کتاب راز ارتباط

کتاب راز ارتباط نوشتهٔ سیدحمید آتش‌‍ پور و سید محمدرضا صمصام شریعت توسط نشر قطره منتشر شده است. نویسندگان در این اثر از توانمندی‌های روابط بین‌فردی سخن گفته‌اند و به بررسی جنبه‌های روان‌شناختی ارتباطات، ارتباط بین اشخاص، ارتباط گفتاری و مهارت‌های زبانی پرداخته‌اند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب راز ارتباط

کتاب راز ارتباط نه تنها بر یادگیری مهارت‌های ارتباطی تأکید دارد، بلکه با رویکردی متفاوت، به ایجاد نگرشی عمیق‌تر از عوامل زیربنایی دخیل در ارتباطات و تحلیل آن‌ها می‌پردازد. این کتاب با درنظرگرفتن نیاز به روابط و اهمیت آن در موفقیت زندگی، تعامل و افزایش همکاری، به چگونگی شکل‌گیری ارتباط مؤثر و اجزای آن می‌پردازد. همچنین، با توجه به ماهیت انسانی و شخصیت یگانه هر فرد، به موضوعاتی نظیر تحلیل تبادلی (T. A.) در ارتباطات انسانی و اهمیت تعادل درون و بیرون می‌پردازد. این مجموعه با بررسی میزان مشارکت‌جویی، کنش‌های ارتباطی در رفع نیازهای دیگران، احساس تعلق و ایجاد تعاملی عمیق چون عشق، و فاصله گرفتن از فردیت و خودمحوری، رویکردی جمع‌گرایانه در ارتباطات انسانی را پیشنهاد می‌کند. عنوان فصل‌های این کتاب به ترتیب عبارت است از «نیاز به روابط»، «فهم روابط»، «شکل‌گیری ارتباط مؤثر»، «تحلیل تبادلی»، «تعادل درون و بیرون»، «مشارکت در رفع نیازها»، «عشق و روابط صمیمی»، «با خودرأیی و خودپسندی وداع کنید»، «تأثیر جمع‌گرایی ـ فردگرایی بر ادراک گفتار افراد از یک‌دیگر»، «قضاوت در مورد دیگران»، «حالت‌ها و رفتارهای مناسب»، «گفت‌وگو و اهمیت لحن کلام»، «خودافشایی»، «گوش دادن یا شنیدن»، «ابراز وجود مؤثرترین شیوهٔ برخورد»، «هیجان و جلوه‌های آن»، «لبخند زدن» و «دست دادن و شخصیت».

خلاصه کتاب راز ارتباط

چرا باید کتاب راز ارتباط را بخوانیم؟ 

خواندن کتاب راز ارتباط را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟ 

خواندن این کتاب به تمامی افرادی که به دنبال بهبود روابط بین‌فردی خود هستند، پیشنهاد می‌شود. این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های روان‌شناسی و علوم اجتماعی، مشاوران و درمانگران، مدیران و کارکنان سازمان‌ها و هر فردی که علاقه‌مند به توسعه فردی و افزایش مهارت‌های ارتباطی خود در زندگی شخصی و حرفه‌ای است، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب راز ارتباط

«هر چیزی که ما را به موفقیت نزدیک کند، عاملی مهم محسوب می‌شود. بسیاری از ما در کاری که انجام می‌دهیم باید لذت ببریم و در حین حال همهٔ ما این تمایل اساسی را داریم که در حرفه و کار خود موفق شویم. اگر شما انتظار داشته باشید که دیگران یاری‌تان کنند باید از ارتباط با آن‌ها لذت ببرید و در عین حال احساس خوشایندی را از این‌که با شما هستند در آن‌ها ایجاد کنید. هیچ فردی از ملاقات دیگری لذت نخواهد برد، مگر آن‌که این ارتباط بتواند وی را شاد کند؛ بنابراین به نظر می‌رسد بخشی از کمک‌هایی که از دیگران دریافت می‌کنیم وابسته به این است که آیا فردی خسته‌کننده و غمگین هستیم یا فردی سرحال و شادکننده. با این اوصاف سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا برای شادکام بودن و انتقال این شادی به دیگران لازم است که لبخند بزنیم؟ پاسخ ما به این سؤال مثبت است. چه کسی علاقه‌مند است که افراد گرفته، کسل، کج‌خلق و ترشرو را ملاقات کند؟ آیا شما می‌توانید چنین افرادی را تحمل کنید؟ آیا می‌توان فردی را که دایم از دوستان خود شکوه و شکایت می‌کند و از وضعیت خود می‌نالد، فردی مثبت قلمداد کرد و آیا این فرد می‌تواند روی ما تأثیر مثبت بگذارد؟ برای شادکام کردن دیگران در روابط خود باید احساس متقابل شادکامی را به همراه انتقال عواطف مثبت فراهم کرد.

برای امیدوار کردن دیگران و احساس مثبت در روابط بین فردی خود در منزل، محیط کار و سازمان، هیچ راه میانبری وجود ندارد مگر این‌که بتوان تأثیر مثبت بر دیگران بر جای گذاشت. داشتن نگرش مثبت همراه با چهره‌ای بشاش و باحرارت، عاملی مهم برای نفوذ در دیگران است. برای انتقال نگرش مثبت و احساس حرارت و اشتیاق درونی خود، لبخند زدن عنصری اساسی به شمار می‌رود. بی‌تردید خود لبخند زدن تنها به عنوان یک رفتار ظاهری مد نظر نیست، بلکه چون نمودی است از شادی و احساس رضایتمندی، برای ما حایز اهمیت است.»