثتی قدم به این دنیا می‌گذارد. محیطی که پس از آن پیرامون او شکل می‌گیرد تعیین‌کننده آن است که چه صفاتی و به چه شکل به منصه ظهور برسند. اکنون می‌دانیم که تظاهر و تجلی بیش از ۱۰۰۰ ژن در سه ماه اول تولد وابسته به تماس بدنی مناسب میان مادر و کودک است. انسان در سال‌های ابتدایی زندگی فاقد هویت یکپارچه و منسجم فرد بالغ است؛ او از رفتارهای مجزا و منفصلی تشکیل شده که همانند قطعات یک پازل باید در طول زمان به یکدیگر ملحق شده تا تصویری یکپارچه و یگانه را شکل دهند. آنچه به این یگانگی کمک می‌کند وجود محیطی است که قابل پیش‌بینی و با ثبات باشد. درست مانند زمانی که می‌دانیم قطعه بعدی پازل چه باید باشد. اما محیط بی‌ثبات، غیرقابل پیش‌بینی و گاه متخاصم قطعاتی را وارد مجموعه قطعات پازل می‌کند که گویی به آن تعلق ندارند. نمی‌توان آن‌ها را در کنار قطعات دیگر جا داد و جفت و جور کردنشان ناممکن می‌شود. پس کودک بدون داشتن تصویری منسجم از خود قدم به این جهان می‌گذارد. تصور کودک از مراقبین خود آن است که مهربان، حمایت‌گر و قابل اتکا باشند؛ اگر گاهی نیز اخم می‌کنند و توپ و تشری می‌زنند آن اندازه نیست که به این تصویر لطمه زیادی وارد شود اما زمانی که این مراقبین خود عامل آزار، تحقیر و سوءرفتار باشند تصویر مراقب با تصویر مرتکب در یک قاب نمی‌گنجند. این دفاع‌های روانی گوناگونی را در کودک دامن می‌زنند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تجزیه است. درک کودک از خویشتن خود وابسته به تصویری است که از سوی والدین به او بازتابانیده می‌شود و اگر چنین تصویری فاقد انسجام باشد تصویر درونی کودک از خود نیز بخش بخش و از هم گسسته می‌شود.»