کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای

کتاب درآمدی بر سیاست‌ گذاری سواد رسانه‌ ای نوشته شقایق کلی، آرین طاهری، محمدصادق طلوع‌ برکاتی و حامد نصیری توسط بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای منتشر شده است. این کتاب به بررسی ضرورت، ابعاد و سیاست‌های توسعه‌ی سواد رسانه‌ای در ایران و جهان پرداخته و مخاطبان را با مفاهیم کلیدی و تجربیات کشورهای مختلف در این حوزه آشنا کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای

کتاب درآمدی بر سیاست‌‌گذاری سواد رسانه‌ای به‌عنوان یک راهنمای جامع برای آشنایی با سیاست‌گذاری در حوزه‌ی سواد رسانه‌ای تدوین شده است و تلاش دارد تصویری کلی از اهمیت و جایگاه سواد رسانه‌ای در جامعه‌ی معاصر ارائه دهد. اثر حاضر در دوره‌ای نوشته شده که رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره تبدیل شده‌اند و چالش‌های تازه‌ای در زمینه‌ی مصرف، تولید و توزیع محتوا به وجود آورده‌اند. 

نویسندگان با‌تکیه‌بر پژوهش‌های بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای و بررسی تجربیات کشورهای مختلف، به ضرورت بومی‌سازی مفاهیم سواد رسانه‌ای و طراحی سیاست‌های متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران می‌پردازند. کتاب در دو بخش اصلی، ابتدا به بازاندیشی مفهومی و شاخص‌های سواد رسانه‌ای و سپس به مرور اقدامات سیاستی کشورهای مختلف برای توسعه‌ی این سواد می‌پردازد. در پایان نیز یک جمع‌بندی‌ از مباحث مطرح‌شده، ارائه می‌شود که می‌تواند برای سیاست‌گذاران و فعالان فرهنگی راهگشا باشد.

خلاصه کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای

کتاب درآمدی بر سیاست‌‌گذاری سواد رسانه‌ای با طرح این پرسش آغاز می‌شود که چرا سواد رسانه‌ای در عصر دیجیتال به یک ضرورت فرهنگی بدل شده است. نویسندگان ابتدا به اهمیت مطالعات رسانه‌ای و نقش رسانه‌ها در شکل‌دهی به فرهنگ و جامعه می‌پردازند و نشان می‌دهند که سواد رسانه‌ای صرفاً مهارتی برای مصرف‌کنندگان رسانه نیست، بلکه فرایندی مستمر برای مسئولیت‌پذیری و کنشگری فعال در فضای رسانه‌ای است. کتاب تأکید می‌کند که سواد رسانه‌ای باید متناسب با اقتضائات بومی هر جامعه تعریف شود و نمی‌توان آن را به‌صورت مستقیم از جوامع توسعه‌یافته اقتباس کرد.

شاخص‌های سواد رسانه‌ای نیز در چهار بعد فناوری، ظرفیت‌های ارتباطی، نهاد رسانه و زمینه‌ی شکل‌گیری فعالیت رسانه‌ای معرفی می‌شوند و نقش سه گروه مخاطبان، کارورزان و سیاست‌گذاران رسانه در ارتقای این سواد بررسی می‌شود. بخش دوم کتاب به مرور اقدامات سیاستی کشورهای مختلف از جمله کشورهای اروپایی، آمریکا، کانادا، مالزی، سنگاپور، ترکیه، ژاپن، کره جنوبی و برزیل می‌پردازد و نمونه‌هایی از برنامه‌ها، کمپین‌ها و سیاست‌های موفق در این کشورها را ارائه می‌دهد. در نهایت، کتاب بر ضرورت طراحی سیاست‌های بومی و مشارکت همه‌ی نهادهای اجتماعی برای ارتقای سواد رسانه‌ای تأکید می‌کند.

چرا باید کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای را خواند؟

کتاب درآمدی بر سیاست‌ گذاری سواد رسانه‌ای با ارائه‌ی تصویری روشن از وضعیت سواد رسانه‌ای در ایران و جهان، به مخاطب کمک می‌کند تا با چالش‌ها و فرصت‌های سیاست‌گذاری در این حوزه آشنا شود. بررسی تطبیقی اقدامات کشورهای مختلف و تحلیل نقاط قوت و ضعف هر رویکرد، امکان الهام‌گیری و طراحی سیاست‌های متناسب با شرایط بومی را فراهم می‌کند؛ همچنین کتاب به تبیین نقش سه‌گانه‌ی مخاطبان، کارورزان و سیاست‌گذاران رسانه می‌پردازد و نشان می‌دهد که ارتقای سواد رسانه‌ای نیازمند همکاری و مشارکت همه‌ی بخش‌های جامعه است.

خواندن کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای پژوهشگران و دانشجویان حوزه‌ی ارتباطات، مطالعات رسانه و علوم اجتماعی، سیاست‌گذاران فرهنگی، معلمان و فعالان حوزه‌ی آموزش رسانه و همچنین مدیران و کارشناسان نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای مفید است؛ همچنین برای کسانی که دغدغه‌ی ارتقای سواد رسانه‌ای در جامعه یا طراحی برنامه‌های آموزشی و سیاستی در این زمینه را دارند، راهنمایی کاربردی ارائه می‌دهد.

بخشی از کتاب درآمدی بر سیاست گذاری سواد رسانه ای

«رسانه، از تلاقی تکنولوژی، نظریه‌های علوم انسانی و اجتماعی و کاربست هنر برای بیان و بازنمایی تجلی می‌یابد و شناخت رسانه در خلاء آگاهی نسبت به این سه مقوله پهناور از دانش و بینش و اندیشه متصور نیست. کم‌توجهی تاریخی به دانش‌های فنی، علوم انسانی و هنر در سطوح مختلف نظام آموزش‌وپرورش، مسبب پیدا شدن یک جای خالی بزرگ در نظام فکری، تربیتی و فرهنگی جامعه معاصر ماست. و آن جای خالی، درک دقیق و عمیق از رسانه‌ها و کارکردها و نحوه عملکردهای آن‌هاست. رسانه‌ها به وضوح جنبه‌هایی متنوع و فراگیر از زندگی فردی و اجتماعی انسان امروز را مفصل‌بندی می‌کنند. سواد رسانه‌ای، بر همین اساس، یک ضرورت بنیادین برای گشودن پنجره‌ای به تماشای انسان و جهان معاصر و فهمیدن روابط میان آن‌هاست. در طول بیش و کم یک دهه‌ای که از رواج پیدا کردن کاربرد اصطلاح «سواد رسانه‌ای» در فضای عمومی جامعه گذشته است، کم‌توجهی تاریخی پیش‌گفته، در برخی تلاش‌های فعالان فرهنگی و آموزشی برای تقلیل دادن دانش و مهارت‌های سواد رسانه‌ای به دستورالعمل‌هایی روزمره و استانداردسازی شده برای عموم مصرف‌کنندگان به منظور تنظیم مواجهه با انواع رسانه‌ها بازتولید شده است.»