کتاب محمود جن حاضر کن

کتاب الکترونیکی «محمود جن حاضر کن: داستانی از کتاب تاریخ جهانگشای جوینی» نوشتهٔ حمید عبدالهیان و عطا جوینی و با تصویرگری سام سلماسی، توسط نشر خیال‌انگیز در مجموعهٔ «کار عجیب کنان» منتشر شده است. این کتاب با اقتباس از یکی از روایت‌های تاریخی «تاریخ جهانگشا» نوشتهٔ عطاملک جوینی، داستانی برای نوجوانان فراهم آورده که وقایع دوران هجوم مغول به ایران را با زبانی داستانی و طنزآمیز روایت می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب محمود جن حاضر کن

«محمود جن حاضر کن» اثری داستانی است که با الهام از یکی از روایت‌های تاریخی کتاب «تاریخ جهانگشا» نوشتهٔ عطاملک جوینی، برای نوجوانان بازنویسی شده است. این کتاب در قالب داستانی کوتاه و مصور، به بازنمایی بخشی از تاریخ ایران در قرن هفتم هجری می‌پردازد؛ زمانی که مغول‌ها به ایران حمله کردند و فجایع بسیاری رقم زدند. نویسنده با انتخاب شخصیت محمود، مردی ساده‌دل و اهل روستای تاراب، تلاش کرده است تا فضای اجتماعی و باورهای مردم آن دوران را به تصویر بکشد. ساختار کتاب به گونه‌ای است که وقایع تاریخی را با روایت طنز و زبانی امروزی برای نوجوانان قابل لمس و جذاب می‌کند. داستان، علاوه‌بر روایت ماجراهای محمود، به باورهای خرافی، واکنش‌های مردم در برابر بحران و نقش عاقلان و نادانان در سرنوشت جامعه می‌پردازد. تصاویر رنگی و روایت پرکشش، کتاب را برای مخاطبان نوجوان دلپذیرتر ساخته است.

خلاصه کتاب محمود جن حاضر کن

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با توصیف فضای وحشت و ناامنی دوران حملهٔ مغول‌ها به ایران آغاز می‌شود. مغول‌ها با بی‌رحمی شهرها را ویران می‌کنند و مردم برای نجات جان خود به هر راهی متوسل می‌شوند. در این میان، محمود، پیرمردی ساده‌دل و الک‌ساز از روستای تاراب، ادعا می‌کند که می‌تواند جن‌ها را ببیند و با آن‌ها ارتباط دارد. مردم که از ترس و ناامیدی به خرافات پناه برده‌اند، به محمود روی می‌آورند و او را جن‌گیر و شفا‌دهنده می‌دانند. محمود با ادعاهای عجیب و رفتارهای نمایشی، توجه مردم را جلب می‌کند و حتی مغول‌ها نیز از او می‌ترسند. ماجرا زمانی پیچیده‌تر می‌شود که محمود با جمعی از مردم به بخارا می‌رود و به‌عنوان شاه انتخاب می‌شود. او مردم را به شورش علیه مغول‌ها دعوت می‌کند و ادعا می‌کند که لشکری از جن‌ها و فرشته‌ها در اختیار دارد. درگیری بزرگی رخ می‌دهد و بسیاری کشته می‌شوند. در نهایت، با دخالت عاقلان شهر، اوضاع آرام می‌شود و مردم درمی‌یابند که باور به خرافات و پیروی کورکورانه از مدعیان، سرانجامی جز فاجعه ندارد. داستان، با نگاهی انتقادی و طنزآمیز، به نقش باورهای نادرست و اهمیت عقلانیت در بزنگاه‌های تاریخی می‌پردازد.

چرا باید کتاب محمود جن حاضر کن را بخوانیم؟

این کتاب با بازآفرینی روایتی تاریخی از «تاریخ جهانگشا»، فرصتی فراهم می‌کند تا نوجوانان با بخشی از تاریخ ایران و فضای اجتماعی دوران مغول آشنا شوند. روایت طنزآمیز و شخصیت‌پردازی متفاوت محمود، باعث می‌شود مفاهیمی مانند خرافه‌پرستی، ترس جمعی و اهمیت تفکر انتقادی به‌گونه‌ای ملموس و سرگرم‌کننده مطرح شوند. تصاویر رنگی و داستان پرحادثه، کتاب را برای نوجوانان جذاب‌تر می‌کند و آن‌ها را به تأمل دربارهٔ رفتارهای جمعی و پیامدهای آن دعوت می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای نوجوانانی که به داستان‌های تاریخی و ماجراهای پرکشش علاقه دارند مناسب است. همچنین برای کسانی که دوست دارند با فضای اجتماعی و باورهای مردم ایران در دوران مغول آشنا شوند یا به دنبال داستان‌هایی با مضامین انتقادی و طنز هستند، گزینهٔ خوبی به‌شمار می‌آید.

بخشی از کتاب محمود جن حاضر کن

«اون قدیما مغول‌ها با کسی شوخی نداشتند. شمشیرهای تیز داشتند و بی‌دلیل و با دلیل آن را توی شکم هر کسی که کاری می‌کرد فرو می‌کردند. بهترین کار این بود که هیچ کاری نکنی! از آن بهتر این بود که هیچ مغولی تو را نبیند! این جوری احتمال این که زنده بمانی بیشتر بود! برای همین ایرانی‌ها تا جایی که می‌توانستند قایم می‌شدند تا مغول‌ها آن‌ها را نبینند. مغول‌ها در چند سال در ایران و چین بیشتر از ۲۰ میلیون نفر را کشتند و اصلاً از این کارشان خجالت نکشیدند. آن‌ها تقریباً یازده درصد از جمعیت روی زمین را سر بریدند. بعد به ایران آمدند و شهرها را محاصره کردند و هر مردی را که دیدند کشتند و زن‌ها و بچه‌ها را اسیر گرفتند و با خودشان بردند. مغول‌ها از دست مردم بعضی از شهرها خیلی عصبانی شدند. در این شهرها مردم بیشتری را کشتند. مغول‌ها از دست مردم نیشابور خیلی خیلی عصبانی شدند. آن قدر عصبانی شدند که همه‌ی مردم نیشابور را کشتند. بعد از لج‌شان همه‌ی گربه‌ها و سگ‌های شهر را کشتند. باز هم گشتند تا چیز دیگری برای کشتن پیدا کنند.»