کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

معرفی کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

کتاب الکترونیکی «در نواحی روستایی (راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات 1611)» نوشتهٔ علیرضا مهرآبادی، اثری پژوهشی در حوزه توسعه روستایی و نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در این عرصه است که توسط ناشر تخصصی در زمینه علوم اجتماعی منتشر شده است. این کتاب با تمرکز بر مسائل روستاها، اهمیت توسعه پایدار، برنامه‌ریزی منطقه‌ای و کاربرد فناوری‌های نوین را بررسی می‌کند و به چالش‌ها و راهکارهای عملی در این زمینه می‌پردازد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

این کتاب به بررسی ابعاد مختلف توسعه روستایی در ایران و جهان می‌پردازد و جایگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات را در این فرایند تحلیل می‌کند. نویسنده با تکیه بر داده‌ها و مطالعات میدانی، ابتدا مفاهیم پایه‌ای مانند تعریف روستا، اهمیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن را شرح می‌دهد و سپس به ضرورت توسعه پایدار و برنامه‌ریزی برای مناطق روستایی اشاره می‌کند. کتاب در دوره‌ای نوشته شده که تحولات فناوری و گسترش اینترنت به عنوان ابزارهای کلیدی در کاهش شکاف دیجیتال و ارتقای کیفیت زندگی روستاییان مطرح شده‌اند. در ادامه، نقش دفاتر فناوری اطلاعات روستایی، تجربه‌های جهانی و ملی، و چالش‌های اجرایی این پروژه‌ها بررسی می‌شود. اثر حاضر، تصویری جامع از وضعیت فعلی و آینده توسعه روستایی با محوریت فناوری اطلاعات ارائه می‌دهد و به سیاست‌گذاران، پژوهشگران و علاقه‌مندان این حوزه اطلاعات ارزشمندی عرضه می‌کند.

خلاصه کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

این کتاب با مروری بر تعاریف و ویژگی‌های روستا، اهمیت آن را در ساختار اجتماعی و اقتصادی کشورها به ویژه ایران برجسته می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که بخش عمده‌ای از جمعیت و تولیدات کشاورزی در مناطق روستایی متمرکز است و توسعه این مناطق برای امنیت غذایی، عدالت اجتماعی و پایداری ملی ضروری است. سپس به مفهوم توسعه روستایی و تفاوت آن با صرفاً گسترش فیزیکی روستاها می‌پردازد و توسعه را به معنای بازسازی فکری، اجتماعی و اقتصادی جامعه روستایی معرفی می‌کند. در ادامه، توسعه پایدار روستایی به عنوان رویکردی که نیازهای نسل حاضر را بدون آسیب به نسل‌های آینده تأمین می‌کند، مورد توجه قرار می‌گیرد. کتاب به ضرورت برنامه‌ریزی جامع و مشارکتی برای توسعه روستاها اشاره دارد و چالش‌هایی مانند پراکندگی جمعیت، ضعف زیرساخت‌ها، نبود نهادهای مشارکتی و موانع نهادی و ساختاری را برمی‌شمارد. بخش مهمی از کتاب به نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توانمندسازی روستاییان، کاهش فقر، ارتقای آموزش، بهداشت و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید اختصاص یافته است. نویسنده با بررسی تجربه‌های جهانی و ملی، تأکید می‌کند که دفاتر فناوری اطلاعات روستایی می‌توانند دسترسی به خدمات دولتی، آموزشی و بهداشتی را تسهیل کنند و مهاجرت به شهرها را کاهش دهند. در نهایت، کتاب راهکارهایی برای رفع موانع توسعه فناوری اطلاعات در روستاها ارائه می‌دهد و بر اهمیت برنامه‌ریزی منطقه‌ای و مشارکت مردم در فرایند توسعه تأکید می‌کند.

چرا باید کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی را خواند؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و جامع، پیوند میان توسعه روستایی و فناوری اطلاعات را به‌روشنی نشان می‌دهد. خواننده با مطالعه این اثر، با چالش‌ها و فرصت‌های مناطق روستایی آشنا می‌شود و می‌تواند نقش فناوری‌های نوین را در بهبود کیفیت زندگی، کاهش فقر و مهاجرت و ارتقای آموزش و بهداشت درک کند. همچنین، کتاب به سیاست‌گذاران و فعالان حوزه توسعه روستایی کمک می‌کند تا راهکارهای عملی و قابل اجرا برای توانمندسازی جوامع روستایی بیابند.

