کتاب یک شاهزاده هخامنشی

کتاب یک شاهزاده هخامنشی (تاریخ ایران در سده پنجم پیش از میلاد) نوشتهٔ علیرضا شاپور شهبازی توسط نشر مروارید منتشر شده است.این کتاب اثری پژوهشی و تاریخی است که به بررسی زندگی و زمانهٔ کورش جوان، یکی از شاهزادگان نامدار هخامنشی، می‌پردازد و در بستر رویدادهای سدهٔ پنجم پیش از میلاد، فرازونشیب‌های سیاسی و نظامی ایران و یونان را روایت می‌کند. نویسنده با بهره‌گیری از منابع تاریخی و تحلیل‌های دقیق، تصویری از ساختار قدرت، روابط خانوادگی، و کشمکش‌های سیاسی در دورهٔ هخامنشیان ارائه داده است. نسخه‌ٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب یک شاهزاده هخامنشی

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی اثری پژوهشی است که با محوریت زندگی کورش جوان، به بازخوانی تاریخ ایران در سدهٔ پنجم پیش از میلاد می‌پردازد. علیرضا شاپور شهبازی در کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی، با رویکردی تحلیلی و مستند، رویدادهای سیاسی، نظامی و اجتماعی عصر هخامنشی را بررسی کرده است. 

ساختار کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی به گونه‌ای است که ابتدا زمینه‌های تاریخی و سیاسی شاهنشاهی هخامنشی را شرح می‌دهد و سپس به زندگی کورش جوان و نقش او در تحولات آن دوره می‌پردازد. نویسنده تلاش کرده است تا با استناد به منابع معتبر و ذکر دقیق مآخذ، تصویری روشن از روابط قدرت، سیاست‌های داخلی و خارجی، و تعاملات ایران با یونان ارائه دهد. 

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی نه‌تنها به زندگی شخصی کورش جوان می‌پردازد، بلکه بستر گسترده‌تری از تاریخ و فرهنگ ایران باستان را نیز دربرمی‌گیرد. این اثر برای علاقه‌مندان به تاریخ ایران، به‌ویژه دورهٔ هخامنشی، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید و با نثری دقیق و پژوهش‌محور، مخاطب را با پیچیدگی‌های سیاست و جامعهٔ آن عصر آشنا می‌کند.

خلاصه کتاب یک شاهزاده هخامنشی

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی با تمرکز بر زندگی کورش جوان، فرزند داریوش دوم، تصویری از ایران در دورهٔ هخامنشی و کشمکش‌های سیاسی و نظامی آن زمان ارائه می‌دهد. نویسنده ابتدا به بنیادگذاری شاهنشاهی هخامنشی توسط کورش بزرگ و اصلاحات داریوش می‌پردازد و سپس به تدریج وارد فضای پرآشوب سدهٔ پنجم پیش از میلاد می‌شود؛ زمانی که ایران با بحران‌های داخلی و تهدیدهای خارجی، به‌ویژه از سوی یونان، روبه‌رو بود. 

در کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی، خواننده با ساختار حکومتی هخامنشیان، نقش خشترپاوان‌ها (استانداران)، کارن‌ها (فرماندهان نظامی) و سیاست‌های داریوش برای حفظ نظم و قدرت مرکزی آشنا می‌شود. سپس روایت به دوران پس از داریوش و ضعف جانشینان او می‌رسد؛ دورانی که فساد، زرپرستی و رقابت‌های خانوادگی، پایه‌های شاهنشاهی را سست می‌کند. کورش جوان در چنین فضایی رشد می‌کند؛ او فرزندی است که از کودکی با آموزش‌های پهلوانی، راستی و میهن‌دوستی پرورش می‌یابد و به‌تدریج به یکی از چهره‌های برجستهٔ سیاسی و نظامی تبدیل می‌شود. کتاب به نقش کورش جوان در جنگ‌های پلوپنزوس، روابط او با اسپارتیان و دشمنی‌اش با آتنی‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های او سرنوشت جنگ‌ها و توازن قدرت در منطقه را تغییر می‌دهد. 

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی در کنار روایت زندگی کورش، کتاب به بررسی روابط خانوادگی، رقابت‌های درون خاندان هخامنشی، و نقش زنان قدرتمندی چون پروشیاتی نیز می‌پردازد. دغدغهٔ اصلی این اثر، بازنمایی تلاش‌های کورش جوان برای احیای آرمان‌های کورش بزرگ و داریوش و حفظ میراث ایران باستان است.

چرا باید کتاب یک شاهزاده هخامنشی را بخوانیم؟

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی با رویکردی مستند و پژوهشی، به یکی از دوره‌های پررمزوراز و کمتر شناخته‌شدهٔ تاریخ ایران می‌پردازد و زندگی کورش جوان را در بستر تحولات سیاسی و نظامی سدهٔ پنجم پیش از میلاد بررسی می‌کند. خواندن این اثر فرصتی است برای آشنایی با ساختار قدرت، روابط خانوادگی و سیاست‌های شاهنشاهی هخامنشی و همچنین درک بهتر تعاملات ایران و یونان در آن دوران. کتاب با تحلیل دقیق منابع تاریخی و روایت جزئیات رویدادها، به مخاطب امکان می‌دهد تا پیچیدگی‌های سیاست و جامعهٔ ایران باستان را لمس کند و تصویری چندلایه از شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی به‌دست آورد.

