کتاب پرنده های زرد

معرفی کتاب پرنده های زرد

کتاب الکترونیکی «پرنده‌های زرد» (رمان برنده جایزه پن همینگوی، ۲۰۱۲) نوشتهٔ کوین پاورز و ترجمهٔ آبا صحرایی، توسط نشر مردم‌نگار منتشر شده است. این رمان در دستهٔ داستان‌های معاصر آمریکایی قرار می‌گیرد و به موضوع جنگ عراق و تأثیرات آن بر سربازان جوان آمریکایی می‌پردازد. روایت کتاب از زاویهٔ دید یک سرباز جوان شکل می‌گیرد و تجربه‌های تلخ و پیچیدهٔ او و هم‌رزمانش را در میدان نبرد و پس از آن بازگو می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پرنده های زرد

«پرنده‌های زرد» نخستین رمان «کوین پاورز» است که پس از بازگشت او از جنگ عراق نوشته شد و در همان سال‌های ابتدایی انتشار، توجه بسیاری را به خود جلب کرد. داستان در بستر جنگ عراق، به‌ویژه در شهر الطفار، روایت می‌شود و تمرکز آن بر زندگی و ذهنیت دو سرباز جوان آمریکایی به نام‌های «بارتل» و «مورف» است. روایت کتاب از سال‌های ابتدایی دهه ۲۰۰۰ آغاز می‌شود و با جابه‌جایی میان جبههٔ جنگ، پایگاه‌های نظامی و زندگی پس از بازگشت، تصویری چندلایه از تأثیرات جنگ بر روان و هویت سربازان ارائه می‌دهد. نویسنده با بهره‌گیری از تجربهٔ شخصی خود، فضای جنگ، اضطراب، بی‌معنایی و تلاش برای بقا را با جزئیات ملموس و گاه تلخ به تصویر می‌کشد. این رمان نه‌تنها به وقایع جنگ، بلکه به پیامدهای روانی و اخلاقی آن برای نسل جوان می‌پردازد و از خلال روایت‌های شخصی، پرسش‌هایی دربارهٔ مسئولیت، دوستی، مرگ و معنای زندگی مطرح می‌کند.

خلاصه کتاب پرنده های زرد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!داستان «پرنده‌های زرد» با روایت «بارتل»، سرباز جوان آمریکایی، آغاز می‌شود که همراه با دوستش «مورف» به عراق اعزام شده است. روایت از شهر الطفار در عراق شروع می‌شود؛ جایی که سربازان در میان خشونت، ناامنی و بی‌رحمی جنگ روزگار می‌گذرانند. بارتل و مورف، هر دو با ترس‌ها و امیدهای خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در عین حال، تحت فشار فرمانده‌ای به نام «استرلینگ» قرار دارند که شخصیتی سخت‌گیر و گاه بی‌رحم دارد. در خلال روایت، بارتل قولی به مادر مورف می‌دهد که از پسرش مراقبت کند؛ قولی که بار سنگینی بر دوش او می‌گذارد و در طول داستان، بارتل را با احساس گناه، اضطراب و مسئولیت مواجه می‌کند. روایت با جابه‌جایی میان میدان نبرد، پایگاه‌های نظامی و زندگی پس از بازگشت به آمریکا، تأثیرات عمیق جنگ بر ذهن و روان سربازان را نشان می‌دهد. مرگ، بی‌معنایی، تلاش برای بقا و مواجهه با خاطرات تلخ، محورهای اصلی داستان هستند و شخصیت‌ها در تلاش‌اند معنایی برای رنج و خشونت پیرامون خود بیابند. پایان داستان، بدون افشای جزئیات، بر زخم‌های ماندگار جنگ و دشواری بازگشت به زندگی عادی تأکید می‌کند.

چرا باید کتاب پرنده های زرد را خواند؟

این رمان تصویری بی‌واسطه و صریح از تجربهٔ سربازان جوان در جنگ عراق ارائه می‌دهد و به جای تمرکز صرف بر وقایع نظامی، به تأثیرات روانی و اخلاقی جنگ بر شخصیت‌ها می‌پردازد. «پرنده‌های زرد» با روایت درونی و جزئی‌نگر خود، خواننده را به دل اضطراب، ترس و تردیدهای سربازان می‌برد و نشان می‌دهد که جنگ چگونه مرز میان قهرمان و قربانی را از میان برمی‌دارد. این کتاب فرصتی برای درک عمیق‌تر از پیامدهای جنگ و معنای دوستی، مسئولیت و بقا در شرایط بحرانی فراهم می‌کند.

