کتاب آگاهی از ناآگاهی

معرفی کتاب آگاهی از ناآگاهی

کتاب الکترونیکی «آگاهی از ناآگاهی: بیداری به طریقی دیگر» گردآوری «مارسل اشهاوزیه» و ترجمهٔ «هاله نادری» توسط نشر مضامین منتشر شده است. این اثر در دستهٔ فلسفه و معنویت قرار می‌گیرد و به بررسی مفهوم بیداری و آگاهی از منظر فلسفهٔ غرب و شرق می‌پردازد. نویسنده با نگاهی انتقادی به دوگانگی‌های فکری و معنوی، تجربهٔ شخصی خود را در مسیر بیداری روایت می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آگاهی از ناآگاهی

این کتاب در سال‌های اخیر نوشته شده و به دغدغه‌های انسان معاصر دربارهٔ معنویت، فلسفه و بحران‌های اخلاقی می‌پردازد. «مارسل اشهاوزیه» با پیشینه‌ای در مهندسی و تجربهٔ زندگی در فرهنگ‌های مختلف، از مسیر شخصی خود برای رسیدن به بیداری معنوی سخن می‌گوید. او با الهام از فلسفه‌های غربی و شرقی، به ویژه آموزه‌های اپیکور، لائوتسه و اکهارت تله، تلاش می‌کند تا مفهوم نادوگانگی و یگانگی را برای مخاطب روشن کند. کتاب با روایتی ترکیبی از تجربه‌های شخصی، گفت‌وگوهای خیالی با فیلسوفان و تحلیل‌های فلسفی، به بررسی بحران‌های اخلاقی و معنوی در جوامع غربی و مقایسهٔ آن با عرفان شرقی می‌پردازد. نویسنده در این مسیر، از تجربهٔ افسردگی، سفرهای متعدد و مواجهه با آموزه‌های معنوی سخن می‌گوید و تلاش دارد راهی برای بازگشت به معنویت و وحدت درونی پیشنهاد کند.

خلاصه کتاب آگاهی از ناآگاهی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!کتاب با روایت تجربهٔ شخصی نویسنده از افسردگی و جست‌وجوی معنای زندگی آغاز می‌شود. «مارسل اشهاوزیه» در نوجوانی با بحران‌های روحی روبه‌روست و با تکرار یک مانترا، آرامش و حضور در لحظه را تجربه می‌کند. او پس از سال‌ها سفر و جست‌وجو، در میانسالی با بحران جدیدی مواجه می‌شود و این بار با مطالعهٔ فلسفه و روان‌شناسی، به بینشی تازه دربارهٔ نادوگانگی و یگانگی می‌رسد. نویسنده در قالب گفت‌وگوهای خیالی با فیلسوفانی چون اپیکور، لائوتسه و حتی آلبرت انیشتین، مفاهیم بنیادین آگاهی، ذهن، تغییر و حقیقت را بررسی می‌کند. او به تفاوت‌های رویکرد معنوی و متافیزیکی در رسیدن به بیداری می‌پردازد و نشان می‌دهد که روشنگری نه یک مهارت اکتسابی، بلکه بینشی عمیق و تجربه‌ای شخصی است. کتاب با نقد دوگانگی‌های فکری غرب، تأکید بر اهمیت تجربهٔ لحظهٔ حال و بازگشت به حقیقت درونی، مخاطب را به سفری فلسفی و معنوی دعوت می‌کند که در آن، بیداری به معنای پذیرش تغییر و یگانگی با هستی است.

چرا باید کتاب آگاهی از ناآگاهی را خواند؟

این کتاب با ترکیب روایت شخصی و تحلیل فلسفی، به موضوعاتی چون بحران معنویت، دوگانگی ذهن و جهان، و جست‌وجوی حقیقت در زندگی معاصر می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گیری از آموزه‌های فیلسوفان غرب و شرق، راه‌هایی برای درک عمیق‌تر آگاهی و بیداری ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به کسانی که به دنبال معنا، آرامش درونی و شناخت بهتر خود هستند، دیدگاه‌های تازه‌ای بدهد و آن‌ها را با مفاهیم فلسفی و معنوی به زبان امروزی آشنا کند.