خواندن کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کتاب یک شاهزادهٔ هخامنشی برای علاقه‌مندان به تاریخ ایران باستان، پژوهشگران حوزهٔ تاریخ، دانشجویان رشته‌های تاریخ و مطالعات فرهنگی و کسانی که به شناخت ساختار قدرت و سیاست در دورهٔ هخامنشی علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تر از روابط ایران و یونان و فرازونشیب‌های سیاسی آن دوران هستند، مطالعهٔ این اثر پیشنهاد می‌شود.

درباره علیرضا شاپور شهبازی

علیرضا شاپور شهبازی، باستان‌شناس و مورخ ایرانی، در شهریور ۱۳۲۱ در شیراز به دنیا آمد. او که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین پژوهشگران تاریخ ایران باستان در سطح بین‌المللی شناخته شده بود، تحصیلاتش را در دانشگاه‌های شیراز، لندن و گوتینگن به پایان رساند و مدرک دکترای باستان‌شناسی دوران هخامنشی را کسب کرد. شهبازی به زبان‌های انگلیسی و آلمانی مسلط بود و با زبان‌های فرانسوی، یونانی، عربی و آرامی نیز آشنایی داشت.

او علاوه بر تدریس در دانشگاه‌های مختلفی چون شیراز، تهران و هاروارد، در سال ۱۳۵۲ «بنیاد تحقیقات هخامنشی» را بنیان گذاشت. شهبازی ۱۸ کتاب و بیش از ۱۸۰ مقاله به زبان‌های فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی نوشت. از آثار مهم او می‌توان به «کورش بزرگ: زندگی و جهان‌داری بنیادگذار شاهنشاهی ایران» که برندهٔ جایزهٔ کتاب سال شد و همچنین «شرح مصور نقش رستم» و «کتاب راهنمای مستند تخت جمشید» اشاره کرد. مقالات متعددی از او نیز در «دانشنامهٔ ایرانیکا» به چاپ رسیده‌است.

شاپور شهبازی در تیرماه ۱۳۸۵ بر اثر بیماری سرطان در واشینگتن درگذشت و پیکرش به ایران منتقل و در حافظیهٔ شیراز به خاک سپرده شد. کارشناسان و مورخان بسیاری از او به عنوان یک پژوهشگر مسئول و دقیق یاد کرده‌اند که روش‌شناسی آکادمیک را در کارهای خود به کار می‌برد.

بخشی از کتاب یک شاهزاده هخامنشی

«کورش با برادرش ارشک و بزرگزادگان دیگر در چنان آموزشگاه‌هایی به فراگرفتن وظیفه‌ها پرداخت و نشان داد که جوانی است تیزهوش، پاکدامن و جوانمرد و یک جوان آزاده شیردل و نیرومند از آب درآمد و در همهٔ فرزانگی‌ها و هنرها سرآمد تهم‌زادگان شد و این را همه نیک دریافتند. آموزگاران وی و همهٔ مردم دانستند که سربه‌راهی آزادمنشانهٔ کورش و هنرهای نیکوی وی از همهٔ همگنانش بیشتر است؛ زیرا که وی از ریش‌سپیدان و آنان که به سال از وی مهتر بودند، فرمان می‌برد و به آنان فروتنی می‌نمود. در اسب‌سواری و اسب‌دوستی و پرورش و رام کردن ستوران و نیز در نخجیرگیری و تیراندازی و هر کار پهلوانی دیگر و همچنین در یاد گرفتن دانش‌ها و وانماندن در سختی‌ها، سرآمد همسالانش بود. کورش از نوباوگی، بیش از همه‌کس دلبستهٔ نخجیر درندگان و شیفتهٔ کارهای خطرناک بود، روزی در نخجیرگاه به‌تنهایی و بی‌باکانه با خرسی کوه‌پیکر درآویخت. جانور خشمناک بر آن نوجوان تاختن برد و از اسبش به زیر کشید و به چنگال زخمی کرد. چنان که نشان زخم‌ها در کورش بماند، لیکن شاهزاده تلاش کرد و سرآن‌جام به دست خود خرس را بکشت و مردی را که برای یاری او شتافته بود، پاداشی شاهانه داد چنان که میان همگنانش سرفرازی یافت. بدین‌گونه کورش نشان می‌داد که شایستهٔ نام بزرگی که بر او نهاده بودند است و ایرانیان آن‌چه را که فرمانروای شایسته‌ای لازم دارد، یعنی وفاداری، دلیری، میهن‌پرستی، دشمنی با دروغ، شناختن قدر خدمت‌ها و هنر سازمان دادن، فرزانگی، نظم بخشیدن، همه و همه را در کورش می‌یافتند و شیفتهٔ او می‌شدند اما برادرانش خوشگذران و تن‌آسای بودند و شگفت نیست که مادرش او را از همهٔ فرزندانش بیشتر می‌خواست.»