کتاب چهل حدیث آداب زن در مسجد

کتاب چهل حدیث آداب زن در مسجد نوشتهٔ علی واشقانی فراهانی است و انتشارات نظری آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب چهل حدیث آداب زن در مسجد

 مسجد از همان صدر اسلام در تمام زوایای جامعه به‌خصوص در هدایت فرهنگی مذهبی جامعه مدنی فعال بسیط داشته و در طول تاریخ توانمندی خود را همچنان تجلی کرده و هم‌اکنون نیز به مقتضای زمان در مدیریت فرهنگ دینی ایفای نقش محوری دارد. با توجه به اینکه رسالت مسجد احیای رسالت اسلام و اسلام ما هیئت مسجد را تشکیل می‌دهد و ایستگاه نخست ترویج فرهنگ جامعه اسلامی از مسجد نشئت می‌گیرد، مشارکت زنان نیز از همان فعالیت آغازین مسجد جای تحسین دارد. زنان در احداث بنای مسجد مردان روزها کار عمرانی داشتند و زنان پس از آن‌ها شب‌ها در ساخت مسجد فعالیت داشتند. در عصر پیامبر خادم مسجد خانمی بود و نیز مجروحین جنگ را خانمی در جوار مسجد پرستاری و رسیدگی می‌کرد. حضرت فاطمه (س) در مسجد ایراد خطبه کرد و همچنین زینب (س). در اولین نماز جماعت پیامبر خدیجه اقتدا کرد و... . در دوران معاصر خانم گوهرشاد بیگم مسجد گوهرشاد را در جوار حرم امام رضا (ع) تأسیس کرد. زمین مسجد امام رضا (ع) واقع در دهکده المپیک را مرحومه بی‌بی خانم گرجی وقف کرده که درخت‌کاری شده بود و از ساخت مسجد در آن خودداری و اقدامی نشده بود.

در این خصوص بانوان از همان ابتدای ساخت بنا مساعدت لازم را انجام دادند و هم‌اکنون نیز بانوان در مسجد جلسات متنوع تربیتی دارند؛ از جمله روان‌خوانی قرآن و نهج‌البلاغه، صحیفه سجادیه، احکام و اخلاق، اعتکاف، مهد نونهالان، خیاطی و بافت تابلو فرش و مساعدت به نیازمندان و دعوت از سخنرانان خانم و... برای جلسات فرهنگی مذهبی، اجتماعی و پزشکی خانم‌ها.

چهل حدیث آداب زن در مسجد (و آیاتی از قرآن کریم در آغازین) بر این لحاظ تألیف شده است که از باب یادآوری آداب زن در مسجد و استفاده بهینه از فضای این خانه آسمانی مطالب ارزشمندی را از منظر قرآن و اهل بیت اظهار می‌کند. 

خواندن کتاب چهل حدیث آداب زن در مسجد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به بانوانی که می‌خواهند در مسجد فعالیت‌های مختلف انجام دهند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چهل حدیث آداب زن در مسجد

«این آیه، از حقّ خدا «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ» تا حقّ بردگان «مَلَکتْ أَیمانُکمْ» را بیان کرده و این نشانهٔ جامعیت اسلام است.

«الْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ»، شامل همسایهٔ فامیل و غیر فامیل، هم عقیده و غیر هم عقیده نیز می‌شود. به گفتهٔ روایات تا چهل خانه از هر طرف، همسایه‌اند. یعنی در مناطق کوچک، همه همسایه‌اند.

«الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ»، شامل رفقای دائمی یا موقّت، رفقای سفر، یا آنان که به امید نفعی سراغ انسان می‌آیند، می‌شود.

«ابْنِ السَّبِیلِ»، ممکن است در وطن خود متمکن باشد و ما شناختی از او و بستگانش نداشته باشیم، فقط بدانیم که درماندهٔ در سفر و فرزند راه است که باید مورد حمایت مالی قرار گیرد.

«مختال»، کسی است که در دنیای خیال، خود را بزرگ می‌پندارد و تکبر می‌کند. اگر به اسب هم «خیل» می‌گویند چون متکبّرانه راه می‌رود.

احسان به پدر و مادر، شامل محبّت، خدمت، کمک مالی، علمی، عاطفی و مشورت با آنان می‌شود.

شرط احسان به والدین خوب بودن آنان نیست، ولی اطاعت از والدین در صورتی است که آنان به امری بر خلاف رضای خدا فرمان ندهند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام پدران این امّت هستند، زیرا در قرآن آمده: اعْبُدُوا اللَّهَ ... وَ بِالْوالِدَینِ إِحْساناً

۱- تنها عبادت خدا کافی نیست، دوری از هرگونه شرک و ریا لازم است. وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکوا ...

۲- نیکی به پدر و مادر، در کنار بندگی خدا وتوحید مطرح است. وَ اعْبُدُوا اللَّهَ ... وَ بِالْوالِدَینِ إِحْساناً

۳- خداپرست واقعی باید نسبت به بستگان، محرومان و همسایگان خود، متعهّد و مسئول باشد. اعْبُدُوا اللَّهَ ... بِذِی الْقُرْبی وَ الْیتامی

۴- همسایگان دور نیز بر انسان حقّ دارند. «الْجارِ الْجُنُبِ»

۵- در احسان کردن به اولویت‌ها توجّه کنید. نام والدین قبل از بستگان و نام آنان قبل از یتیمان آمده است.

۶- بی‌توجّهی به والدین و بستگان و یتیمان و محرومان جامعه، نشانه تکبّر و فخر فروشی است. «إِنَّ اللَّهَ لا یحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالًا فَخُوراً»

۷- احسان، باید همراه با تواضع باشد. در ابتدای آیه سفارش به احسان شد و در پایان از تکبّر نهی شد. «لا یحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالًا فَخُوراً»»