کتاب بازمهندسی فرهنگی

کتاب بازمهندسی فرهنگی نوشته امیرعباس تقی‌پور و امیر لعلی توسط انتشارات سیمای شرق منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از گفت‌وگوها با امیر خوراکیان درباره‌ی ساختار مدیریت فرهنگی، نقش رسانه‌ها در خانواده و چالش‌های فرهنگی در کلان‌شهر تهران را ارائه داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بازمهندسی فرهنگی

کتاب بازمهندسی فرهنگی (گفت‌وگو با امیر خوراکیان رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در خصوص ساختار و مدیریت فرهنگی، مصرف رسانه در خانواده‌ها و ...) در قالب مصاحبه‌ای مفصل با امیر خوراکیان، رئیس وقت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، به بررسی ساختار و کارکرد مدیریت فرهنگی در ایران پرداخته است. محورهای اصلی گفت‌وگو شامل نقش شهرداری در فرهنگ‌سازی شهری، تعامل با بخش خصوصی، چالش‌های سیاست‌گذاری فرهنگی و مصرف رسانه در خانواده‌ها است. 

کتاب در سال ۱۳۹۲ منتشر شده و بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی آن دوره است. امیرعباس تقی‌پور و امیر لعلی تلاش کرده‌اند با طرح پرسش‌های متنوع، تصویری از وضعیت فرهنگی کشور، نقاط قوت و ضعف مدیریت فرهنگی و نیاز به بازمهندسی ساختارهای فرهنگی ارائه دهند؛ همچنین به موضوعاتی مانند آموزش مهارت‌های زندگی، نقش خانواده در مصرف رسانه و اهمیت پژوهش‌های فرهنگی در برنامه‌ریزی شهری پرداخته شده است. این اثر، علاوه‌بر پرداختن به مسائل کلان، به نمونه‌هایی از برنامه‌های اجرایی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز اشاره می‌کند و دیدگاه‌های انتقادی و راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت فرهنگی کشور را مطرح می‌سازد.

خلاصه کتاب بازمهندسی فرهنگی

کتاب بازمهندسی فرهنگی با محوریت گفت‌وگو با امیر خوراکیان به بررسی ابعاد مختلف مدیریت فرهنگی در شهر تهران و کشور می‌پردازد. خوراکیان در این مصاحبه، ناکارآمدی ساختار مدیریت فرهنگی کشور را یکی از مهم‌ترین مشکلات می‌داند و بر ضرورت بازنگری و اصلاح این ساختار تأکید می‌کند. او معتقد است که سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌تواند سهم قابل‌توجهی در برنامه‌های فرهنگی کشور داشته باشد، اما برای تحقق این هدف باید مأموریت‌ها و انتظارات از سازمان با شرایط واقعی هماهنگ شود. 

در بخش‌هایی از کتاب، به نقش رسانه‌های نوظهور مانند ماهواره و اینترنت در خانواده‌ها پرداخته می‌شود و خوراکیان بر اهمیت مدیریت مصرف رسانه به‌جای حذف آن تأکید دارد. او همچنین به ضرورت آموزش مهارت‌های زندگی و اخلاق عمومی اشاره می‌کند و معتقد است که پژوهش و شناخت دقیق مخاطبان، لازمه‌ی موفقیت برنامه‌های فرهنگی است. در ادامه، مشکلاتی مانند نبود نظام ارزیابی مؤثر، ضعف در تدوین قواعد فرهنگی و عدم تقسیم کار روشن میان نهادهای فرهنگی کشور مطرح می‌شود. خوراکیان راهکارهایی مانند ایجاد مراکز رصد و ارزیابی فرهنگی و تدوین اسناد راهبردی را پیشنهاد می‌دهد و بر نقش خانواده و مشارکت اجتماعی در ارتقای فرهنگ عمومی تأکید دارد.

چرا باید کتاب بازمهندسی فرهنگی را خواند؟

کتاب بازمهندسی فرهنگی فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با چالش‌ها و پیچیدگی‌های مدیریت فرهنگی در یک کلان‌شهر آشنا شود و از زاویه دید یک مدیر اجرایی، مسائل و راهکارهای حوزه‌ی فرهنگ را بررسی کند. گفت‌وگوها، تصویری از تعامل میان نهادهای دولتی و خصوصی، نقش رسانه‌ها در خانواده و اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی ارائه می‌دهد؛ همچنین کتاب به دغدغه‌های روز جامعه درباره‌ی مصرف رسانه و تأثیر آن بر سبک زندگی می‌پردازد و پیشنهادهایی برای بهبود ساختار فرهنگی کشور مطرح می‌کند.

خواندن کتاب بازمهندسی فرهنگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب برای علاقه‌مندان به مدیریت فرهنگی، دانشجویان و پژوهشگران علوم اجتماعی، مدیران شهری و فعالان حوزه‌ی فرهنگ و رسانه مفید است؛ همچنین کسانی که دغدغه‌ی مصرف رسانه در خانواده و ارتقای فرهنگ عمومی دارند، می‌توانند از مطالب آن بهره ببرند.

بخشی از کتاب بازمهندسی فرهنگی

«می‌گوییم «مدیریت» نمی‌گوییم «حذف». این مدیریت ممکن است برای دختر خانواده یک‌جور باشد، برای پسر خانواده جوری دیگر و برای پدر و مادر خانواده به گونه‌ای متفاوت. ما با این نگاه داریم پیش می‌رویم. حتی از صداوسیمای خودمان چگونه استفاده کنیم؟ ما باید بتوانیم از همه رسانه‌های نوظهور استفاده و مصرف درستی داشته باشیم. معتقدم انتخاب کالای فرهنگی را نباید به حساب سیاست‌گذاری فرهنگی بگذاریم. جناب‌عالی وقتی می‌روید بازار انتخاب می‌کنید. این دلیل بر این نیست که سیاست‌گذاری کرده‌اید. موضوع متفاوت است. کالاهای متنوعی در بازار عرضه می‌شود و مخاطب به سلیقه خودش انتخاب می‌کند و در فضای عمومی هم همین‌طور است. وقتی کالاهای متعدد حداقل استانداردها را دارد و از مجراهای فیلتر رسمی رد می‌شود، پس می‌توان آنها را در فضای عمومی قرار داد و هرکسی مخاطب آن بود؛ انتخاب کند و هر کسی مشکل دارد انتخاب نکند. چرا باید عرضه قائل شویم؟»