خواندن کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم اجتماعی، برنامه‌ریزان منطقه‌ای، مدیران پروژه‌های توسعه روستایی، فعالان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و افرادی که دغدغه کاهش فقر، مهاجرت و توسعه پایدار در مناطق روستایی را دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال راهکارهایی برای ارتقای آموزش، بهداشت و اقتصاد روستاها هستند، مفید خواهد بود.

فهرست کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

فصل اول: توسعه روستایی- تعریف روستا و اهمیت آن در نظام اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور- ضرورت توسعه پایدار روستایی و اهداف استراتژیک توسعه در ایران- چالش‌ها و موانع نهادی و ساختاری توسعه روستایی- اهمیت برنامه‌ریزی و شرایط موفقیت برنامه‌های روستاییفصل دوم: فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات- معرفی فناوری اطلاعات و ارتباطات و نقش آن در توسعه روستاها- دفاتر فناوری اطلاعات روستایی و تجربه‌های جهانی و ملی- تأثیر فناوری اطلاعات بر آموزش، بهداشت، فقرزدایی و مهاجرتفصل سوم: کاربردهای مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات- نقش فناوری اطلاعات در اقتصاد، تجارت الکترونیک، آموزش و بهداشت روستایی- کاربرد فناوری اطلاعات در کشاورزی، دفع آفات، هواشناسی و پیش‌بینی بیماری‌ها- تأثیر فناوری اطلاعات بر گردشگری و ایجاد فرصت‌های اقتصادی جدیدفصل چهارم: موانع و راهکارهای بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در روستاها- چالش‌های فرهنگی، جغرافیایی و انسانی- راهکارهای پیشنهادی برای توسعه دفاتر فناوری اطلاعات و ارتباطات- مقایسه وضعیت ایران با سایر کشورها و بررسی پروژه‌های ملی مرتبط

بخشی از کتاب راهکارهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نواحی روستایی

«در منابع مختلف، تعاریف گوناگونی از روستا شده است. یکی از تعاریف که هم جامع به نظر می‌رسد و هم می‌توان با توجه به شرایط امروزی از یک روستا یاد کرد این است: روستا عمدتاً یک واحد همگن طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی است که از یک مرکز جمعیت و محل کار و سکونت (اعم از متمرکز، پیوسته و یا پراکنده) با حوزه و قلمرو معین ثبتی و یا عرفی تشکیل می‌شود و اکثریت ساکنان شاغل دائمی آن به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به یکی از فعالیت‌های اصلی زراعی، باغداری، دامداری، صیادی، صنایع روستایی و یا ترکیبی از این فعالیت‌ها اشتغال دارند و از آن ارتزاق می‌نمایند و پیوند فرهنگی و اجتماعی عمیقی ما بین جامعه آن برقرار است. (مطیعی لنگرودی: ۱۳۸۲)ده (قریه) به معنی سرزمین است. از نظر تقسیمات کشوری، «ده» (روستا یا آبادی) در ایران، کوچک‌ترین واحد سکونتی و اجتماعی-سیاسی است. کشور به چندین استان (دارای استاندار)، هر استان به چند شهرستان (دارای فرماندار)، و هر شهرستان به چند بخش (دارای بخش‌دار)، و هر بخش به چند شهر و روستا تقسیم می‌شود. مجموعه‌ای از چندین ده هم دهستان گفته می‌شود که مسئول آن دهیار نامیده می‌شود. مطابق سرشماری‌هایی که در کشور انجام می‌شود، به نقاطی که کمتر از ۵۰۰۰ نفر جمعیت داشته باشند روستا و به نقاط بیش از ۵۰۰۰ نفر شهر گفته می‌شود. البته استثنائاتی نیز (علیرغم ملاک مذکور) وجود دارد. مردم روستا، از طریق کشاورزی امرار معاش می‌کنند به همین جهت بعدها، در تعریف روستا، شغل کشاورزی نیز به عنوان اساس کار روستاییان اضافه گردید.»