خواندن کتاب آگاهی از ناآگاهی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به فلسفه، معنویت، روان‌شناسی و کسانی که دغدغهٔ بحران هویت یا معنای زندگی دارند مناسب است. همچنین برای افرادی که با اضطراب، افسردگی یا احساس پوچی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به دنبال راهی برای بازگشت به آرامش و یگانگی درونی هستند، مفید خواهد بود.

فهرست کتاب آگاهی از ناآگاهی

پیش گفتار: مقدمه‌ای بر دغدغه‌های نویسنده دربارهٔ بحران معنویت و اخلاق در جهان معاصر.فصل اول: چگونه به بیداری رسیدم؟ روایت تجربه‌های شخصی نویسنده از افسردگی، سفر، جست‌وجوی معنویت و مواجهه با آموزه‌های فلسفی و معنوی.فصل دوم: بیداری و نگرش برآمده از آن. بررسی مفاهیم متافیزیک، تجربهٔ روشنگری، و گفت‌وگوهای خیالی با فیلسوفان دربارهٔ ذهن، آگاهی و حقیقت.فصل سوم: ماهیت نادوگانهٔ ما. تحلیل وعده‌های ذهن، نقد دوگانگی‌های غربی، و بررسی راه‌های رسیدن به یگانگی و آرامش درونی.فصل چهارم: ایرادات رایج به نادوگانگی و پاسخ به آن‌ها. گفت‌وگو با فیلسوفان معاصر و بررسی چالش‌های فلسفی و معنوی در مسیر بیداری.

بخشی از کتاب آگاهی از ناآگاهی

«درست به‌همین شکل بر افسردگی غلبه کردم. نوزده سال دارم و در درون خود جایی برای آرامش پیدا می‌کنم؛ جایی که مرا تبدیل به انسانی شجاع، ماجراجو و زنده می‌کند. خودخوری و عدم اعتمادبه‌نفس در من از بین رفته است. از آن زمان تا کنون، می‌دانم چگونه از نگرانی بیش از اندازه دست بردارم. به‌عنوان مثال، آن‌چه مردم درمورد من فکر می‌کنند برایم اهمیتی ندارد. به یاد دارم که آن‌شب با چند نفر از دوستانم به میهمانی جشن سال نو رفتیم و لحظات‌مان را زندگی کردیم. روز بعد، در جشن سنتی خانوادگی سال نو شرکت نمودم. وقتی به دیگران صبح‌به‌خیر گفتم، هنوز صدای موسیقی ترانه‌ی حطهز گروه تکنوترونیک را در گوشم می‌شنیدم. خانواده‌ام به‌نظر نگران شدند، زیرا ساعت چهار بعد از ظهر بود. هرگز افراط یا مهمانی‌های پُرتحرک و شلوغ را به دیگران توصیه نمی‌کنم اما از شرکت در جشن آن شب هم پشیمان نیستم. سپس بینش خود را در قالب یک مانترا شکل می‌دهم؛ هر زمان که نیاز داشته باشم، مانترا را با خود تکرار می‌کنم. این کار فورا مرا از ترس‌ها و مشکلاتم رها می‌سازد و به من اجازه می‌دهد آزادانه حضور داشته باشم و کارم را انجام دهم. «هیچ» به‌معنای بدبینی یا بی‌وجدانی نیست. تنها ذهن مرا از بارهای اضافی و غیرضروری رها می‌کند. وقتی به خود می‌گویم «هیچ» درواقع به خودم یادآوری می‌کنم که مسئله واقعاً در مورد چیست؛ زندگی کردن یا در زمان حال بودن.»