خواندن کتاب پرنده های زرد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این رمان برای علاقه‌مندان به ادبیات جنگ، داستان‌های معاصر آمریکایی و کسانی که دغدغهٔ فهم تأثیرات روانی و اجتماعی جنگ بر انسان‌ها را دارند مناسب است. همچنین برای مخاطبانی که به روایت‌های شخصیت‌محور و تامل‌برانگیز دربارهٔ دوستی، مسئولیت و معنای زندگی علاقه دارند، گزینهٔ قابل توجهی است.

فهرست کتاب پرنده های زرد

- یک: سپتامبر ۲۰۰۴، الطفار، استان نینواء عراق روایت آغازین از حضور سربازان در عراق و مواجهه با واقعیت‌های جنگ.- دو: دسامبر ۲۰۰۳، فورت دیکس، نیوجرسی بازگشت به گذشته و آماده‌سازی سربازان برای اعزام به جنگ.- سه: مارس ۲۰۰۵، کایزرسلاترن، آلمان تجربه‌های سربازان پس از ترک عراق و تلاش برای بازگشت به زندگی عادی.- چهار: سپتامبر ۲۰۰۴، الطفار، استان نینواء عراق بازگشت به میدان نبرد و تشدید فشارهای روانی و اخلاقی.- پنج: مارس ۲۰۰۵، ریچموند، ویرجینیا روایت‌هایی از زندگی پس از جنگ و مواجهه با خاطرات گذشته.- شش: سپتامبر ۲۰۰۴، الطفار، استان نینواء عراق ادامهٔ روایت جنگ و تأثیرات آن بر شخصیت‌ها.- هفت: آگوست ۲۰۰۵، ریچموند، ویرجینیا تلاش برای بازسازی زندگی و مواجهه با فقدان.- هشت: اکتبر ۲۰۰۴، الطفار، استان نینواء عراق روایت‌هایی از خشونت و بی‌رحمی جنگ.- نه: نوامبر ۲۰۰۵، ریچموند، ویرجینیا بازتاب پیامدهای جنگ در زندگی روزمره.- ده: اکتبر ۲۰۰۴، الطفار، استان نینواء عراق اوج‌گیری بحران‌ها و تصمیم‌های دشوار.- یازده: آوریل ۲۰۰۵، فورت ناکس، کنتاکی جمع‌بندی تجربه‌ها و تأملی بر گذشته و آینده.

بخشی از کتاب پرنده های زرد

«جنگ می‌خواست در بهار ما را بکشد. وقتی علف‌هاء دشت‌های نینوا را سبز کرد و هوا گرم شد. ما بر فراز تپه‌های کم شیب آن‌سوی شهرها و شهرک‌ها گشت می‌زدیم. بالای تبه‌ها و میان علفزارهای بلندی که باد آن‌ها را در گذرگاه‌ها بودیم، جنگ هزاران دندهٌُ خود را به دعا بر زمین می‌سایید. خسته و کوفته پیش می‌رفتیم و چشم‌هاش در تاریکی باز بود و سفید. وقتی چیزی می‌خوردیم، جنگ روزه می‌گرفت و محرومیت هاش سیرش می‌کرد؛ عشق‌بازی می‌کرد، و با آتش و بمباران مدام می‌زایید و تکثیر می‌شد. و باز در تایستان، وقتی گرما همه رنگ‌ها را از دشت پراند، جنگ باز قصد جان ما داشت. خورشید بر پوست ما فشار می‌آورد، و جنگ شهروندان خود مثل پرده‌ای بر چشم‌های ما. هر روز سعی می‌کرد ما را بکشد. اما هنوز نتواسته بود. نه به این دلیل که امنیت ما چیزی از پیش مقدر شده بود؛ گویی مقدر نبود ما نجات پیدا کنیم. واقعیت این است که اصلاً چیزی برای ما مقدر نشده بود. جنگ آن‌چه را که می‌توانست می‌گرفت؛ صبور بود و بی‌توجه. به هرچیز: به اهداف یا مرزها یا این که خیلی‌ها تو را دوست دارند یا هیچ‌کس دوستت ندارد. وقتی من در آن تابستان به خواب می‌رفتم، جنگ در رویاهام سراغم می‌آمد و تنها هدف خود را به من نشان می‌داد: ادامه‌دادن. فقط ادامه‌دادن؛ و من می‌دانستم جنگ آن‌چه را که می‌خواهد انجام می‌دهد.»