کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک

کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک نوشته محمد سلطانی‌فر که توسط سیمای شرق منتشر شده، اثری پژوهشی در حوزه‌ی علوم ارتباطات و روابط بین‌الملل است. این کتاب به بررسی مفاهیم دیپلماسی عمومی، روابط عمومی الکترونیک و نقش فناوری‌های نوین ارتباطی در سیاست خارجی و مدیریت افکار عمومی پرداخته است. نویسنده باتکیه‌بر تجربیات و مطالعات خود، تحولات دیپلماسی و روابط عمومی را در عصر دیجیتال تحلیل کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک

کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک در سال ۱۳۸۹ منتشر شده و به بررسی تحولات دیپلماسی عمومی و روابط عمومی در بستر جهانی شدن و انقلاب ارتباطات می‌پردازد. محمد سلطانی‌فر تلاش می‌کند تا نشان دهد که چگونه ورود فناوری‌های نوین و شبکه‌های اجتماعی، نقش بازیگران غیردولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد را در عرصه‌ی روابط بین‌الملل پررنگ‌تر کرده است. دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک با نگاهی تحلیلی، به تفاوت‌های دیپلماسی سنتی و دیپلماسی عمومی، اهمیت شفافیت و پاسخ‌گویی و ضرورت توجه به افکار عمومی جهانی می‌پردازد. 

کتاب در هفت فصل تنظیم شده و موضوعاتی مانند قدرت نرم، دیپلماسی شبکه‌ای، ابزارهای نوین ارتباطی و نقش رسانه‌ها را بررسی می‌کند. محمد سلطانی‌فر با اشاره به نمونه‌های بین‌المللی، روندهای جدید در سیاست خارجی و مدیریت تصویر کشورها را در فضای جهانی تحلیل می‌کند. این اثر برای دانشجویان و علاقه‌مندان به علوم ارتباطات، روابط بین‌الملل و سیاست‌گذاری رسانه‌ای قابل‌توجه است.

خلاصه کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک

کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک با تبیین مفاهیم پایه‌ای دیپلماسی، روابط عمومی و دیپلماسی عمومی آغاز می‌شود و سپس به نقش فناوری‌های دیجیتال در تحول این حوزه‌ها می‌پردازد. نویسنده توضیح می‌دهد که دیپلماسی عمومی، برخلاف دیپلماسی سنتی که عمدتاً میان دولت‌ها جریان داشت، بر ارتباط مستقیم با ملت‌ها و افکار عمومی کشورهای دیگر تمرکز دارد. در ادامه، اهمیت روابط عمومی دیجیتال و الکترونیک در مدیریت بحران‌ها، تصویرسازی ملی و تعامل با مخاطبان جهانی بررسی می‌شود. 

کتاب به نقش شبکه‌های اجتماعی و جامعه‌ی شبکه‌ای در شکل‌دهی به افکار عمومی و سیاست خارجی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه ابزارهای نوین ارتباطی، مرزهای سنتی دیپلماسی را جابه‌جا کرده‌اند؛ همچنین مفهوم قدرت نرم و تأثیرگذاری فرهنگی و رسانه‌ای کشورها در عرصه‌ی بین‌الملل موردبحث قرار می‌گیرد. نویسنده تأکید می‌کند که موفقیت در دیپلماسی عمومی نیازمند شفافیت، صداقت و هماهنگی میان سیاست‌های داخلی و خارجی است. در بخش‌های پایانی، به چالش‌های بهره‌گیری از تبلیغات، تفاوت دیپلماسی عمومی با لابی‌گری و بازاریابی و ضرورت توجه به روابط فرهنگی و تبادلات بین‌المللی پرداخته می‌شود. کتاب با جمع‌بندی نقش روابط عمومی نوین و دیپلماسی عمومی در تأمین منافع ملی و ارتقای جایگاه کشورها در جهان به پایان می‌رسد.

چرا باید کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک را خواند؟

کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک با تمرکز بر پیوند میان دیپلماسی عمومی و فناوری‌های ارتباطی جدید، تصویری روشن از تحولات سیاست خارجی در عصر دیجیتال ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعه‌ی این اثر با مفاهیم کلیدی مانند قدرت نرم، دیپلماسی شبکه‌ای و نقش شبکه‌های اجتماعی در شکل‌دهی به افکار عمومی جهانی آشنا می‌شود؛ همچنین کتاب به چالش‌ها و فرصت‌های روابط عمومی الکترونیک در مدیریت تصویر ملی و تعامل با مخاطبان بین‌المللی می‌پردازد و ابزارهای نوین تأثیرگذاری در عرصه‌ی بین‌الملل را معرفی می‌کند.

خواندن کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم ارتباطات، روابط بین‌الملل، علوم سیاسی و مدیریت رسانه مناسب است؛ همچنین برای مدیران روابط عمومی، فعالان حوزه‌ی رسانه و افرادی که به‌دنبال درک نقش فناوری‌های نوین در سیاست خارجی و مدیریت افکار عمومی هستند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک

«دیپلماسی را فن اداره سیاست خارجی یا تنظیم روابط بین‌المللی و همچنین حل و فصل اختلافات بین‌المللی از طریق مسالمت‌آمیز تعریف و توصیف کرده‌اند. اگرچه در بسیاری از مواقع دیپلماسی تنها یکی از ابزارهای اجرای سیاست خارجی در میان دیگر عوامل (اقتصادی، نظامی و فرهنگی) به شمار می‌رود، در روند بهره‌گیری از حربه‌های اقتصادی، فرهنگی و حتی نظامی نیز کاربرد آن ضرورت پیدا می‌کند. برای نمونه، در خلال جنگ جهانی دوم شاید بیش از هر زمان دیگر از دیپلماسی استفاده می‌شد. تعیین حوزه منافع ملی، راه‌های پایان دادن به جنگ، شیوه‌های برقراری اتحاد و ائتلاف با واحدهای سیاسی گوناگون، نحوه اعمال تحریم‌های اقتصادی، مشخص کردن حریم امنیتی، کسب امتیاز، تعیین حوزه نفوذ و بالاخره تشویق، تنبیه، تهدید و پاداش همه از ویژگی‌های دوران جنگ به شمار می‌آیند. دیپلماسی همانند کوه یخ دارای دو قسمت رسمی (آشکار) و غیررسمی (پنهان) است. بخش رسمی و آشکار آن شامل گفته‌ها و سخنان مقامات رسمی، سخنگویان و مطالب نشریات و رادیو تلویزیون‌های دولتی است که بخش کوچکی از دیپلماسی را تشکیل می‌دهند. بخش دیگر دیپلماسی غیررسمی و پنهان است که قسمت اعظم دیپلماسی را دربرمی‌گیرد.»