کتاب درآمدی بر درمان سیستمی با فرد رویکرد سازه گرای اجتماعی

کتاب الکترونیکی «درآمدی بر درمان سیستمی با فرد (رویکرد سازه‌گرای اجتماعی)» نوشتهٔ فران هکس و با ترجمهٔ زینب محسنی، اثری تخصصی در حوزهٔ روان‌درمانی و خانواده‌درمانی است که نشر نو پسنده آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی رویکردهای نوین درمان سیستمی با تمرکز بر فرد و با تکیه‌بر سازه‌گرایی اجتماعی می‌پردازد و برای درمانگران، مشاوران و علاقه‌مندان به روان‌درمانی معاصر نوشته شده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب درآمدی بر درمان سیستمی با فرد رویکرد سازه گرای اجتماعی

«درآمدی بر درمان سیستمی با فرد» از جمله آثار ناداستان و دانشگاهی در حوزهٔ روان‌درمانی است که به‌طور ویژه به تلفیق رویکرد سیستمی و سازه‌گرایی اجتماعی می‌پردازد. فران هکس، نویسندهٔ کتاب، با نگاهی تحلیلی و انتقادی، سیر تحول درمان سیستمی را از مدل‌های سنتی تا رویکردهای پست‌مدرن دنبال کرده است. ساختار کتاب شامل فصل‌هایی است که هر یک به یکی از مفاهیم کلیدی درمان سیستمی، مانند بازخورد، فرضیه‌سازی، نقش زبان در خلق واقعیت، اهمیت زمینه و تعاملات بین‌فردی می‌پردازد. این اثر با مثال‌های بالینی و روایت‌های واقعی، تلاش می‌کند تا نظریه را به عمل نزدیک کند و به درمانگران نشان دهد چگونه می‌توانند در کار با افراد، خانواده‌ها و زوج‌ها از دیدگاه سیستمی بهره ببرند. کتاب با مقدمه‌ای از فرشاد بهاری آغاز می‌شود که جایگاه این اثر را در ادبیات درمان سیستمی و اهمیت آن برای مخاطبان ایرانی شرح داده است. قالب کتاب به‌صورت تحلیلی و آموزشی است و برای مطالعهٔ عمیق و کاربردی طراحی شده است.

خلاصه کتاب درآمدی بر درمان سیستمی با فرد رویکرد سازه گرای اجتماعی

این کتاب با تمرکز بر پیوند میان سازه‌گرایی اجتماعی و درمان سیستمی، به بررسی این می‌پردازد که چگونه واقعیت‌های فردی و خانوادگی در بستر زبان و تعاملات اجتماعی شکل می‌گیرند. نویسنده با مرور تاریخچهٔ درمان سیستمی، از تأثیرات گریگوری بیتسون و تیم میلان تا شکل‌گیری رویکردهای پسامیلان، نشان می‌دهد که درمانگر دیگر صرفاً ناظر یا متخصص بیرونی نیست، بلکه به‌عنوان بخشی از سیستم، در خلق معنا و تغییر نقش دارد. در بخش‌های مختلف کتاب، مفاهیمی مانند بازخورد، فرضیه‌سازی سیستمی، اهمیت زمینه و نقش زبان در ساخت واقعیت مورد واکاوی قرار گرفته‌اند. نویسنده تأکید کرده است که مشکلات روانی و رفتاری افراد را نمی‌توان صرفاً به ویژگی‌های درونی یا خطی نسبت داد، بلکه باید آن‌ها را در شبکه‌ای از روابط، تعاملات و معانی اجتماعی بررسی کرد. مثال‌های بالینی متعدد، مانند روایت خانواده‌هایی که با افسردگی یا تعارضات بین‌فردی مواجه‌اند، نشان می‌دهد که چگونه تغییر در الگوهای ارتباطی و معنابخشی می‌تواند به تحول فرد و خانواده بینجامد. کتاب همچنین به درمانگران توصیه می‌کند که از موضع بی‌طرفی و کنجکاوی استفاده کنند، فرضیه‌ها را به‌صورت دایره‌ای و قدردانانه بسازند و به جای تمرکز بر علت و معلول خطی، به پویایی‌های سیستمی و چندلایهٔ روابط توجه کنند. در نهایت، «درآمدی بر درمان سیستمی با فرد» بر اهمیت گفت‌وگو، بازنگری در داستان‌های شخصی و خانوادگی و خلق سناریوهای آینده تأکید دارد و درمانگر را به مشارکت فعال در فرایند تغییر دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب درآمدی بر درمان سیستمی با فرد رویکرد سازه گرای اجتماعی را بخوانیم؟

