کتاب ساحل یک دریا

کتاب الکترونیکی «ساحل یک دریا» نوشتهٔ سیده زینب موسوی ابراهیمی اثری در حوزهٔ داستان‌های فارسی معاصر است که نشر متخصصان آن را منتشر کرده است. این کتاب با نگاهی به زندگی کودکی به نام «ساحل» و روایت فرازونشیب‌های خانوادگی و عاطفی او، به موضوعاتی چون جدایی والدین، تنهایی کودک، بیماری و تلاش برای سازگاری با شرایط جدید می‌پردازد. «ساحل یک دریا» با زبانی روایت‌محور و از زاویهٔ دید کودک، تجربه‌های تلخ و شیرین رشد و بلوغ را به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ساحل یک دریا

«ساحل یک دریا» داستانی بلند و واقع‌گرایانه است که در قالب روایت اول‌شخص از زبان دختربچه‌ای به نام «ساحل» بیان می‌شود. این کتاب در فضای معاصر و با محوریت خانواده، جدایی والدین و تأثیرات آن بر کودکان شکل گرفته است. نویسنده، سیده زینب موسوی ابراهیمی، با انتخاب زاویهٔ دید کودک، تلاش کرده است تا احساسات، دغدغه‌ها و سردرگمی‌های یک کودک در مواجهه با بحران‌های خانوادگی را به‌تصویر بکشد. ساختار کتاب مبتنی بر روایت خطی و پیوسته است و وقایع زندگی «ساحل» را از دوران کودکی تا نوجوانی دنبال می‌کند. در این مسیر، مخاطب با چالش‌های عاطفی، بیماری، روابط پیچیدهٔ خانوادگی و تلاش شخصیت اصلی برای یافتن جایگاه خود در خانواده و جامعه روبه‌رو می‌شود. «ساحل یک دریا» اثری است که با تمرکز بر جزئیات زندگی روزمره و احساسات کودکانه، تصویری ملموس از تأثیرات جدایی والدین و ورود افراد جدید به خانواده ارائه می‌دهد.

خلاصه داستان ساحل یک دریا

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «ساحل یک دریا» با روایت زندگی دختربچه‌ای به نام «ساحل» آغاز می‌شود که در سن چهار سالگی با جدایی والدینش روبه‌رو می‌شود. مادر و برادرش خانه را ترک می‌کنند و ساحل نزد پدرش، صابر، می‌ماند. ورود همسر جدید پدر و دختر او، لیلا، به خانه، دنیای ساحل را بیش از پیش پیچیده و غم‌انگیز می‌کند. او با احساس تنهایی، حسادت، سردرگمی و تلاش برای جلب توجه و محبت پدر دست‌وپنجه نرم می‌کند. در این میان، بیماری سختی نیز به سراغ ساحل می‌آید و او باید با درد جسمی و روانی ناشی از سرطان خون مقابله کند. حضور شخصیت‌هایی مانند عمو علی و دکتر مهربان، به ساحل کمک می‌کند تا در مسیر درمان و پذیرش شرایط جدید، امید و آرامش نسبی پیدا کند. روایت کتاب، فرازونشیب‌های عاطفی و روانی ساحل را در مواجهه با خانوادهٔ جدید، بیماری و جدایی از مادر و برادرش دنبال می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه یک کودک در دل بحران‌های خانوادگی و بیماری، به‌تدریج رشد می‌کند و معنای جدیدی برای خانواده و دوست‌داشتن پیدا می‌کند.

چرا باید کتاب ساحل یک دریا را بخوانیم؟

این کتاب با روایت صادقانه و بی‌پرده از احساسات و تجربه‌های یک کودک در دل بحران‌های خانوادگی، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با دنیای درونی کودکان طلاق و بیماران کوچک آشنا شود. «ساحل یک دریا» به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه جدایی والدین، ورود افراد جدید به خانواده و بیماری می‌تواند دنیای یک کودک را دگرگون کند. مطالعهٔ این اثر، درک عمیق‌تری از نیازهای عاطفی کودکان و اهمیت حمایت اطرافیان در شرایط دشوار به دست می‌دهد. همچنین، کتاب به موضوعاتی چون تاب‌آوری، رشد شخصی و نقش امید در عبور از بحران‌ها می‌پردازد و می‌تواند برای والدین، مربیان و هرکسی که با کودکان سر و کار دارد، آموزنده باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «ساحل یک دریا» برای علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی و خانوادگی، والدینی که با چالش‌های تربیت فرزند در خانواده‌های بازترکیب‌شده روبه‌رو هستند، مشاوران، روان‌شناسان کودک و نوجوان و همچنین نوجوانانی که تجربهٔ جدایی والدین یا بیماری را داشته‌اند، مفید است. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که دغدغهٔ شناخت بهتر احساسات و نیازهای کودکان در شرایط بحرانی را دارند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب ساحل یک دریا

«چهارسالم بود و خیلی درست یادم نمی‌آد. صبح‌ها با صدای گریه و دادوبیداد بیدار می‌شدم و شب با صدای جیغ‌وداد که انگار شبیه به لالایی شبانه شده بود و اگه یه شب نمی‌شنیدم خوابم نمی‌برد می‌خوابیدم. یه روز صبح. برای من که یه دختر کوچولو بودم، خیلی زود شب شد و هیچ‌وقت دیگه صبح نشد؛ چون اون روز من در دنیای کودکانه‌م از یه خواب ترسناک بیدار شدم و صحنه‌ای رو دیدم که قلبم رو مچاله کرد. چمدون پرشدهٔ مامان از وسایل. بغضم ترکید. سمت مامان دویدم و دستش رو گرفتم. برای یه دختربچهٔ چهارساله، زیادی بود که متوجه اون صحنه بشه و اون اتفاقات رو ببینه؛ ولی... ممکن بود برای هرکسی پیش بیاد. گریه می‌کردم و داد می‌زدم که نرو مامانی نرو اصلاً بذار منم بیام. صبر کن. قول بده نمی‌ری؟ مامانی جونم. مامان آیه. توروخدا منو تنها نذار. - داداش. داداشی. مامان داره می‌ره. تو روخدا بیا نذار بره. ساحل کوچولوی بیچاره...»