کتاب مردم سالاری دینی و امنیت ملی

کتاب الکترونیکی «مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی» به اهتمام فرزاد پورسعید گردآوری و تدوین شده و نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی آن را منتشر کرده است. این اثر مجموعه‌ای از مقالات پژوهشی در حوزه علوم سیاسی و امنیت است که به بررسی نسبت میان مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی، به‌ویژه در بستر جمهوری اسلامی ایران، می‌پردازد. کتاب حاضر با رویکردی تحلیلی و انتقادی، مفاهیم بنیادین مردم‌سالاری دینی، امنیت اجتماعی، نقش دولت و سازمان‌های اطلاعاتی، و جایگاه اقلیت‌ها و عدالت اجتماعی را در چارچوب قانون اساسی ایران واکاوی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مردم سالاری دینی و امنیت ملی

«مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی» اثری پژوهشی و تحلیلی در قالب ناداستان و مجموعه مقالات است که به همت فرزاد پورسعید و با همکاری گروهی از پژوهشگران حوزه علوم سیاسی، امنیت و حقوق تدوین شده است. این کتاب در دو بخش اصلی سامان یافته: بخش نخست به مباحث نظری و مفهومی مردم‌سالاری دینی و نسبت آن با امنیت ملی می‌پردازد و مفاهیمی چون امر به معروف و نهی از منکر، استعاره امانت در دولت، امنیت اجتماعی و صلح مردم‌سالارانه را بررسی می‌کند. بخش دوم به مطالعه موردی جمهوری اسلامی ایران اختصاص دارد و موضوعاتی مانند الگوی مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی، سرمایه اجتماعی پس از انقلاب اسلامی، منافع ملی، عدالت اجتماعی و حقوق اقلیت‌ها را در بستر قانون اساسی ایران تحلیل می‌کند. ساختار کتاب بر پایه مقالات مستقل اما مرتبط است که هر یک از زاویه‌ای خاص به نسبت میان مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی می‌نگرند. این اثر با بهره‌گیری از دیدگاه‌های مختلف، تلاش دارد تصویری جامع از چالش‌ها و ظرفیت‌های مدل مردم‌سالاری دینی در تأمین امنیت ملی ارائه دهد.

خلاصه کتاب مردم سالاری دینی و امنیت ملی

کتاب «مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی» مجموعه‌ای از مقالات است که به بررسی ابعاد نظری و عملی پیوند میان مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی می‌پردازد. در بخش نخست، نویسندگان به تبیین مفاهیم بنیادین مردم‌سالاری دینی، نقش آموزه‌های اسلامی مانند امر به معروف و نهی از منکر در شکل‌دهی به مشارکت و نظارت عمومی، و اهمیت امانت‌داری در دولت و قدرت می‌پردازند. این بخش همچنین به نقد رویکردهای لیبرالیسم و جامعه‌گرایی در تأمین امنیت اجتماعی می‌پردازد و تلاش می‌کند نشان دهد که مردم‌سالاری دینی، با تأکید بر ارزش‌های دینی و مشارکت مردمی، می‌تواند الگویی بومی برای تأمین امنیت اجتماعی و ملی ارائه کند. در بخش دوم، تمرکز بر تجربه جمهوری اسلامی ایران است. مقالات این بخش به تحلیل الگوی مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی در ایران، تأثیر انقلاب اسلامی بر سرمایه اجتماعی، جایگاه منافع ملی، عدالت اجتماعی و حقوق اقلیت‌ها در قانون اساسی می‌پردازند. نویسندگان تلاش دارند نشان دهند که مردم‌سالاری دینی در ایران، ضمن حفظ مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی، به دنبال ایجاد تعادل میان آزادی، عدالت و امنیت است. همچنین، نقش سازمان‌های اطلاعاتی، نهادهای مدنی و سازوکارهای قانونی در تقویت امنیت ملی و اجتماعی بررسی شده است. پیام اصلی کتاب این است که مردم‌سالاری دینی، با تکیه بر آموزه‌های اسلامی و مشارکت فعال مردم، می‌تواند الگویی متفاوت از مدل‌های غربی برای تأمین امنیت ملی و اجتماعی ارائه کند و چالش‌های خاص جوامع دینی را پاسخ دهد.

چرا باید کتاب مردم سالاری دینی و امنیت ملی را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر نسبت میان مردم‌سالاری دینی و امنیت ملی، فرصتی برای آشنایی با رویکردهای بومی و اسلامی در حوزه سیاست و امنیت فراهم می‌کند. خواننده با مطالعه این اثر می‌تواند با چالش‌ها و ظرفیت‌های مدل مردم‌سالاری دینی در ایران آشنا شود و دریابد چگونه مفاهیمی مانند امر به معروف و نهی از منکر، امانت‌داری در دولت و مشارکت مردمی می‌توانند در تأمین امنیت اجتماعی و ملی نقش‌آفرین باشند. همچنین، کتاب با تحلیل انتقادی مدل‌های غربی و بررسی تجربه جمهوری اسلامی ایران، زمینه‌ای برای مقایسه و ارزیابی الگوهای مختلف حکمرانی و امنیت فراهم می‌آورد. این اثر برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از پیوند دین، سیاست و امنیت در ایران هستند، منبعی قابل توجه است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، حقوق و جامعه‌شناسی سیاسی توصیه می‌شود. همچنین، برای سیاست‌گذاران، مدیران نهادهای آموزشی و پژوهشی، و علاقه‌مندان به مباحث مردم‌سالاری دینی، امنیت ملی و ساختارهای حکمرانی در ایران مفید است. کسانی که دغدغه بررسی الگوهای بومی تأمین امنیت و نسبت دین و سیاست را دارند، از این کتاب بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب مردم سالاری دینی و امنیت ملی

«واژه «مردم‌سالاری دینی» اصطلاح تازه‌ای در گفتمان سیاسی است که از آموزه‌های نبوی و علوی متأثر شده و بر آن است تا ضمن پاسداشت حقوق مردم در حوزه سیاست و اداره امور جامعه و پرهیز از الگوهای حکومتی استبدادی، از ارزش‌های اسلامی نیز پاسداری کرده و بدین ترتیب نظام اسلامی را از الگوهای سکولار غربی متمایز سازد. برای این منظور در حکومت اسلامی، روش نوینی مورد توجه قرار گرفته است که نه استبدادی و نه لیبرالی بوده و مقام معظم رهبری نیز از آن به «مردم‌سالاری دینی» تعبیر نموده‌اند. مردم‌سالاری دینی ناظر به مدلی از حکومت است که بر مشروعیت الهی و مقبولیت مردم استوار بوده و حاکم در چارچوب مقررات الهی، حق‌مداری، خدمت‌محوری و ایجاد بستری برای رشد و تعالی مادی و معنوی ایفای نقش می‌کند. این مدل بر دو بنیان استوار است: نخست اینکه، ریشه در آموزه‌های وحیانی دارد و به دنبال حفظ و ترویج ارزش‌های دینی در جامعه است؛ در ثانی، آموزه‌های مزبور را از طریق خواست و اراده مردم دنبال می‌کند. لذا در نظام مردم‌سالاری دینی، نظام سیاسی بر دو رکن الهی و انسانی استوار است و این نظام با در نظر داشتن اصول اعتقادی اسلام، رابطه مردم و حکومت را تبیین می‌کند.»