این کتاب به‌عنوان یکی از منابع تخصصی در حوزهٔ درمان سیستمی و سازه‌گرایی اجتماعی، فرصتی برای آشنایی با رویکردهای نوین و تلفیقی در روان‌درمانی فراهم می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این اثر، با مفاهیم کلیدی مانند نقش زبان در ساخت واقعیت، اهمیت زمینه و تعاملات بین‌فردی، و روش‌های فرضیه‌سازی سیستمی آشنا می‌شود. مثال‌های بالینی و روایت‌های واقعی، امکان درک عمیق‌تر نظریه‌ها و کاربرد آن‌ها در عمل را فراهم می‌آورد. این کتاب به درمانگران کمک می‌کند تا از دیدگاه خطی فاصله بگیرند و به پویایی‌های پیچیدهٔ روابط انسانی توجه کنند. همچنین، برای کسانی که به دنبال توسعهٔ مهارت‌های حرفه‌ای و نگرش انتقادی در کار با مراجعان هستند، مطالعهٔ این اثر می‌تواند الهام‌بخش باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای درمانگران، مشاوران، روان‌شناسان، دانشجویان رشته‌های مشاوره و روان‌درمانی، و افرادی که به رویکردهای سیستمی و پست‌مدرن در درمان علاقه‌مندند، مناسب است. همچنین برای کسانی که با مسائل خانوادگی، زوج‌درمانی یا کار با مراجعان فردی سروکار دارند و به دنبال درک عمیق‌تر از تعاملات و معانی اجتماعی هستند، این کتاب می‌تواند مفید باشد.

بخشی از کتاب درآمدی بر درمان سیستمی با فرد رویکرد سازه گرای اجتماعی

«اکنون لحظه‌ای از نوآوری و خلاقیت بزرگی است. (پیرس ۱۹۹۵). برای تمرین‌کنندگانی که از ایده‌های سازه‌گرایانه سیستمی با افراد استفاده می‌کنند، مطمئناً زمان حال زمان نوآوری و خلاقیت بزرگی است. این عقیده‌ها بسیاری از عقیده‌های دیرینه درمورد موقعیت فرد را به چالش می‌کشند و نیاز به دقت و تخیل دارند. کسانی که به دنبال اطمینان هستند، ممکن است با رویکردهایی که آن‌ها را به توسعهٔ زبان‌ها و شیوه‌های جدید دعوت می‌کند احساس ناراحتی کنند. اما تأثیر قابل‌توجه به مراجعان، مبارزه را توجیه می‌کند. پس از کمتر از شش ماه تمرین سیستمی، آندریا، یک درمانگر یونانی که تجربهٔ چندین‌سالهٔ استفاده از درمان‌های سنتی را داشت، به زمانی رسید که مراجعانش شروع به تغییر برای بهترشدن کردند و فقط بعد از دو سه مکالمه شگفت‌زده شد. اغلب فقط یک مکالمه می‌تواند به فرد کمک کند تا داستان بسیار متفاوتی را بیان کند و متعاقباً روابط مفیدتری ایجاد کند. حتی مراجعان با روابط پیچیده مرتباً به ما می‌گویند که این مکالمات به آن‌ها کمک می‌کند زندگی امیدوارتر بدون نیاز به درمان‌های مکرر داشته باشند. نسخه‌های درمانگران سیستمی معمولاً در مورد فرکانس مذاکره می‌کنند. ملاقات با مراجعان نه با فرض اینکه ما آن‌ها را هر هفته ملاقات خواهیم کرد. اگرچه ما ممکن است با مراجع کمتر کار کنیم و ممکن است او را در طی چندین ماه ببینیم، یا حتی سال‌ها. این روش به‌عنوان درمان (کوتاه‌مدت) توصیف می‌شد. درعین‌حال برخلاف متخصصانی که (سقوط قلب) را تجربه می‌کنند، این (سوختن) است و همچنین نوعی افسردگی که می‌تواند از کارکردن با آن به وجود بیاید. در داستان‌های غم‌انگیز حل‌نشدنی، درمانگران سیستمی وقتی به ما انرژی می‌دهند اثرات مثبت را بر افرادی که برای صحبت با ما می‌آیند، مشاهده می‌کنند. این بیشتر ما را تشویق می‌کند که با شیفتگی (هیبت و شگفتی) به مراجعان نزدیک شویم و این طرز فکرکردن و صحبت‌کردن بازیگر و احساس می‌تواند تأثیر مثبتی به داستان‌های خود درمانگر داشته باشد و با آن زندگی کند.»